We wspomnienie Niepokalanego Serca Maryi, 17.06.2023 r. odbyła się konsekracja ołtarza oraz kościoła parafialnego św. Michała Archanioła w Szczecinie Wielgowie, których dokonał JE ks. abp Andrzej Dzięga, metropolita szczecińsko-kamieński.
Konsekracja jest zwieńczeniem wszystkich lat starań parafian o świątynię, troskę o jej wystrój oraz ołtarz i ambonę, które to są „ściśle złączone z fundamentem świątyni”. W uroczystości wzięli udział licznie zgromadzeni parafianie, duchowieństwo zakonne i diecezjalne na czele z ks. inspektorem Tadeuszem Itrychem SDB, ks. dziekanem Kazimierzem Piaseckim, proboszczami wielgowskiej wspólnoty parafialnej: ks. Jerzym Czają SDB, ks. Andrzejem Marchewką SDB, ks. Gwidonem Ekertem SDB oraz ks. Adamem Ścibkiem SDB, który zastąpi na urzędzie ks. Gwidona.
Historia Parafii i kościoła pw. Św. Michała Archanioła w Szczecinie Wielgowie
W połowie kwietnia 1946 roku do ówczesnej wsi Wielichowo (obecne Wielgowo) i Sławociesza przybyła grupa repatriantów ze wsi Zubrza pod Lwowem wraz ze swoim kapłanem księdzem kan. Mieczysławem Bryczkowskim. Przywieźli ze sobą sprzęt liturgiczny, chorągwie, figury i paramenty kościelne. Wkrótce dołączyli do nich repatrianci z Rzęsnej Polskiej, także spod Lwowa. Świątynia protestancka w Wielgowie została całkowicie zniszczona wskutek działań wojennych, a katolicka kaplica, mieszcząca się na piętrze, mogła pomieścić zaledwie kilkadziesiąt wiernych. W związku z taką sytuacją znaleziono budynek mieszkalny, który po odpowiedniej wewnętrznej adaptacji stał się pierwszym kościołem pw. Świętego Michała Archanioła. Poświęcenia Domu Bożego w Wielgowie dokonano w pierwszy odpust parafialny 29 września 1946 r. Wkrótce naprzeciw kościoła Starostwo Gryfińskie przyznało parafii budynek na plebanię. Dnia 14 lutego 1947 r. zmarł pierwszy proboszcz Wielgowa ks. kan. M. Bryczkowski, który został pochowany na miejscowym cmentarzu.
Przez 10 miesięcy osieroconą parafią zajmowali się księża z Towarzystwa Chrystusowego, dojeżdżając z sąsiedniego Dąbia.
4 grudnia 1947 r. parafię przejęli Salezjanie i są do dnia dzisiejszego.
W roku 1974 proboszczem parafii został ks. Franciszek Warniewski, który rozpoczął starania o przebudowę kościoła. Prace budowlane kontynuował następny proboszcz ks. Stanisław Trus, który nominację otrzymał 12 grudnia 1977 roku. W nowym kościele będącym jeszcze w stanie surowym pierwszą Mszę św. odprawił 23 marca 1978 r. ks. bp Jan Gałecki. Rozpoczęto prace przy budowie wieży kościelnej. Sufragan Szczecińsko-Kamieński ks. bp Jan Gałecki dokonał poświęcenia kościoła. 4 sierpnia 1985 r. Wystrój kościoła zaprojektował ks. Tadeusz Furdyna Salezjanin artysta malarz. Na ścianie głównej umieścił mozaikę św. Michała Archanioła oraz na ścianach bocznych mozaikową Drogę Krzyżową.
W 2019 roku podjęto wykończenie wystroju świątyni dostosowany do mieszczącej się mozaiki. Projekt przygotowali ks. prof. dr hab. Janusz Nowiński SDB, pracownik Uniwersytetu Kard. St. Wyszyńskiego w Warszawie i artysta rzeźbiarz pan Janusz Bisaga z Włocławka. Położono mozaikę na ścianie przed prezbiterium, umieszczono ponad prezbiterium krucyfiks z postacią Chrystusa Tryumfującego z krzyża – bez oznak męki, z otwartymi oczami, w koronie królewskiej na głowie, na tle promienistej aureoli. Na bocznych płaszczyznach ściany prezbiterium, na tle mozaiki umieszczono kilka postaci adorujących aniołów w złoconych aureolach.
Stacje Drogi Krzyżowej połączono na ścianach bocznych nawy głównej przez kompozycję ”Via dolorosa”, czyli pas wykonany z ceramiki imitującej kamienie i płyty kamienne.
Ołtarz soborowy ustawiono z kamienną mensą. Dekoracja frontu ołtarza ukazuje Chrystusa na majestacie, tronującego w asyście symboli 4 ewangelistów. Płaskorzeźba wykonana z ceramiki polichromowanej.
Ambona głoszenia Słowa Bożego. Dekoracja frontu ambony to płaskorzeźba symbolizująca Ducha Św. pod postacią gołębicy w aureoli z promieniami skierowanymi w dół ku stopniom. Ceramiczna kompozycja otoczona mozaiką.
Obraz Matki Bożej Częstochowskiej umieszczony na szczytowej ścianie nawy bocznej – rama wykonana z ceramiki pokrytej złotym szkliwem. Złocona rama udekorowana stylizowanymi ceramicznymi kwiatami.
W okna wstawiono witraże metodą szkła stapianego fusingowego ukazujące łąkę w niebie wraz z aniołami. Także dostosowano do wystroju tabernakulum jako Słońce oraz stojak pod paschał.
Ustawiono nową chrzcielnicę, która nawiązuje do czterech rzek wypływających z ogrodu Eden. W opisie Ogrodu Eden czytamy o rzece, która nawadniała Ogród, a następnie rozdzielała się na cztery odnogi wypływające na świat Rdz 2,10-14). Chrzcielnica jest źródłem z którego poprzez łaskę chrztu wypływa dar nowego życia dla całego świata.