W 2018 roku wspólnota redemptorystów na wrocławskim Wittigowie oraz parafia Matki Bożej Pocieszenia obchodzić będzie setną rocznicę przybycia do Wrocławia. Natomiast w 2019 r. sto lat od wybudowania i poświecenia kościoła. W ramach przygotowań parafia i redemptoryści podjęli się remontu kościoła, zaś pierwszym etapem była zakończona w czerwcu 2017 r. renowacja nastawy ołtarzowej w prezbiterium.
Każdy, kto pamięta wygląd ołtarza z ostatnich lat, mógł przeżyć ogromne zaskoczenie, gdyż jego wygląd zmienił się nie do poznania. Ołtarz odzyskał pierwotną formę kolorystyczną i estetyczną. Gorąco dziękujemy wszystkim, którzy się przyczynili do jego renowacji – p. Katarzynie Wantuch-Jarkiewicz i wszystkim konserwatorom z firmy RenovArt, parafianom za złożone ofiary na ten cele. W sposób szczególny dziękujemy FUNDACJI KGHM POLSKA MIEDŹ, która pokryła większość kosztów związanych z renowacją.
A jak to było z przybyciem redemptorystów do Wrocławia?
Ks. kard. Adolf Bertram, biskup wrocławski, przyjaciel Zgromadzenia, dokładał wszelkich starań, aby redemptoryści osiedlili się we Wrocławiu. Po długich zabiegach 14 kwietnia 1916 r. otrzymał od rządu potrzebne zezwolenie. Na fundację obrano znacznie oddaloną od centrum miasta dzielnicę „Gruneiche”, dziś „Dąbie”. 1 marca 1918 r. zakupiono dom z obszernym parkiem i ogrodem, w sumie ponad 2 hektary.
Nowa fundacja miała należeć do prowincji nadreńskiej Zgromadzenia. Dekretem Stolicy Apostolskiej z 21 marca 1918 r. został jej przydzielony także klasztor w Warcie. 18 maja 1918 r. o. Rossler, długoletni profesor biblistyki w Mautern, znany pisarz, objął we wrocławskim klasztorze urząd rektora.
Aby czym prędzej móc spieszyć wiernym z pomocą duchową, niebawem w jednym z pokoi klasztoru na parterze urządzono publiczną kaplicę. Nową fundację okoliczna ludność przyjęła z radością. Spieszyła ojcom z pomocą, pracą w ogrodzie, czy też ofiarami. Klasztory zakonnic dostarczyły potrzebnych sprzętów kościelnych.
Mała kaplica domowa nie wystarczała wiernym. Nie mogąc się na razie zdobyć na budowę okazałej świątyni, postanowiono wznieść kościół tymczasowy. Kardynał Bertram ofiarował na ten cel drzewo z rusztowań, pozostałe z budowy wieży katedralnej i 10.000 marek. Zabrano się do pracy i już 2 lipca 1919 r. kanonik Wojciech, późniejszy biskup sufragan wrocławski, poświęcił nowowzniesiony, skromny dom Boży pod wezwaniem Matki Bożej Pocieszenia.
W 1945 r. do redemptorystów niemieckich dołączyli redemptoryści polscy, a w październiku 1945 r. niemieccy przekazali władzę w klasztorze polskim. O. Prowincjał Franciszek Marcinek CSsR mianował pierwszym polskim przełożonym wspólnoty wrocławskiej o. Mariana Pirożyńskiego. A w trudnych latach powojennych kościół z tymczasowego stał się stałą świątynią parafialną.
Pozdrawiając z Wrocławia, polecamy się waszej pamięci modlitewnej w tym wyjątkowym czasie czekających nas jubileuszy.
o. Damian Simonicz CSsR, Wrocław
Więcej (zdjęcia) na: www.redemptor.pl
