Rekolekcje sercańskich misjonarzy krajowych pod Tatrami

Kilkunastu sercańskich misjonarzy i rekolekcjonistów krajowych wzięło udział w dorocznych rekolekcjach kapłańskich, jakie odbyły się styczniu w Zakopanem.

„Zapraszam was do podróży z Jerozolimy do Rzymu. To droga apostołów i droga wszystkich, którzy głoszą słowo Boże” – powiedział ks. dr hab. Ambroży Skorupa, rekolekcjonista salwatorianin, który jako profesor KUL specjalizuje się w prawie instytutów życia konsekrowanego.

W głoszonych konferencjach zachęcał słuchaczy do odkrycia drogi, jaką przebyli apostołowie z Jerozolimy do świata pogańskiego, docierając na różne jego areopagi z ewangelicznym przesłaniem.

„Cała historia chrześcijaństwa i Kościoła zaczyna się w Jerozolimie. Dopiero po Zesłaniu Ducha Świętego apostołowie mogą rzucić wyzwanie światu i udać się do Rzymu – stolicy ówczesnego pogaństwa” – przypomniał ks. Skorupa, wskazując jednocześnie na Wieczernik, jako niezwykle ważne miejsce w początkach Kościoła, gdzie apostołowie przygotowywali się do czekających ich zadań.

Rekolekcjonista zwrócił uwagę, że czas przygotowania się do głoszenia słowa Bożego dotyczy wszystkich, którzy się tym zajmują z racji powołania i powierzonych funkcji. Odnosząc się do wydarzeń zanotowanych w Dziejach Apostolskich przekonywał o potrzebie doświadczenia przez każdego kapłana i zakonnika czasu i klimatu Wieczernika.

„Każdy powinien mieć w swoim życiu taką „salę na górze”, gdzie będzie trwał na modlitwie przed każdą drogą i napełniał się mocą Ducha Świętego. To droga apostoła, czyli tego, który został posłany przez Jezusa do głoszenia Ewangelii światu” – podkreślił ks. Skorupa, dodając, że Wieczernik to jednocześnie  miejsce trwania na modlitwie wspólnie z Jezusem, Kościołem i własnym instytutem zakonnym.

Zdaniem ks. Skorupy brak w życiu misjonarza i rekolekcjonisty owej „sali na górze” wiąże się z ryzykiem, że wszelka działalność apostolska nie przyniesie właściwych owoców.

W dalszych naukach rekolekcjonista zwrócił uwagę, że Kościół Jerozolimski był Kościołem zaangażowanym, mającym pasję głoszenia prawdy o krzyżu i zmartwychwstaniu swego Założyciela. Przekonywał, że także w obecnych czasach bardzo jest potrzebna pasja wiary w każdej posłudze, a szczególnie w głoszeniu Ewangelii. Przypomniał słowa papieża Franciszka z Adhortacji „Evangelii Gaudium”, który napisał, że głoszenie krzyża bez zmartwychwstania czyniłoby Kościół niekompletnym, Kościołem bez życia.

„Będziemy stawać pośród ludzi, którzy chcą słuchać o zmartwychwstaniu i tych, którzy nie będą chcieli słuchać. To jednak nie zwalnia nas od mówienia prawdy wszystkim. Trzeba zderzyć się z rzeczywistością wiary. Trzeba iść i zaryzykować. To jest inwestycja dająca perspektywę na przyszłość” – zaznaczył rekolekcjonista, dodając, że Kościół musi wychodzić do ludzi żyjących na peryferiach.

„Trzeba tam iść, by ich odnaleźć i przywrócić im prawdziwą godność, ukazać w prawdzie perspektywę życia wiecznego w Jezusie Chrystusie, być jak Ananiasz, który otworzył oczy Szawłowi i był świadkiem jego nawrócenia” – podkreślił ceniony znawca instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego w Polsce. O swoich zainteresowaniach i pracy naukowej ks. prof. Ambroży Skorupa SDS opowiedział więcej w czasie wspólnego spotkania z odprawiającymi rekolekcje.

Z kolei dyrektor misji krajowych ks. Zdzisław Płuska SCJ przedstawił roczne sprawozdanie z działalności rekolekcyjnej grupy podkreślając, że wiele prac w parafiach w Wielkim Poście i Adwencie nie zostało przeprowadzonych z powodu panującej pandemii. Poruszył też główne założenia trzyletniego Programu Duszpasterskiego Kościoła w Polsce, który poświęcony jest Eucharystii. Zaapelował, by ten temat był także obecny w głoszonych naukach podczas rekolekcji. Wspomniał również o ogłoszonym przez papieża Roku św. Józefa i świętej Rodziny oraz przypadających w czerwcu tego roku obchodach 100. rocznicy konsekracji Bazyliki Najświętszego Serca Jezusowego w Krakowie, której gospodarzami są jezuici i planowanym odnowieniu Aktu Poświęcenia Ojczyzny Bożemu Sercu.

„To na pewno ważne wydarzenie dla Kościoła w Polsce, jezuitów, ale też dla naszego zgromadzenia księży sercanów, którego duchowość opiera się na kulcie Serca Jezusowego. Jubileusz jest zawsze okazją, by odnowić nasze apostolstwo i gorliwość w tym, co stanowi wieloletnią tradycję w naszej prowincji, a więc głoszenie misji intronizacyjnych i poświęcenie rodzin Bożemu Sercu” – mówi ks. Płuska. Podsumowując zaś rekolekcje pod Tatrami , w jego przekonaniu były one mocnym impulsem odnowienia gorliwości i zapału w posłudze głoszenia Słowa w parafiach i różnych wspólnotach życia konsekrowanego.

Ks. Andrzej Sawulski SCJ

Wpisy powiązane

Abp Adrian Józef Galbas SAC – nowym arcybiskupem metropolitą warszawskim

Pallotyni na synodalnej drodze – XXVI Zebranie Prowincjalne

Częstochowa: Pallotyńskie Czuwanie Młodych