W 1945 r. rozpoczął nowicjat w Łomnicy i 15.08.1946 złożył pierwszą profesję zakonną. Kontynuował naukę na stopniu licealnym w Krakowie i Toruniu, gdzie zdał maturę państwową. Studiował filozofię i teologię w WSD Redemptorystów w Tuchowie, gdzie dnia 21.06.1953 przyjął święcenia prezbiteratu z rąk ks. abp. Włodzimierza Jasińskiego. Po zakończonych studiach w Tuchowie przez rok pracował w Braniewie. Następnie odbył Tirocinium pastoralne w Warszawie pod kierunkiem o. Józefa Sochackiego.
Pracował duszpastersko jako wikariusz i katecheta w Bardzie Śląskim (1955-1958, 1956-1969), Szczecinku (1958), Głogowie (1969-1972). W Bardzie Śląskim pomagał w przygotowaniu koronacji cudownej figurki Matki Boskiej Strażniczki Wiary (1966).
W latach 1959-1965 był przełożonym domu zakonnego w Zamościu, ojcem duchownym w dekanacie zamojskim i spowiednikiem sióstr zakonnych.
Pracował jako proboszcz w Braniewie (1972-1981) oraz w nowoutworzonej parafii Zamościu (1981-1990), budując równocześnie kościół filialny w Żdanowie.
W roku 1990 o. Władysław spędzał urlop w rodzinnych Mościskach. Nieoczekiwanie proboszcz miejscowej parafii zwrócił się z prośbą do Prowincjała, o posłanie o. Władysława do Mościsk do pracy w duszpasterstwie. Po koniecznych uzgodnieniach o. Ziober został na stałe w Mościskach, gdzie gorliwie pracował jako duszpasterz i kustosz sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy (1990-2012).
O. Władysław Ziober przyczynił się do odbudowania kościoła sanktuaryjnego w Mościskach, powrotu cudownej ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy oraz jej koronacji w 2001 r.
Ks. abp Mieczysław Mokrzycki odznaczył o. Władysława medalem bł. Jakuba Strzemię za szczególne zasługi dla Archidiecezji Lwowskiej obrządku łacińskiego.
Za: www.redemptor.pl