Jak poinformowali dominikanie, relikwie Fra Angelico zostały sprowadzone do kościoła na Służewie już kilka miesięcy temu, wraz z relikwiami św. Dominika. W najbliższy czwartek, we wspomnienia patrona artystów i ludzi kultury, nastąpi uroczyste wprowadzenie relikwii.
Mszy św. o godz. 18.00 przewodniczyć będzie bp Michał Janocha. Po liturgii odbędzie się wernisaż wystawy „Obraz i ikona” a następnie dyskusja o obrazie i ikonie, w której wezmą udział ks. bp Michał Janocha i ks. Grzegorz Michalczyk, duszpasterz środowisk twórczych.
Podczas wystawy będzie można kupić ikony, malowane z myślą o wsparciu Domu opieki nad chłopcami głęboko upośledzonymi, prowadzonego przez siostry dominikanki w Broniszewicach. Wystawa będzie otwarta także w dwie kolejne niedziele.
Jan z Fiesole (jego świeckie imię to Guido di Pietro) urodził się ok. roku 1400. Mając 20 lat wstąpił do klasztoru dominikanów w Fiesole. Obdarzony był niezwykłym talentem, któremu przełożeni nie pozwolili się zmarnować. Właśnie ze względu na ten dar nazwany został Fra Angelico – Brat Anielski. Giorgio Vasari, autor „Żywotów najsławniejszych malarzy, rzeźbiarzy i architektów” przekazał, że „nie wziął pędzla do ręki, zanim nie odmówił modlitwy”.
W latach 1436-1445 przebywał w klasztorze św. Marka we Florencji, gdzie pozostawił po sobie słynne freski, zdobiące ściany tego klasztoru i kościoła. Fresk umieszczony w każdej z 44 cel zakonnych wspierał braci w ich życiu zakonnym, wspomagał studium prawd objawionych i osobistą kontemplację, ożywiał liturgię i kaznodziejstwo.
W tym klasztorze, zapewne między innymi dzięki cudownym freskom, wychowało się kilku błogosławionych i świętych.
W 1445 r. Fra Angelico wyjechał do Rzymu, gdzie na polecenie dwu kolejnych papieży, Eugeniusza IV i Mikołaja V, ozdabiał freskami papieską kaplicę i prywatne apartamenty. Jako malarz papieski ozdabiał również katedrę w Orvieto.
Nie przyjął proponowanego przez papieża arcybiskupstwa we Florencji, wskazał natomiast innego kandydata, św. Antonina, również dominikanina, doskonałego duszpasterza, teologa i odnowiciela życia zakonnego.
Dzieła Brata Anielskiego, z których najsłynniejsze przedstawiają sceny ukrzyżowania Pana Jezusa, Zwiastowania, ukoronowania Matki Bożej, Ostatnią Wieczerzę oraz życie świętych diakonów Szczepana i Wawrzyńca, można oglądać w Fiesole, Kortonie, Florencji, Orvieto i w Watykanie.
– Był nie mniej znakomitym malarzem, jak i miniaturzystą, i niezwykle przykładnym mnichem – napisał o nim Vasari. W swoim malarstwie łączył wątki wzięte od bizantyńskich hezychastów z duchowością łacińskiego zakonu.
W konwencji artystycznej zrozumiałej dla Zachodu spełniał postulaty wschodniej sztuki sakralnej wyrosłej z modlitwy i zarazem modlitwie służącej. W tradycji dominikańskiej freski Fra Angelico nazywane są homiliami.
Zmarł w Rzymie 18 lutego 1455 roku, w konwencie Santa Maria sopra Minerva, gdzie do dzisiaj nad posadzką bazyliki znajduje się jego grób z marmurową podobizną.
Chociaż Fra Angelico był otaczany kultem zaraz po śmierci, a jeszcze za życia powszechnie nazywano go Błogosławionym, na ołtarze wyniósł go dopiero Jan Paweł II w 1984 r. ustanawiając go zarazem patronem artystów. Papież pisał, że obrazy Fra Angelico są „wymownym przykładem kontemplacji estetycznej, która prowadzi na wyżyny wiary”.
KAI/ml
Za: www.deon.pl