18.11.2022 roku, w Domu Pielgrzyma „Amicus” przy kościele św. Stanisława Kostki w Warszawie, odbyło się tradycyjne spotkanie osób odpowiedzialnych za życie konsekrowane w diecezjach. Rozpoczęło się ono Eucharystią w kościele pod przewodnictwem bp. Jacka Kicińskiego CMF z Wrocławia, przewodniczącego Komisji KEP ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, który wygłosił Słowo Boże. W koncelebrze byli m.in. bp Dariusz Zalewski z Ełku, który aktualnie odpowiada za życie konsekrowane w diecezji oraz prawie 20 przybyłych na to spotkanie kapłanów, zajmującychsię życiem konsekrowanym w diecezjach. W Eucharystii wzięła udział także część sióstr referentek.
Po Eucharystii w pierwszym wystąpieniu o. Leszek Gęsiak SJ, rzecznik prasowy Konferencji Episkopatu Polski, mówił o współczesnych mediach, obecności w nich przedstawicieli Kościoła i życia konsekrowanego, celem kształtowania postaw i sumień czyli formacji związanej z chrześcijańskim systemem wartości. Wystąpienie to zatytułowane było „Kościół – media – zakony” i wskazało pośród celu mediów 4 podstawowe, jakimi są: rozrywka, przekazywanie informacji, formacji i przekazu ideowego oraz publicystyki czyli komentowania wydarzeń.
W czasie wystąpienia podjął także zagadnienie obecności osób konsekrowanych w różnego rodzaju mediach (m.in. media społecznościowe, dziennikarstwo internetowe, portale informacyjne, rewolucja internetowa, wydawnictwa cyfrowe itp.) oraz kwestie konieczności segregowania wiadomości i wielości w dzisiejszym świecie informacji, z których każdy dziennikarz wybiera określone wiadomości, gdyż nie da się wszystkiego przedstawić w krótkich serwisach informacyjnych.
Omawiając obraz współczesnego Kościoła w mediach wskazał, że z jednej strony są to różnego rodzaju skandale i grzechy Kościoła, które w wielu wypadkach służą dyskredytacji wspólnoty wiary. Z drugiej strony jest to wiele dobra dziejącego się w Kościele, ale problemem jest skuteczne przedstawianie tego dobra, nie po to by się nim chwalić, ale by w ten sposób pokazać tę pozytywną twarz Kościoła. W tym kontekście mówił o znaczeniu mediów w wewnętrznej formacji wspólnoty wiary, ale także o ich roli w działalności na zewnątrz czyli dotknął problemu ewangelizacji przez media, a zatem podejmowanie działalności w pewien sposób misyjnej.
Wskazał, że wtedy w mediach obraz Kościoła będzie przedstawiany właściwie, gdy wyjdziemy naprzeciw rozgrywającego się na naszych oczach mocnego kryzysu wiary i kryzysu wiarygodności Kościoła, a nie będziemy od tego problemu uciekali. Rzecznik KEP poinformował, że w najbliższym czasie zostaną opublikowane, po zatwierdzeniu przez Watykan, zasady dotyczące występowania osób duchownych i konsekrowanych w mediach, gdzie m.in. przedstawiono takie cechy jak: wierność nauce Ewangelii, rzetelna wiedze, odpowiednie kompetencje, roztropność i odpowiedzialność za słowo, umiłowanie prawdy i szacunek wobec innych osób.
Po tym zasadniczym wystąpieniu Matka Maksymilla Pliszka omówiła program formacyjny dla sióstr zakonnych, który jest propozycją do realizacji we wszystkich polskich diecezjach, a jego przygotowaniem zajęła się Konferencja Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych (dokładnie komisja ds. formacji). Program ten jest propozycją na spotkania diecezjalne, ale również jako materiał dla poszczególnych wspólnot życia konsekrowanego w ramach własnych dni skupienia czy też osobistej formacji zakonnej.
Wskazała, że podtematem tego programu wynikającego z programu duszpasterskiego „Wierzę w Kościół Chrystusowy” są słowa „życie konsekrowane w Kościele i dla Kościoła”, a cele rozpisane są na poszczególne miesiące roku formacyjnego. Dlatego w programie zawarto zarówno treści dotyczące Kościoła, jak i te dotyczące życia konsekrowanego. Siostry chcą jednak w nowym roku podkreślić kwestie synodalności czyli by program był realizowany w ramach spotkań, rozmów i wymiany doświadczeń zarówno w wypadku osób konsekrowanych jak i pomiędzy osobami odpowiedzialnymi za życie konsekrowane w diecezji.
