Aula seminaryjna w tym dniu zapełniła się przybyłymi z różnych placówek w kraju i za granicy sercanami, i zaproszonymi gośćmi, wśród których byli m.in. siostry sercanki z Krakowa, benedyktynki z Otwocka, alumni z Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii, przedstawiciele Sercańskiej Rodziny Świeckich i dobroczyńcy. Ze Stopnicy przyjechali nowicjusze, a z Pliszczyna postulanci. Głoszonych przez cały dzień referatów oraz dyskusji panelowej słuchali także reprezentanci Duszpasterstwa „Talent”, współorganizatora sympozjum, obok seminarium i Ośrodka Krzewienia Kultu Serca Jezusa w Lublinie. Wszystkich powitał gospodarz miejsca ks. dr Robert Ptak SCJ.
– Pragniemy poprzez to sympozjum odpowiedzieć między innymi na pytanie: jak realizować ideę cywilizacji miłości w obecnych czasach, a także ciągle aktualne idee społeczne ojca Dehona, które czerpał nie skądinąd, jak z Najświętszego Serca Jezusa. Patrzył na ludzi, społeczeństwo i świat przez otwarte na krzyżu Serce Jezusa, będące źródłem życia i świętości – podkreślił rektor stadnickiej Alma Mater, wspominając, że sympozjum jest częścią obchodzonego jubileuszu 250. rocznicy ustanowienia święta Najświętszego Serca Jezusa oraz 90. rocznicy śmierci założyciela sercanów.
W zaprezentowanych ośmiu referatach mówiono m.in. o początkach kultu Serca Jezusowego, zwłaszcza we Francji, nauczaniu papieży na ten temat i jego rozwoju na przestrzeni wieków, także w Polsce. Zwrócono uwagę na obecne w kulcie Serca Jezusa zagadnienia społeczne i wkład w tej kwestii o. Leona Dehona.
– W rozwoju kultu Serca Jezusa przodowała zawsze Francja, a wiek XIX nazywa się często wiekiem Serca Jezusa. Wtedy to parlament francuski podjął decyzję o wzniesieniu bazyliki ku czci Serca Jezusa w Paryżu, organizowano liczne kongresy eucharystyczne i różne przedsięwzięcia prowadzące do ustanowienia święta w całym Kościele – napisał m.in. w swym referacie ks. prof. Jan Walkusz z KUL, który odczytał ks. dr Eugeniusz Ziemann SCJ.
O zagadnieniach kwestii społecznej w kulcie Serca Jezusa mówił ks. prof. Bogdan Ferdek z Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. W swym wystąpieniu dokonał – jak zauważył – próby „pożenienia” dwóch encyklik: Piusa XII „Haurietis aquas” o kulcie Serca Jezusa i encykliki społecznej Benedykta XVI „Caritas in veritate”.
– Istotą kultu Serca Jezusa jest miłość, która z kolei jest „królewską drogą” nauki społecznej Kościoła…. Kult ten jest szkołą miłości i prowadzi do postaw sprawiedliwości i pokoju, i ma szansę wpływać na społeczne relacje – zauważył ks. prof. Ferdek, dodając, że kult Serca Jezusa nigdy nie stoi w opozycji do społecznej nauki Kościoła.
Na sympozjum przybył z Rzymu ks. dr Juan José Arnáiz Ecker SCJ, wicedyrektor Centrum Sercańskiego. W swym wystąpieniu ilustrowanym multimedialnie zajął się relacją między kwestią społeczną a kultem Serca Jezusa w nauczaniu o. L. Dehona. Jego zdaniem „panowanie społeczne Serca Jezusowego” jest projektem społecznym i teologicznym, a nie tylko ściśle politycznym i obejmuje całą ludzkość.
O tym, jaki jest wkład o. Dehona w rozwój kultu Serca Jezusa, mówił w czasie dopołudniowej sesji ks dr Gabriel Pisarek SCJ. W jego przekonaniu kult ten prowadził założyciela do konkretnej miłości Boga i ludzi.
– Życiowe nastawienie o. Dehona było właśnie takie: praktykować miłość względem Boga i ludzi. Nie tylko doświadczał on miłości Boga do siebie samego ale także odpowiadał Mu swoją miłością, przywiązaniem, a także wynagrodzeniem, a ludziom głosił i okazywał tę właśnie miłość. Przeżywając w ten sposób swoje nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusa ma swój niewątpliwy wkład w rozwój tego kultu.
