Tematem spotkania były: życie i duchowość bł. Honorata Koźmińskiego widziane w świetle jego żywej wiary.
Piątek, 9 czerwca, dzień zjazdu, był jednocześnie czasem modlitwy. Rozpoczął się Mszą św. w naszym kapucyńskim drewnianym kościele, a po kolacji uczestnicy przeszli Drogą krzyżową, którą kiedyś zbudował na tzw. Kalwarii Podlaskiej śp. br. Adam Krajewski. Rozważania na podstawie tekstów bł. Honorata przygotowali bracia nowicjusze z Nowego Miasta. Po Drodze krzyżowej w małej kapliczce Alwerni do północy trwała adoracja Najświętszego Sakramentu.
W sobotę, 10 czerwca, po porannej Mszy św., której przewodniczył br. Tomasz Wroński, gwardian z Białej Podlaskiej i po wspaniałym śniadaniu, rozpoczęły się warsztaty poprowadzone przez s. Julię Wąsala, obliczankę. Praca w grupach, a następnie wykład ją podsumowujący, bardzo dokładnie nakreśliły życie bł. Honorata.
Poobiednie wykłady poprowadzili: br. Piotr Krawczyk OFMCap z Mogilna – Honorat, człowiek żywej wiary, br. Grzegorz Filipiuk, Honorat, syn św. Franciszka i s. Julia Wąsala WNO, Honorat, człowiek z pomysłem. Dzień, który uczestnicy przeżywali pod hasłem nauka zakończył się wspólnymi nieszporami i adoracją, a wieczór przy śpiewie, rozmowach i rekreacji upłynął przy ognisku.
Niedzielne przedpołudnie, 11 czerwca, rozpoczęło się Mszą św. w Alwerni pod przewodnictwem br. Cezarego Szcześniaka. Po śniadaniu uczestnicy pracowali w dwóch zasadniczych grupach. Pierwszą tworzyła młodzież, a drugą wychowawcy. W ramach każdej z grup odbyły się spotkania w podgrupach, a tematyką było doświadczenie żywej wiary. Grupą wychowawców zajął się br. Cezary Szcześniak, a zajęcia dla młodzieży poprowadził br. Piotr Krawczyk. Na zakończenie odbyło się wspólne spotkanie, które podsumowało całość. Był czas na napisanie ankiet i spontaniczne świadectwa, które poruszyły i słuchaczy i tych, którzy mówili.
Takie spotkanie siostrzano-braterskie, honoracko-franciszkańskie dla braci i sióstr formacji początkowej odbyło się po raz pierwszy, a po wysłuchaniu głosów i propozycji uczestników, otwiera się perspektywa na kolejne. Spotkaniu patronował bł. Honorat ze swoim doświadczeniem i wyznaniem żywej wiary, jak to podkreślali prowadzący, wiara Honorata objawiała się w codzienności, czasem bardzo trudnej.
Długie rozstania, nieskończone rozmowy, radość, to tylko niektóre „objawy” tego, że przez ten czas została zbudowana wspólnota, a nawet rodzina.
Zatem, trzeba powiedzieć: Do zobaczenia i czekać na kolejne spotkanie.
Za: www.kapucyni.pl.