Ojciec Jan Bartlewicz, syn Józefa i Heleny z d. Kasperczyk, urodził się 29 X 1941 r. w Skoraszewicach, pow. Gostyń Wlkp. Posiadał liczne rodzeństwo, dwie siostry i czterech braci, a także jedną siostrę przybraną.
Do Towarzystwa wstąpił po dziewiątej klasie licealnej, którą ukończył w Łodzi, będąc w Małym Seminarium, prowadzonym przez jezuitów przy ul. Sienkiewicza 60. Nowicjat rozpoczął 14 sierpnia 1959 pod o. magistrem Stefanem Dzierżkiem, a ukończył pod kierunkiem o. Stefana Miecznikowskiego i w czasie mszy św., przez niego celebrowanej, dnia 15 VIII 1961 r., w Kaliszu złożył pierwsze śluby zakonne.
W latach 1961-1963 odbywał służbę wojskową w Gubinie k. Zielonej Góry. Następnie w latach 1963-1965 przygotowywał się w Kaliszu do matury, uczęszczając do Liceum Ogólnokształcącego dla Pracujących.
Potem wyjechał do Krakowa i studiował filozofię (1965-1968), tam również przeżywał wydarzenia związane z Millenium chrztu Polski oraz zapoczątkowane reformy Soboru Watykańskiego II. Od r. 1968 studiował teologię w Warszawie i dnia 31 VII 1971 r. otrzymał święcenia kapłańskie w kaplicy św. Andrzeja Boboli w Warszawie, przez posługę bpa pomocniczego Archidiecezji Warszawskiej Zbigniewa Kraszewskiego.
Po ukończeniu studiów teologicznych, w latach 1972-1975, w Kaliszu pełnił funkcję socjusza magistra nowicjatu o. Stefana Miecznikowskiego. Trzecią probację odbył w roku 1975/76 w Czechowicach pod kierunkiem o. instruktora Edwarda Bulandy. Decyzją o. Prowincjała Tadeusza Koczwary został następnie skierowany do Rzymu i tam studiował duchowość w latach 1976-1978 oraz przygotowywał się do objęcia funkcji magistra nowicjatu. Tę pracę w nowicjacie w Kaliszu rozpoczął dnia 31 lipca 1978 r. i tego dnia złożył na ręce o. Prowincjała Tadeusza Koczwary profesję zakonną.
Po ośmiu latach bycia magistrem nowicjuszy przekazał prowadzenie nowicjatu o. Czesławowi Kozłowskiemu dnia 31 lipca 1986 r. i został wtedy mianowany ekonomem i ministrem kolegium warszawskiego. Po dwóch latach, w 1988 został mianowany superiorem domu i rektorem kościoła w Kaliszu. Te prace wypełniał przez trzy lata i w roku 1991 został skierowany do Warszawy na ul. Świętojańską.
Pomagał wtedy w spowiedzi w sanktuarium i na prośbę o. Prowincjała Floriana Pełki przygotowywał się do ponownego objęcia funkcji magistra nowicjatu. Dnia 31 lipca 1992 r. w Gdyni przejął od o. Czesława Kozłowskiego obowiązki magistra nowicjatu i pełnił je ponownie przez 8 lat, będąc również w tym czasie konsultorem Prowincji. Dnia 18 czerwca 2000 r. zakończył posługę w formacji nowicjuszy i następnie przez kilka miesięcy pracował w Kaliszu w kościele i Domu Rekolekcyjnym.
Stamtąd został powołany na socjusza o. Prowincjała i obowiązki te przejął dnia 21 kwietnia 2001 r. Był najpierw przez ponad dwa lata socjuszem o. Prowincjała Andrzeja Koprowskiego SJ, potem przez całą kadencję o. Dariusza Kowalczyka SJ i przez kolejne trzy lata o. Tomasza Kota SJ. Dnia 28 czerwca 2012 zakończył pracę socjusza i po krótkim odpoczynku od nowych dyspozycji został skierowany do kolegium w Gdyni. Tam wypełnił obowiązki ojca duchownego wspólnoty oraz pomagał w domu rekolekcyjnym.
Od listopada 2013 r. zaczęły się nasilać różne problemy ze zdrowiem, a po miesiącu zdiagnozowano złośliwy nowotwór oraz przerzuty na mózgu. Po kilkutygodniowym pobycie w szpitalu powrócił do kolegium. Otoczony życzliwością oraz modlitwą współbraci i wielu osób, które z wdzięczności go odwiedzały, spokojnie znosił rozwijającą się szybko chorobę.
Był człowiekiem skromnym i oddanym całkowicie służbie Bogu w Towarzystwie Jezusowym. Przez prawie dwadzieścia lat zaangażowany w formację nowicjuszy, najpierw jako socjusz, a potem przez prawie 16 lat jako magister nowicjatu. Był cenionym spowiednikiem i rekolekcjonistą, posługiwał wielu osobom konsekrowanym.
Zmarł w kolegium w Gdyni dnia 11 marca 2014 roku. Odszedł do Boga w 73. roku życia, w 55. Powołania zakonnego i w 43. roku kapłaństwa.
Pogrzeb odbędzie się w Gdyni. O szczegółach powiadomimy wkrótce.
Soc. Leszek Mądrzyk (PMA)/ RED.
Za: www.jezuici.pl