Tym razem postanowiono w czasie sympozjum dotknąć tematyki, sprowokowanej przez uczestników ubiegłorocznych rozważań: relacji interpersonalnych w wychowaniu. Temat niełatwy, ale przecież stanowiący istotę, esencję oddziaływań wychowawczych. Wychowawca pracuje całą swoją osobą nad osobą wychowanka, a jest to relacja sprzężona, posiada także kierunek zwrotny.
Interesującymi refleksjami podzieliła się prof. Chiara Vallini – na kanwie realizowanego w Modenie „Projektu-Człowiek” zarysowała trudy i zmagania wychowawcze z młodzieżą defaryzowaną, spychaną na ulice Włoch. Sporo dyskusji na temat błędnych ścieżek resocjalizacji wzbudził referat dra Tadeusza Wolana, zaprezentowany przez Juliana Zielińskiego i Małgorzatę Wojsznarowicz.
Jak zwykle wiele poruszenia wywołał wykład ks. prof. Zbigniewa Formelli, który wychodząc od pojęcia przyjaźni wychowawczej w trafny i skondensowany sposób wyłożył istotę systemu wychowawczego św. Jana Bosko na tle różnych nurtów w wychowaniu.
Moderujący pierwszą część sympozjum ks. dr Mariusz Chamarczuk dzielił się spostrzeżeniami ze swej wieloletniej pracy z młodzieżą w Szwecji.
Czas drugiej części sympozjum zajęła prezentacje placówek. Julian Zieliński jako prezes OSPR ukazał całą bogatą paletę działań Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Pracowników Resocjalizacji. Marian Mierzejewski podzielił się bogatym doświadczeniem pracy psychologa MOW Trzebież. Ponownie Julian Zieliński, reprezentujący MOW Kuźnia Raciborska zarysował korzyści, jakie w procesie wychowawczym niesie instytucja opiekuna prawnego. I wreszcie wychowawczyni z MOW Wrocław zaprezentowała swoją placówkę i jej system wychowawczy na osnowie zajęć pozadydaktycznych.
Źródło: www.trzciniec.esalezjanie.pl