Ks. dr Pisarek podkreślił, że kult Serca Jezusa prowadził o. Dehona zawsze do oddania czci Trójcy Świętej, własnego uświęcenia, ale także do ukazania Bożej chwały w ludziach i świecie, a najważniejszym motywem była dla niego miłość, która wyraża się także w postawie wynagrodzenia.
Według prelegenta, wkład o. Dehona w rozwój kult Serca Jezusowego jest bardzo znaczący, do czego przyczyniło się m.in. jego osobiste przeżycie miłości Boga i nabożeństwo do Serca Jezusa, powołanie w Kościele nowego Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego, bogata działalności pisarska, duszpasterska oraz społeczna.
Z kolei o cywilizacja miłości i prawdy w nauczaniu papieży Pawła VI i Jana Pawła II mówił ks. dr Eugeniusz Ziemann SCJ z sercańskiego Ośrodka Krzewienia Kultu Serca Jezusa w Lublinie. Prelegent zauważył, że po raz pierwszy określenia „cywilizacja miłości” użył papież Paweł VI w 1970 r. i często nawiązywał do tego zagadnienia w swym późniejszym nauczaniu, łącząc go z kultem Serca Jezusowego.
– Troska papieża Pawła VI o rozwój kultu Bożego Serca w Kościele wynikała z jego osobistej formacji religijnej, a także z faktu, iż Sobór Watykański II nie wymienił wśród tradycyjnych nabożeństw praktykowanych przez wiernych czołowego z nich – do Najświętszego Serca Pana Jezusa – zauważył ks. dr Ziemann.
Wielkim kontynuatorem oraz propagatorem idei cywilizacji miłości i prawdy był również papież Jan Paweł II.
– Według Jana Pawła II, pogłębiający się kryzys cywilizacji zachodniej, która ulega zaprogramowanej sekularyzacji, można powstrzymać jedynie przez cywilizację miłości bazującą na uniwersalnych wartościach: pokoju, wolności, sprawiedliwości i solidarności, a nade wszystko na miłości – podkreślił ks dr Ziemann, wskazując na liczne wypowiedzi i dokumenty papieża z Polski o Sercu Jezusa, a zwłaszcza jego nauczanie podczas pielgrzymek do ojczyzny.
W czasie stadnickiego sympozjum z postawionym przez organizatorów tematem zmierzyli się także dr Anna Gąsior (Intronizacja Najśw. Serca Jezusa na tle problematyki społecznej w Polsce w okresie 20-lecia międzywojennego) oraz ks. prof. Janusz Królikowski (Kult Najśw. Serca Jezusa a polityka dzisiaj).
Na koniec odbyła się ciekawa dyskusja panelowa wśród przedstawiciele przedsiębiorców i pracodawców, skupionych w sercańskim duszpasterstwie „Talent”, prowadzono przez ich duszpasterza, ks. Grzegorza Piątka SCJ. Panelowcy zastanawiali się m.in. nad tym, w jaki sposób w obecnym czasie głosić i realizować ideę cywilizacji miłości.
Jak zauważył ks. Piątek, istnieje pewna analogia pomiędzy inicjatywami społecznymi o. Dehona, a tym, co współcześnie robią polscy sercanie w Duszpasterstwie Przedsiębiorców i Pracodawców. Z kolei pochodzący ze Stadnik Krzysztof Ślusarczyk – uczestnik pierwszego spotkania „Talentu” w 1999 r. – dał świadectwo o życiu rodzinnym przedsiębiorcy i trosce o współpracowników w firmie. Przybyły zaś z Warszawy Piotr Kossakowski ukazał rozwój Duszpasterstwa i scharakteryzował uczestników spotkań oraz ich oczekiwania. Natomiast Małgorzata Dąbrowska z Dębicy mówiła m.in. o potrzebie zaspokajania nowych potrzeb, które dają nowe miejsca pracy.
Podsumowania sympozjum dokonał prowincjał ks. dr Artur Sanecki SCJ, a jego uczestnicy mieli również okazję do adoracji w seminaryjnej kaplicy, którą na co dzień praktykują duchowi synowie o. Leona Dehona.
Ks. Andrzej Sawulski SCJ
Za: www.sercanie.pl