Książka opisuje historię rychwałdzkiej świątyni, zapoznaje się z jej skarbami i rytmem codziennej posługi duszpasterskiej, która od 1946 r. jest pełniona przez Braci Mniejszych Konwentualnych Prowincji św. Antoniego Padewskiego i bł. Jakuba Strzemię.
Z wielką radością w sercu oddaję do Państwa rąk przewodnik po sanktuarium Matki Bożej Rychwałdzkiej i jednocześnie kościele parafialnym pw. św. Mikołaja, który 23 lipca 2017 roku został ogłoszony bazyliką mniejszą. Staraniem Pani Magdaleny Karbowskiej, za co jestem Jej bardzo wdzięczny, możemy szerzej poznać historię rychwałdzkiej świątyni, zapoznać się z jej skarbami i rytmem codziennej posługi duszpasterskiej, która od 1946 roku jest pełniona przez franciszkanów Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych Prowincji św. Antoniego Padewskiego i bł. Jakuba Strzemię.
Każda wiekowa świątynia jako Dom Boży jest przede wszystkim miejscem kultu i znakiem Bożej obecności, ale też jest skarbem sztuki i skarbnicą zarazem. Jest darem, który odziedziczyliśmy po naszych przodkach. Za ten dar dziękujemy Dobremu Bogu, przywołując w pamięci wszystkich, którzy trudzili się przy jej budowie, wyposażeniu oraz dbali o jej konserwację. Świątynia jako nośnik tożsamości i pamięci ludzi wiary jest nie do przecenienia. W niej tropy wiary na trwałe splątały się z tropami sztuki. Z tej racji nie można skupiać swojej uwagi jedynie na materialnej sferze obiektu sakralnego, bowiem świątynia to nie muzeum, lecz należy wydobyć jej ducha. Co, z radością przyznaję, udało się Pani Magdalenie.
Do kościoła przychodzi się na modlitwę, by uczestniczyć w liturgii, aby podnieść swą duszę ku Bogu i wyśpiewać pieśń chwały. Tu sprawowane są sakramenty święte, znaki widzialne rzeczywistości niewidzialnej: słowa, gesty i elementy materii, z którymi Bóg związał swoją moc i swą obecność. Tu również Bóg do wewnętrznej mowy Ducha dodaje zewnętrzną mowę Słowa, a kapłan niesie ten dar Ewangelii, w której wierni czują bicie „źródła wody wytryskującej ku życiu wiecznemu” (J 4,14). Nic tylko przyjść i czerpać garściami! Kto spragniony, niech pije!
Rychwałdzka świątynia słynie przede wszystkim z łaskami słynącej ikony Matki Bożej Pani Ziemi Żywieckiej. To dla Niej przybywali i wciąż przybywają tu licznie pątnicy z Żywiecczyzny, naszej Ojczyzny i coraz częściej z innych krajów świata. Dlatego Jej opiece polecam wszystkich pielgrzymów, którzy na drogach wiary zawitają w to miejsce. Niech święta przestrzeń wprowadzi każdego z nich w święty czas spotkania z Niepojętym, który w swej miłości ofiaruje dar uświęcenia człowieka.
Spoglądając w wielkiej urody oblicze Madonny z Dzieciątkiem Jezus na ręku, ogłaszam Bogu chwałę i wołam za św. Franciszkiem z Asyżu: Ave Domina, sancta Regina, sancta Dei genetrix Maria, quae es virgo Ecclesia facta et electa a sanctissimo Patre de caelo! – „Bądź pozdrowiona, Pani, święta Królowo, święta Boża Rodzicielko, Maryjo; która jesteś Dziewicą, uczynioną Kościołem i wybraną przez najświętszego Ojca z nieba!
o. Bogdan Kocańda OFMConv – kustosz sanktuarium
Rychwałd 2017
Format B5, str. 200
Oprawa twarda foliowana
Cena: 25 zł + koszty wysyłki
Zamówienia: fundacja.rsc@franciszkanie.pl