W imieniu jezuitów młodzież przywitał gość specjalny spotkania – o. Tomasz Ortmann SJ – prowincjał Prowincji Wielkopolsko-Mazowieskiej.
Ignacjańskie Dni Młodzieży to wyjątkowe wakacyjne wydarzenie adresowane do gimnazjalistów i licealistów z całej Polski. Młodzi spędzają ze sobą pięć dni w jezuickich ogrodach w Starej Wsi k. Brzozowa. W tym czasie mogą się przekonać, że wiara w Jezusa jest źródłem dojrzałości oraz trwałych przyjaźni z rówieśnikami z całej Polski i nie tylko. IDMy są przede wszystkim świętem młodych, którzy należą do jezuickiego duszpasterstwa młodzieżowego Magis. Lipcowy zlot to uwieńczenie całego roku cotygodniowych spotkań w kilkunastu wspólnotach rozsianych po całej Polsce.
Wakacyjne spotkanie stwarza młodym przestrzeń do odpowiedzenia sobie na pytanie o ich miejsce w społeczeństwie, w Kościele i ich rolę w świecie. W kilkusetosobowym gronie rówieśników pokonują dzielące ich przeszkody i znajdują przyjaciół, na których mogą polegać. Łączy ich otwartość na nowe pomysły, chęć podejmowania wyzwań i gotowość do poznawania ludzi z różnych regionów Polski. Dobrą okazją do tego są przede wszystkim proponowane warsztaty. Biorący w nich udział, odkrywają swoje zdolności oraz wartości religijne i kulturalne.
Dwa sztandary
W czasie rekolekcji ignacjańskich, św. Ignacy Loyola proponuje rozważanie o dwóch sztandarach. W tym rozważaniu Ignacy ukazuje dwa rzeczywiste wezwania skierowane do każdego człowieka, niezależnie od tego, w jakim stanie życia się znajduje. Jedno wezwanie pochodzi od Chrystusa, drugie od szatana. Wezwaniom tym odpowiadają dwa przeciwstawne sposoby i style życia. W rozważaniach o dwóch sztandarach osoba odbywająca rekolekcje prosi o poznanie podstępów szatana i o pomoc, aby się ich ustrzec; a także o poznanie życia prawdziwego, które ukazuje najwyższy i prawdziwy wódz Jezus Chrystus, oraz o łaskę, aby Go naśladować.
Ojciec Ignacy wskazuje na potrójny cel rozważania o dwóch sztandarach. Po pierwsze, chodzi o poznanie zamiarów szatana z jego podstępnymi sugestiami i podszeptami. To dobra nauka rozeznawania duchów i odpowiedniego reagowania na propozycje ducha złego. Drugim celem jest poznanie zamiarów Jezusa objawianych nam poprzez Jego natchnienia wewnętrzne i zrozumienie Jego prawdziwej nauki, by móc pełniej do niej przylgnąć. Trzeci cel rozważania o dwóch sztandarach to skorygowanie naszej naturalistycznej oceny ludzkiej rzeczywistości, która ubóstwo i upokorzenie postrzega wyłącznie jako zagrożenie i zło sprzeczne z godnością i szczęściem człowieka. Życie Jezusa i Jego uczniów ukazuje, że może być zupełnie inaczej.
Za: www.deon.pl.