Tora jest napisana ręcznie, na pergaminie, szerokość zwoju wynosi 54 cm. Jest pamiątką dynamicznego rozwoju przedwojennej gminy żydowskiej w miasteczku, które stanowiło jeden z ważniejszych ośrodków życia religijnego, kulturalnego i gospodarczego w regionie. Świadczy o tym również XIX wieczna synagoga, uznawana za jedną z największych i najpiękniejszych synagog na terenie Małopolski.
Tora trafiła do klasztoru redemptorystów w Tuchowie prawdopodobnie na przełomie 1941 i 1942 r. Można przypuszczać, iż dokonało się to przed splądrowaniem synagogi w Dąbrowie Tarnowskiej. Ze względów bezpieczeństwa przy przekazywaniu Tory nie spisano żadnych dokumentów. Należy pamiętać, iż w tamtym czasie część klasztoru redemptorystów w Tuchowie zajęli na kwatery żołnierze niemieccy.
Osoba, która przekazała Torę, wyraziła wolę, by ją przechować do czasu, gdy synagoga znowu stanie się miejscem modlitwy. W przypadku, gdyby synagoga została zniszczona, Tora miała pozostać w klasztorze w Tuchowie – miejscu, gdzie jest oddawana cześć Bogu.
O. Kazimierz Piotrowski, który reprezentował Prowincję Warszawską Redemptorystów podczas przekazania Tory burmistrzowi Dąbrowy Tarnowskiej, tak przedstawia jej powojenne losy: Osoba powierzająca Torę na przechowanie absolutnie nie była w stanie przewidzieć, iż zaledwie niewielka liczba Żydów z Dąbrowy Tarnowskiej zdoła ocalić życie z wojennej zawieruchy, a synagoga nie będzie już nigdy pełnić swej zasadniczej funkcji miejsca kultu w takim zakresie, w jakim to miało miejsce przed 1939 rokiem. W okresie powojennym przez wiele lat budynek synagogi ulegał systematycznej dewastacji. Zgodnie więc z wyrażoną wolą, Tora była przechowywana w klasztorze w Tuchowie.
W ostatnich latach, staraniem władz Gminy Dąbrowa Tarnowska, nastąpiła rewitalizacja synagogi. Jakkolwiek budynek ten pełni obecnie funkcje muzealno-kulturalne, to zapewne w murach zabytkowej bożnicy niejeden raz zabrzmią słowa modlitwy krewnych rodzin Żydów z Dąbrowy Tarnowskiej, których prochy spoczywają na miejscowym cmentarzu. Mając to na uwadze – tłumaczy o. Piotrowski – uznaliśmy, że Tora powinna wrócić na swe dawne miejsce. Niech Bóg, który nas stworzył, da wieczne szczęście zmarłym a żywych niech obdarzy swoim błogosławieństwem.
W 2010 r. redemptoryści przekazali Torę na ręce burmistrza Dąbrowy Tarnowskiej. Po koniecznych pracach konserwatorskich znalazła się ona w stałej ekspozycji Ośrodka Spotkania Kultur.
Za: www.redemptor.pl