Niniejsze opracowanie ukazuje kształtowanie się ruchu katolickiego wśród Rosjan w Harbinie oraz przedstawia kontekst religijno-polityczny, w którym się on rozwijał, jego genezę, wreszcie rozwój i działalność misji mariańskiej, tj. placówki misyjnej kierowanej przez zakonników ze Zgromadzenia Księży Marianów.
Wątkiem przewijającym się przez całą pracę jest ekumeniczny charakter misji mariańskiej. Jak pisze sam Autor w podsumowaniu swojej pracy: „Działalność marianów w obrządku bizantyjsko-słowiańskim przyczyniała się do lepszego zrozumienia katolickości Kościoła. Prawosławni powoli nabierali przekonania, że ich prawowierność nie jest ekskluzywna, zaś łacinnicy uświadamiali sobie, że Kościół katolicki nie jest tylko łaciński. […] starano się unikać prozelityzmu oraz zachowywać przez cały czas jej trwania obrządek wschodni w absolutnej czystości. Taki model pracy misyjnej był swoistą nowością dowartościowaną dopiero na II Soborze Watykańskim. Obecnie, w dobie rozwijania kontaktów ekumenicznych, interkonfesyjnych dialogów doktrynalnych, działalność mariańskiej placówki w Harbinie może stanowić cenne doświadczenie w dziedzinie ekumenicznej”.
Pozycję można nabyć m.in. w sklepie internetowym Wydawnictwa PROMIC.
Zapis bibliograficzny: Kosmowski Jan, Mariańska misja obrządku bizantyjsko-słowiańskiego w Harbinie (1928-1948), Warszawa–Lublin 2011, ss. 248.
Za: www.marianie.pl.