Zgromadzeni przy nim bracia byli świadkami odchodzenia świętego człowieka. Kilka dni później tłumy ludzi wypełniły kościół klasztorny, aby pożegnać wspaniałego kapłana, mistyka, spowiednika, wychowawcę, nauczyciela i założyciela zgromadzeń zakonnych. Ojciec Honorat odszedł do nieba.
W dniach 15-16 grudnia 2016, sto lat po tym wydarzeniu ponownie tłumy pielgrzymów, kapłanów, braci kapucynów, sióstr zakonnych ze zgromadzeń honorackich wypełniły kapucyński kościół.
Do tego wydarzenia przygotowywała wszystkich przez 9 lat Wielka Nowenna pod hasłem „Twórcza wierność Miłości”, prowadzona przez różne zgromadzenia założone przez bł. Honorata Koźmińskiego. Wreszcie nadszedł rok stulecia. W czerwcu 2016 Sejm Rzeczpospolitej Polskiej ogłosił bł. Honorata patronem roku 2017, a 13 października 2016 r. w uroczystość bł. Honorata w Nowym Mieście nad Pilicą rozpoczął się Rok Dziękczynienia za jego osobę i dzieło. Najważniejszym wydarzeniem tego roku były uroczyste obchody w Sanktuarium w Nowym Mieście.
W czwartkowy wieczór 15 grudnia, jak w każdy czwartek, modlitwą nowenny przez wstawiennictwo bł. Honorata rozpoczęły się rocznicowe uroczystości. O godz. 18.00 została odprawiona Msza św. pod przewodnictwem o. Andrzeja Kiejzy, prowincjała Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów Prowincji Warszawskiej. Kazanie wygłosił bp Antoni Pacyfik Dydycz, przypominając jak ważną dla Polskiego Narodu i Kościoła postacią był bł. Honorat. Msza św. była jednocześnie dziękczynieniem za Wielką Nowennę i zakończeniem jej ostatniego roku „Testament i śmierć”, któremu przewodziły Siostry Wspomożycielki Dusz Czyśćcowych. Po Mszy św. kapucyńscy nowicjusze poprowadzili adorację „Kolebka, a nie grób”, nawiązując do słów Błogosławionego, który w proroczych słowach zapowiedział odrodzenie wymierającego zakonu w Królestwie Polskim.
Dzień stulecia – 16 grudnia – rozpoczął się od przedstawienia dwóch testamentów: Matki Elżbiety Anny Stummer, najbliższej współpracownicy ojca Honorata oraz ostatnich chwil ojca Honorata i jego przygotowania do śmierci. Uczynili to: s. Julia, obliczanka i br. Grzegorz, kapucyn.
O godz. 12.00 rozpoczęła się celebracja uroczystej Mszy św. pod przewodnictwem bp. Andrzeja Dziuby, który również wygłosił kazanie. Przy ołtarzu modlili się również: bp Antoni Pacyfik Dydycz, o. Andrzej Kiejza, i o. Tomasz Żak prowincjałowie kapucyńscy, prowincjałowie franciszkańscy, kapłani zakonni i diecezjalni. Wśród przybyłych gości byli m.in.: pani Marta Glińska, prawnuczka Aleksandra Koźmińskiego, rodzonego brata bł. Honorata, marszałek Stanisław Karczewski, burmistrz Nowego Miasta i przedstawiciele władz miasta i gminy, burmistrz Lubartowa i zastępca prezydenta Białej Podlaskiej. Przyjechała pielgrzymka z Białej Podlaskiej z proboszczem parafii pw. bł. Honorata ks. Januszem Onufryjukiem. Przyjechały siostry ze zgromadzeń honorackich ze swoimi przełożonymi generalnymi i prowincjalnymi.
W uroczystej procesji przełożonych generalnych zostały przyniesione do ołtarza dary, które przypominały charyzmaty poszczególnych zgromadzeń honorackich.
Przed końcowym błogosławieństwem, przy relikwiach Błogosławionego, które zostały wyjęte z bocznego ołtarza i umieszczone przed głównym ołtarzem ofiarnym, dokonano zawierzenia Bogu przez wstawiennictwo bł. Honorata: bp Andrzej Dziuba zawierzył Diecezję Łowicką, burmistrz Mariusz Dziuba – Nowe Miasto, m. Jolanta Milanowska, przewodnicząca Konferencji Rodziny Honorackiej – zgromadzenia założone przez bł. Honorata oraz o. Andrzej Kiejza, prowincjał – Warszawską Prowincję Braci Mniejszych Kapucynów. Po Mszy św. wszyscy mogli oddać cześć relikwiom.
Po agapie w klasztorze uczestnicy wrócili do kościoła, aby tam przed Najświętszym Sakramentem modlić się w godzinie miłosierdzia koronką, którą odmawiał bł. Honorat – O mój Jezu, miłosierdzia. Nabożeństwo poprowadził o. Tomasz Wroński, gwardian z Białej Podlaskiej. Koronce towarzyszyły myśli bł. Honorata o miłosierdziu, które zapisał w Notatniku duchowym.
Całej uroczystości towarzyszył chór sióstr ze zgromadzeń honorackich pod przewodnictwem Michała Śmiegielskiego, który na zakończenie wyśpiewał Testament bł. Honorata – utwór ułożony dla sióstr Wspomożycielek przez Zuzannę Falkowską na podstawie „Ostatniej woli” Honorata z Notatnika duchowego. Do tego wydarzenia wprowadził słuchaczy br. Juliusz Pyrek z Zakroczymia.
Umocnienie, radość, wspólnota i dziękczynienie za bł. Honorata towarzyszyły wszystkim podczas tych obchodów. Cały Rok Dziękczynienia niech rozwija te wrażenia, uczucia i myśli.
Bogu niech będą dzięki za Bł. Ojca Honorata Koźmińskiego.
Br. Grzegorz Filipiuk OFMCap, koordynator Roku Dziękczynienia
Za: www.ekai.pl