Wraz z całym Kościołem podczas Adwentu oczekujemy na Życie – Emmanuela. Patronką m.in. rodzin, matek oczekujących potomstwa i małżeństw bezdzietnych, a także ludzi w drodze i lotników, jest Matka Boża Loretańska. Za każde poczęte życie i o jego ochronę będziemy modlić się 11 grudnia w polskim Loretto.
Uroczystość Matki Bożej Loretańskiej
U progu Adwentu wychodzi nam naprzeciw Matka Boża Loretańska. Jej liturgiczne wspomnienie będziemy obchodzić w poniedziałek, 11 grudnia.
Maryja wyciszona, wsłuchana w Słowo, radośnie oczekująca na Jego spełnienie, jest dla nas pięknym wzorem przygotowania się na przychodzącego Chrystusa.
Święty Dom przypomina nam o tym doniosłym wydarzeniu Wcielenia Słowa, o Bogu, który stał się dzieckiem w łonie Matki. Przypomina nam także o wielkiej godności każdego poczętego życia.
Za każde poczęte życie, o jego ochronę będziemy modlić się w polskim Loretto. Zapraszamy do wspólnej modlitwy, by Maryja wypraszała nam dar głębokiego życia wewnętrznego, otwarcia się na Słowo Boże i wrażliwość na każde poczęte życie ludzkie.
Mszy Świętej o godz. 18.00 w sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej i u stóp łaskami słynącej figury Pani Loretańskiej będzie przewodniczył bp Romuald Kamiński, ordynariusz diecezji warszawsko-praskiej.
Rodzina Loretańska
Loretto to sanktuarium domu Najświętszej Maryi Panny. – Dom to obecność kochającej Mamy – Maryi – podkreśla s. Alojza Hornowska, animatorka Rodziny Loretańskiej, wspólnoty pomocników Matki Bożej związanych ze Zgromadzeniem Sióstr Loretanek. – Tutaj Maryja coraz pełnej pozwala mi się poznać i mocniej doświadczyć Jej czułej troski oraz macierzyńskiej bliskości. Loretańskie sanktuarium jeszcze pełnej odkrywa przede mną piękną miłość mojej ziemskiej mamusi i głębię miłości, do jakiej zdolna jest każda kobieta, dla której Maryja jest najpiękniejszym ideałem i odniesieniem. Ileż pięknych kobiet spotykam w Rodzinie Loretańskiej, które żyją życiem Maryi, wpatrzone w Nią i czerpiące od Niej piękno miłości, pokory, zawierzenia, służby i pełnienia woli Bożej…
Cenię sobie comiesięczne czuwania, podczas których jakbym co miesiąc się nawracał, będąc przy Maryi Loretańskiej i przed Najświętszym Sakramentem – dzieli się Jerzy Szczęsny, członek Rodziny Loretańskiej i uczestnik comiesięcznych czuwań nocnych w Loretto od 2005 r. – Dziękuję też za comiesięczne Msze Święte w trzecie niedziele miesiąca w intencji Rodziny Loretańskiej. Bycie co miesiąc u Matki Bożej Loretańskiej mobilizuje mnie do pracy nad sobą i do modlitwy w różnych intencjach, które przedstawiam Jezusowi przez ręce Maryi i widzę, że Maryja wysłuchuje i przez swoje wstawiennictwo u Jezusa niezwykle pomaga.
Nowenna przed 100-leciem śmierci bł. I. Kłopotowskiego
W uroczystość Matki Bożej Loretańskiej siostry loretanki rozpoczną 9-letnią nowennę przed 100-leciem śmierci ich założyciela, bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego. Jej celem jest większa zażyłość ze swoim Założycielem oraz poznanie go bliżej i umocnienie osobistej przyjaźni z tym błogosławionym orędownikiem w niebie. Temat pierwszego roku nowenny brzmi: Miłośnik Eucharystii.
Ukochana Mama
Loretto to przede wszystkim duchowa obecność Matki Bożej Loretańskiej. Przybywa tu wiele osób, by u stóp Maryi i przy sarkofagu bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego składać swoje bolączki życiowe, zawierzać opiece dzieci, rodzinę, wszystkich bliskich sercu, prosić o dar potomstwa. Kojący uśmiech Maryi spoglądającej na polecających się Jej modlitwie dla niejednej osoby był balsamem na wszelki ból i cierpienie. Wszyscy zwracający się o pomoc odchodzą stamtąd umocnieni pewnością Jej orędownictwa.
Jedną z takich osób jest Sylwia, która dzieli się swoim świadectwem:
– Do Loretto trafiłam na zaproszenie. Specjalne zaproszenie! Trafiło do mnie za pośrednictwem znajomego brata zakonnego, który przywiózł mi z włoskiego Loreto wizerunek Matki Bożej. Drugie zaproszenie znalazłam w kruchcie kościoła Trójcy Świętej na warszawskim Powiślu. Tym razem był to folder o Zgromadzeniu Sióstr Loretanek. Jedno zaproszenie można przeoczyć, ale dwa nie sposób…
Moją drogę do Loretto zaczęłam od poszukiwań wiadomości o Matce Bożej Loretańskiej. Byłam niezwykle zaskoczona, dowiadując się, że nieopodal Warszawy można nawiedzić polskie Loretto. Odtąd szukałam już tylko sposobności, aby spotkać się z Matką. Zdecydowałam, że to pierwsze spotkanie odbędzie się w ramach rekolekcji o cierpieniu, które siostry organizowały w listopadzie 2015 r.
Temat był mi szczególnie bliski, gdyż przeżywałam czas żałoby po stracie mamy, której towarzyszyłam w chorobie, aż po kres jej ziemskiej wędrówki. Jadąc na rekolekcje, chciałam zrozumieć istotę cierpienia, którego doświadczyła moja mama. Okazało się, że otrzymałam dar o wiele większy. Troskliwe siostry i ojcowie sercanie „opatrzyli rany”, które nosiłam, a których istnienia nie byłam świadoma. Wyjeżdżając, nie rozumiałam wszystkiego, co się stało, ale wiedziałam, że odnalazłam miejsce szczególne, do którego będę z radością wracać. I rzeczywiście odtąd dom Matki Bożej Loretańskiej stał się moim domem, do którego regularnie przybywam, żeby odetchnąć i zostawić trudy codzienności w czułych ramionach Matki. Zazwyczaj wybieram się na rekolekcje, ale zdarzają się prywatne wizyty jedno- lub kilkudniowe. Niekiedy zabieram ze sobą przyjaciół, a często nawiązane w Loretto znajomości owocują przyjaźniami. Zawsze wyjeżdżam ubogacona duchowo i uradowana po ludzku, gdyż spotykam się z ciepłym i serdecznym przyjęciem sióstr!
***
„Uciekajmy się w każdej potrzebie do Matki Najświętszej. – pisał bł. ks. I. Kłopotowski, założyciel Zgromadzenia Sióstr Loretanek i polskiego Loretto. – Ona taka dobra!”. I módlmy się przez Jej wstawiennictwo o ochronę każdego życia od poczęcia do naturalnej śmierci.
Nadesłała: s. Wioletta Aneta Ostrowska
asystentka generalna