Po przerwie kawowej bp Jacek Kiciński CMF w wystąpieniu „Wierzę w Kościół – w Kościele i w świecie” przedstawił pewne myśli dotyczące osób konsekrowanych w kontekście nowego programu i roku duszpasterskiego „Wierzę w Kościół Chrystusowy”. Wychodząc od obrazu Kościoła na zewnątrz, który nie jest po ludzku atrakcyjny, ale najważniejsze jest to co wewnątrz, wskazał że zdaniem osób konsekrowanych jest pomóc współczesnemu człowiekowi przedrzeć się przez tę grzeszną, zewnętrzną, ludzką otoczkę, by zobaczyć to co piękne i pomóc ludziom wejść w głębię tajemnicy Kościoła.
Wezwał też osoby konsekrowane oraz odpowiedzialnych za życia zakonnego w diecezjach, aby w duchu św. Teresy od Dzieciątka Jezus, znaleźli swoje specyficzne miejsce w Kościele, w duchu proponowanym przez papieża Franciszka. Papież o osobach konsekrowanych mówi, że są one sercem Kościoła od którego zależy kondycja całego organizmu, całej wspólnoty wiary. Papież wskazuje, że każda odnowa Kościoła zaczyna się od odnowy życia zakonnego, a każda historia upadku Kościoła zaczyna się tam, gdzie podupada życie konsekrowane.
Zadaniem osób konsekrowanych w Kościele wg Biskupa jest promowanie kultury duchowości, bycie praktyczną szkołą komunii, wspólnotowości i jedności oraz objawienie oblicza Chrystusa czystego, ubogiego i posłusznego, zwłaszcza w czasie próby i cierpienia. Obecność osób życia konsekrowanego w świecie jest dziś ważna z przynajmniej 4 powodów: hedonizm ciała czyli zatopienie w doczesności i oderwanie się od wieczności (myślenie o sobie a nie o drugim człowiekiem), wykpiwanie pobożności i religijności czyli dziś wiara nie jest w modzie, fałszywe zasady moralne czyli narzucanie złej narracji pod płaszczykiem pozornego dobra a także skandalizacja życia publicznego czyli podważanie wszelkich autorytetów.
Wobec utraty twarzy przez współczesnego człowieka (wciąż prezentowana inna twarz dostosowana do okazji i spotkanych osób) nędzy duchowej i materialnej, ale z wielką tęsknotą poranionych ludzi za duchowością, życie konsekrowane ma być widocznym i czytelnym znakiem dla ludzi. Zatem osoby konsekrowane mają stać we właściwym miejscu, być widocznym i czytelnym znakiem czyli być pośród ludzi i ich problemów, a nie koncentrować się jedynie na planach i strukturach. Wskazał też, że jeśli wokół wspólnot zakonnych brakuje obecności młodych ludzi, to znaczy że wspólnota umiera i jest zamknięta, a tymczasem życie konsekrowane ma widzieć człowieka i wskazywać na bezinteresowność miłości, krzewiąc kulturę życia i na nowo rozbudzać osobistą radość życia zakonnego.
Po obiedzie spotkała się Komisja Episkopatu Polski ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, która w swoim gronie omówiła m.in. kwestie powstającego podręcznika do wykładów monograficznych na temat życia konsekrowanego w polskich seminariach wg nowego „Ratio”; treść listu na Dzień Życia Konsekrowanego oraz kwestie bieżące dotyczące życia konsekrowanego w Polsce. W tym czasie równolegle odbyły się także spotkania sióstr referentek oraz delegatów KWPZM ds. zakonów męskich.
W całym spotkaniu wzięło udział ponad 90 osób związanych z życiem konsekrowanym: biskupów, członków i konsultorów Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, wikariuszy biskupich, referentów diecezjalnych, dyrektorów wydziałów, delegatów biskupich oraz sióstr referentek i delegatów Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w diecezjach ds. zakonów męskich. W czasie spotkania nie zabrakło rozmowy, dzielenia się doświadczeniem i pytań związanych z prezentowanymi zagadnieniami. Wskazano bardzo mocno w ich trakcie problemy i trudne zagadnienia dotyczące życia konsekrowanego w Polsce.
Sekretariat KWPZM
