W mijającym triennium mieliśmy radość obchodzić kilka znaczących i dostojnych rocznic, które przypominają niezwykłe dziedzictwo i bogactwo naszej karmelitańskiej tradycji: 450-lecie założenia pierwszej wspólnoty w Duruelo (2018); 400-lecia erygowania Prowincji Polskiej (2017) i 100-lecia przywrócenia Polskiej Prowincji Karmelitów Bosych (2020); 100-lecia śmierci św. Teresy de los Andes, (2020); 50-lecia ogłoszenia przez św. Pawła VI św. Teresy od Jezusa, doktorem Kościoła Powszechnego (2020); W tym roku przypada również 400-lecie fundacji konwentu św. Teresy naszych braci w Przemyślu. Naszą radości powstanie Federacji Mniszek pw. Ducha Świętego (2020),
Ojcowie kapitularni zasadniczym tematem uczynili tożsamość karmelitańską oraz podjęli wskazania Wizytatora generalnego pozostawionych w podsumowaniu wizytacji przeprowadzonej w ubiegłym roku.
Kluczowym zagadnieniem tzw. „Deklaracji charyzmatycznej” opracowanej przez Definitorium Generalne, jest nasza tożsamość terezjańska. Wieńcząc kilkumiesięczną refleksję przeprowadzoną wcześniej we wspólnotach Prowincji, zainspirowaną wytycznymi o. Generała, zatrzymaliśmy się nad naszym charyzmatem.
Za tą propozycją „kryje się długa droga, którą przemierzyliśmy jako Zakon” w obecnym zglobalizowanym świecie. Z jednej strony współczesny świat zachwyca osiągnięciami nowoczesnej technologii w dziedzinie poprawy warunków życia, czy wysiłku przekraczania ograniczeń i granic biologicznych czy intelektualnych związanych z transhumanizmem. Z drugiej strony świat coraz bardziej objawia swą niestabilność i kruchość, zwłaszcza w związku z ogarniającą go pandemią koronawirusa. Dążenie do szczęścia, wrażliwość na godność ludzką, życie społeczne, zostają naznaczone, jak wyraził się o. Generał – „ryzykiem odchyleń”.
W takich warunkach przychodzi nam podejmować trud tożsamości, drogi nawrócenia, odkrywać na nowo perspektywę eklezjalną i realne potrzeby świata. Refleksja stała się inspiracją do osobistego, jak i wspólnotowego zaangażowania na rzecz realizacji naszej misji.
Deklaracja charyzmatyczna po raz kolejny uświadamia nam Boży dar, złożony w osobiste doświadczenie św. Teresy od Jezusa, szkicując jednocześnie obraz życia karmelitańskiego, osadzonego w różnych kontekstach historycznych i kulturowych.
Wskazaliśmy na aktualne elementy naszego charyzmatu, rozeznanie naszej misji w Kościele, oraz podejmowanie odpowiedzialności za własne powołanie. Tematem wielkiego zatroskania było nasze braterskie „communio” w życiu wspólnotowym klimacie dokumentu o życiu konsekrowanym „Młode wino, nowe bukłaki”.
Zapoznaliśmy się z kondycją, potrzebami i kolejnymi inicjatywami na terenie naszych misji, zwłaszcza w Wikariacie Regionalnym Burundi i Rwandzie, a także na Ukrainie, która przeżywa trudny czas wojny. Ojcowie kapitulni zwrócili uwagę na potrzebę dowartościowania naszej obecności i działalności misyjnej z okazji jubileuszu 50-lecia naszych misji w Afryce przypadającego w przyszłym roku i większej współpracy prowincji z biurem misyjnym i misjonarzami.
Poświęciliśmy gros czasu kolejnych sesji na formację stałą i formację przełożonych. Podczas kapituły przedstawiono projekt życia, w którym poszukuje się równowagi pomiędzy życiem modlitwy, życie braterskim i apostolatem.
Ojciec Prowincjał po wyborze na urząd, uroczyście ponowił akt poświęcenia Prowincji Duchowi Świętemu. Następnie w sanktuarium czerneńskim, zawierzyliśmy Prowincję Królowej Karmelu.
Historycznym wydarzeniem było zaproszenie na jedną z sesji Kapituły delegacji Federacji Sióstr Mniszek naszej Prowincji oraz przedstawicielek Rady Prowincjalnej Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych. Mniszki zakreśliły historię rodzącej się federacji wyraziły wdzięczność za opiekę i nadzieję ścisłej współpracy i jedności.
Przedstawicielki Świeckiego Zakonu podziękowały o. Prowincjałowi, o. Delegatowi i asystentom za troskę i służenie świeckim, stwarzanie warunków do duchowego wzrostu ze strony sióstr karmelitanek bosych (udostępnianie kaplic, wspólna modlitwa), oraz przedstawiły sytuację karmelitów świeckich w różnych regionach świata. Wspólne spotkanie z Siostrami i świeckimi uświadomiło nam, jak bardzo jesteśmy sobie wzajemnie potrzebni.
Ślemy braterskie pozdrowienie w imieniu uczestników X Zwyczajnej Kapituły Prowincji Krakowskiej. Ogarniamy naszą modlitwą braci i siostry z Karmelu, stowarzyszone Instytuty, związanych z naszą tradycją, noszących szkaplerz karmelitański, przynależących do grup modlitewnych, skupionych w kręgach, ruchach i stowarzyszeniach istniejących przy naszych klonwtach. Wypraszając wszelkie błogosławieństwo i opiekę Maryi, naszej Siostry i Matki, patrzymy z nadzieją na wzywania nadchodzących czasów.
Za: karmel.pl