O rekolekcjach o. Mirosław Górkiewicz mówi, że „są zbieraniem na nowo tego, co się gdzieś w naszym życiu rozsypało, tego, o czym zapomnieliśmy, tego, co już nie jest takim świeżym, takim właściwym, takim dobrym, jak byśmy tego chcieli, jak zaplanowaliśmy, jak uczyniliśmy mocne postanowienie poprawy”.
„Ten czas, ta Msza św., ta nauka, to przypomnienie sobie tych najważniejszych spraw, tych najważniejszych zasad – zaznacza ojciec rekolekcjonista – W rekolekcjach, to sobie chcemy uświadomić w sposób bardzo ważny, istotny na początku, rekolekcjonistą głównym nie jest kapłan czy nawet biskup, ale jest Duch Święty, którego wezwaliśmy. To On sprawia w nas i chcenie i działanie. Chcenie słuchania i potem przełożenie tego słuchania na działanie, na codzienne życie tak, jak wierzymy. To jest jak gdyby głównym problemem każdego z nas, by żyć, tak jak wierzę, by moje idee, moje przykazania, moją wiarę, mojego Boga, przetwarzać przekładać na codzienne życie”.
„Zatem chciejmy wchodzić w rzeczywistość naszych rekolekcji, czy to na Jasnej Górze, czy w naszych parafiach, czy w naszych modlitwach, w naszym codziennym życiu, by widzieć Jezusa, ale także tego Jezusa ukazywać innym – zachęcał o. Górkiewicz – Bo ludzie stojący wokół nas może mniej pobożni niż my, pytają się, może nie wprost – ‘chcemy ujrzeć Jezusa’, ‘pokaż nam Jezusa’, ‘pokażcie nam waszego Boga’”.
o. Stanisław Tomoń
BPJG / mn