W spotkaniu uczestniczyli Prowincjałowie i Wiceprowincjałowie wszystkich prowincji europejskich Misjonarzy Świętej Rodziny, tj.: francuskiej, hiszpańskiej, holenderskiej, niemieckiej, polskiej i szwajcarskiej oraz przedstawiciele Zarządu Generalnego: Przełożony Genralny Ks. Edmund Michalski i Asystent Generalny Ks. Santiago Fernández del Campo. Polską Prowincję reprezentował Ks. Prowincjał Marian Kołodziejczyk oraz Wiceprowincjał Ks. Adam Sobczyk. Sekretarzem spotkanie był Ks. Bogdan Mikutra.
Celem spotkania było przedstawienie sytuacji prowincji europejskich MSF i próba nakreślenia ich przyszłości. W trakcie spotkania omówiono również kwestię statusu współbraci, którzy z macierzystej prowincji trafiają na terytorium innej prowincji MSF. Ostatnim tematem była sprawa koordynacji działań, mających na celu przekazywanie pomocy materialnej do krajów misyjnych. Każda sesja rozpoczynała się od impulsu duchowego – krótkiej refleksji na temat Ewangelii.
Głównym problemem, który został poruszony w czasie spotkania był problem starzenia się prowincji i zmniejszania liczebności ich członków. Zastanawiano się, w jaki sposób zmienić struktury prowincji w sytuacji, gdy pozostaje już tylko jeden dom zakonny i niewielka liczba chorych i starszych współbraci – czy ze wszystkich starzejących się prowincji stworzyć jedną prowincję, czy quasi-prowincję, czy też nie łączyć prowincji, a ostatnia wspólnota danej prowincji ma zostać oddana bezpośrednio pod jurysdykcję Zarządu Generalnego. Większość opowiedziała się za tą ostatnią opcją, lecz decyzję pozostawiono przyszłej kapitule generalnej MSF w 2013 r. W związku z tym zastanawiano się również nad ewentualnymi zmianami Konstytucji Misjonarzy Świętej Rodziny i Dyrektorium Generalnego. Stwierdzono, że bardziej właściwym byłoby dokonywanie zmian Dyrektorium Generalnego ad experimentum, gdyż zmiany te nie wymagają zatwierdzenia przez Stolicę Apostolską (jak to ma miejsce w przypadku zmian dokonywanych w Konstytucjach) i jeśli nie przyniosą oczekiwanych rezultatów, będą mogły zostać zmienione przez następną kapitułę generalną MSF. Podkreślono także, że chorzy współbracia wymagają nie tylko opieki medycznej, lecz także i duchowej. Średnia wieku we wszystkich niemal prowincjach europejskich MSF, poza Prowincją Polską, przekracza 74 lata.
Stwierdzono, że problemem jest również kwestia zarządzania dobrami. Sytuacja jest o tyle skomplikowana, że prawo państwowe, choć jest to jedna Europa, to jednak w różnych krajach jest różne i często nie pozwala na zarządzanie własnością obcokrajowcom, nawet jeśli są to ludzie, którzy należą do tej samej rodziny zakonnej.
Liczebność w poszczególnych prowincjach przedstawia się następująco: Polska – 203, Niemcy – 65, Holandia – 34, Szwajcaria – 28, Hiszpania – 13, Francja – 11. Niestety, także Prowincja Polska w ostatnich latach zaczęła odczuwać problemy związane ze spadkiem powołań: średnia wieku w przeciągu 5 lat wzrosła z 44 do 48 lat.
Kolejnym tematem spotkania była sprawa obecności współbraci z jednej prowincji na terenie innej prowincji, wynikająca np. z podejmowania studiów lub pracy duszpasterskiej. Przypomniano, że obowiązującym w tej materii jest punkt 074 Dyrektorium Generalnego, który został uaktualniony w czasie ostatniej kapituły generalnej w 2007 r., a który to zobowiązuje prowincjałów obu zainteresowanych prowincji do przygotowania umowy, określającej status danego współbrata; umowa ta musi być zatwierdzona przez Zarząd Generalny. Podkreślono, że celem tej umowy jest takie ustawienie spraw, aby żaden ze współbraci nie był wyobcowany z życia wspólnotowego, które jest podstawą życia zakonnego.
Sprawą równie ważną, dyskutowaną w czasie spotkania, była kwestia uregulowania zasad udzielania pomocy dla misjonarzy pracujących w krajach misyjnych i w związku z powyższym ustanowienia osoby odpowiedzialnej za koordynację tych działań. Potrzeba ta wynika z faktu, iż zdarzają się sytuacje, w których ten sam misjonarz zwraca się o pomoc do prokur misyjnych różnych prowincji i często pomoc trafia tylko do niego jednego, podczas gdy inni zostają tej pomocy pozbawieni. W związku z tym na chwilę obecną przypomniano, iż wszelkie prośby o pomoc misyjną winny być wpierw przedłożone do zatwierdzenia własnemu zarządowi prowincjalnemu, a następnie przesłane do prokur misyjnych, które tej pomocy mogą udzielić.
Spotkanie przebiegało w pełnej życzliwości, braterskiej atmosferze. Czwartek poświęcono na pielgrzymkę do grobu Św. Wojciecha w Gnieźnie, a następnie udano się do Kazimierza Biskupiego – siedziby Wyższego Seminarium Duchownego Misjonarzy Świętej Rodziny, gdzie prowincjałowie zostali podjęci obiadem, a także mieli okazję zwiedzić budynek seminaryjny, którym jest stary XVI wieczny pobernardyński klasztor (z 1514 r.). Przy tej okazji zwiedzili również muzeum misyjne i spotkali się z księżmi oraz klerykami i braćmi zakonnymi, należącymi do kazimierskiej wspólnoty MSF. Z Kazimierza Biskupiego prowincjałowie udali się do Sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej, skąd powrócili do Matki Bożej Góreckiej w Górce Klasztornej.
Uczestnicy spotkania w dniu 14.04.2012 r. mieli także okazję uczestniczyć w Misterium Męki Pańskiej, które po raz ostatni w tym roku zostało wystawione przez mieszkańców tutejszej parafii. Rolę Jezusa odegrał misjonarz Świętej Rodziny Ks. Robert Ablewicz MSF. Mszy św. na rozpoczęcie Misterium przewodniczył i słowo Boże wygłosił Przełożony Generalny Misjonarzy Świętej Rodziny Ks. Edmund Michalski MSF.
W niedzielę na zakończenie tegorocznych przedstawień Misterium Męki Pańskiej Mszy św. dziękczynnej przewodniczył Ks. Robert Ablewicz MSF, odtwórca roli Jezusa, zaś Ks. Adam Sobczyk MSF – Wiceprowincjał, wygłosił słowo Boże. Mszę św. dziękczynną koncelebrowali przełożeni prowincjalni prowincji europejskich. W tej Mszy uczestniczyli wszyscy aktorzy tegorocznego Misterium Męki Pańskiej w strojach, w których odgrywali swoje role w Misterium.
Niedziela była ostatnim dniem spotkania prowincjałów europejskich Misjonarzy Świętej Rodziny.
Opracował: Ks. Bogdan Mikutra msf, sekr. prow.