Na spotkaniu obecni byli reprezentanci następujących sanktuariów: o. Jan Główczyk, Sanktuarium Św. Krzyża w Braniewie; o. Wojciech Zagrodzki, Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Toruniu; o. Piotr Kurcius, Sanktuarium Matki Bożej Osuchowskiej; o. Bogusław Augustowski, Sanktuarium Matki Bożej Tuchowskiej; o. Mirosław Grakowicz, Sanktuarium Matki Bożej Strażniczki Wiary w Bardzie Śląskim; o. Andrzej Kukła Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Krakowie. Zarząd Warszawskiej Prowincji reprezentowali: Wikariusz Prowincjała, o. Piotr Chyła oraz Przewodniczący Sekretariatu Życia Apostolskiego, o. Paweł Drobot.
Było to pierwsze spotkanie kustoszów sanktuariów w ramach działalności apostolskiej Warszawskiej Prowincji Redemptorystów. Zostało ono zorganizowane w odpowiedzi na wezwanie ostatniej Kapituły Generalnej oraz wskazań ze strony Konferencji Redemptorystów Europy, aby położyć szczególny akcent w naszej posłudze na duszpasterstwo sanktuaryjne jako jeden z priorytetów. Celem spotkania było przedstawienie działalności duszpasterskiej w poszczególnych sanktuariach, poszukiwanie nowych form duszpasterskich zmierzających do ożywienia ruchu pielgrzymkowego związanego z sanktuariami oraz ustalenie wspólnych działań i form współpracy pomiędzy sanktuariami.
Każde z sanktuariów prowadzonych przez redemptorystów w Polsce posiada swoją niepowtarzalną charakterystykę, która związana jest z historią danego miejsca, grupami pielgrzymów, którzy do niego przybywają, a także z formami duszpasterstwa związanego z sanktuarium. W czasie spotkania, obecni na nim kustosze podkreślali, że sanktuaria powadzone przez redemptorystów powinny mieć swoją specyfikę, która będzie wyróżniać ich działalność duszpasterską od zwyczajnego duszpasterstwa parafialnego oraz nadawać będzie dynamikę rozwoju sanktuarium. Specyfika sanktuarium i proponowanych w nim form duszpasterstwa powinna mieć odniesienie do duchowości redemptorystowskiej. Przykładem może być tutaj np. rozwijanie kultu św. św. Gerarda Majelli, jako patrona matek oczekujących na potomstwo, oraz patrona dobrej spowiedzi. Przy sanktuariach należy także rozwijać formy duszpasterstwa specjalistycznego, które powinno mieć odniesienie do konkretnej egzystencji człowieka i aktualnych potrzeb, np. przysanktuaryjne poradnie rodzinne. Ważnym czynnikiem sprzyjającym w prowadzeniu duszpasterstwa sanktuaryjnego jest także infrastruktura gastronomiczna przygotowana do przyjmowanie pielgrzymów, o której rozwijanie i utrzymanie należy zadbać oraz możliwość skorzystania przez przybywających gości z dziedzictwa kulturowego, które reprezentuje sanktuarium. Wyrazem tego jest troska, aby przy sanktuariach powstawały sale pamięci, czy muzea dostępne dla pielgrzymów.
Kolejnym elementem, na który zwrócono uwagę w czasie spotkania, była rola gościnności i ducha służby ze strony wspólnoty redemptorystowskiej oraz osób świeckich pomagający przy obsłudze ruchu pielgrzymkowego. Gościnność, życzliwe przyjęcie oraz czas na posługę duchową dla osób przybywających do sanktuarium, szczególnie w sakramencie pojednania i pokuty, stanową ważne czynniki, które są wyrazem troski o rozwój duszpasterstwa sanktuaryjnego. W tym kontekście zebrani na spotkaniu kustosze podkreślali potrzebę formowania świadomości współbraci zamieszkujących we wspólnotach przysanktuaryjnych, w celu zrozumienia specyfiki duszpasterstwa sanktuaryjnego, które w wielu wymiarach przekracza formy duszpasterskie typowe dla parafii.
Uczestnicy wyrazili potrzebę organizowania przynajmniej raz w roku spotkań kustoszów. Spotkania takie stanowią inspirację dla ożywienie duszpasterstwa sanktuaryjnego w ramach Prowincji Warszawskiej Redemptorystów oraz podejmowania wspólnych inicjatyw duszpasterskich i współpracy pomiędzy poszczególnymi sanktuariami. Postanowiono, że zostanie wydany folder informacyjny, zawierający prezentację wszystkich sanktuariów redemptorystowskich w Polsce.
o. Paweł Drobot CSsR
Za: www.redemptor.pl