S. Borkowska przeoryszą opactwa została mianowana przez matkę ksienię Faustynę Foryś OSB. „Przeorysza wspomaga ksienię radą i pomocą w obowiązkach przełożeńskich, zastępuje ją w razie nieobecności lub gdy ma przeszkodę. Głównym jej obowiązkiem jest czuwanie nad zachowaniem w domu karności i porządku. (…) Ksieni może również powierzyć jej pewną część swojej władzy” – czytamy na stronie mniszek benedyktynek z Żarnowca.
Siostra Małgorzata Borkowska OSB urodziła się w 1939 r. Studiowała polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz teologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od 1964 jest benedyktynką w Żarnowcu. Jest autorką wielu prac historycznych, m.in. „Życie codzienne polskich klasztorów żeńskich w XVII i XVIII wieku”, „Czarna owca”, „Oślica Balaama”, „Sześć prawd wiary oraz ich skutki”. S. Borkowska jest tłumaczką m.in. ojców monastycznych i felietonistką.
Opactwo w Żarnowcu było pierwotnie cysterskie – fundatorami klasztoru cysterek w I poł. XIII w. byli cystersi z Oliwy. Pod koniec XVI w. klasztor cysterek został skasowany a ich budynki i dobra zostały przejęte przez benedyktynki. W I poł. XIX w. władze pruskie skasowały klasztor (ostatnia benedyktynka po kasacie zmarła w 1866 r.). Po osiemdziesięciu latach nieobecności benedyktynek w Żarnowcu, zaraz po zakończeniu II wojny światowej, do opactwa przybyła grupa dwunastu mniszek z Wilna, które odnowiły życie zakonne w tutejszym klasztorze.
Do dnia dzisiejszego zachowały się dawne budynki klasztorne; skarbiec klasztorny zawiera zabytki piśmiennicze, m.in. rękopisy z XV wieku, pastorały i bogato zdobiony graduał; szaty i hafty liturgiczne, rzeźby sakralne oraz dawne sprzęty.
KAI/sz
Za: www.deon.pl