Brzmi to jak echo zaleceń przekazywanych w konferencjach i listach: Służcie naszym drogim panom i mistrzom z wielkim szacunkiem i serdecznością, w nich bowiem służycie samemu Bogu. Bądźcie całkowicie oddane waszym ubogim, bo oni są umiłowanymi dziećmi Boga. Służcie im z pokorą i z nabożeństwem. Urodzona 12 sierpnia 1591 r. jako córka Ludwika de Marillac i nieznanej matki, w czwartym roku życia została powierzona na wychowanie siostrom dominikankom z klasztoru w Poissy we Francji, w którym była jej krewna, również Ludwika de Marillac. Po śmierci ojca w 1604 r. krewni umieścili ją w pensjonacie, gdzie miała nauczyć się prowadzenia domu. Doświadczyła wtedy prawdziwego ubóstwa. Zamierzała wstąpić do zakonu kapucynek, ale nie przyjęto jej ze względu na słabe zdrowie. Rodzina postanowiła wydać ją za mąż za sekretarza królowej, Antoniego Le Gras. Stało się to 5 lutego 1613 r.