Pożegnania: Zmarł ks. dr Jerzy Sienkiewicz SDS

Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu dzisiejszym, tj. 26 września 2013 roku, w godzinach porannych, w domu zakonnym w Zakopanem odszedł do wieczności nasz współbrat, ksiądz dr Jerzy Sienkiewicz – salwatorianin, długoletni duszpasterz i dyrygent chóru Bazyliki Świętej Jadwigi w Trzebnicy oraz wykładowca muzyki i śpiewu kościelnego w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie.

Ks. Jerzy urodził się dnia 19 kwietnia 1949 roku w Łokaczu koło Krzyża Wielkopolskiego w dzisiejszej diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Do nowicjatu Salwatorianów wstąpił dnia 14 sierpnia 1967 roku. Profesję wieczystą złożył dnia 15 sierpnia 1973 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 23 maja 1974 roku w Bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa w Trzebini z rąk ks. bpa Stanisława Smoleńskiego.

Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się w najbliższy poniedziałek, 30 września 2013 roku, w Bazylice Świętej Jadwigi w Trzebnicy, modlitwą różańcową o godzinie 11.30. Uroczysta msza święta pogrzebowa odprawiona zostanie o godzinie 12.00 po czym nastąpi złożenie zwłok na miejscowym cmentarzu parafialnym przy ul. Prusickiej w Trzebnicy.


Ks. Jerzy Sienkiewicz urodził się 19 kwietnia 1949 roku w miejscowości Łokacz położonej niedaleko Krzyża Wielkopolskiego. Był jednym z czworga dzieci Leonarda i Walentyny zd. Wojno. Ojciec był pracownikiem kolei a mama zajmowała się gospodarstwem domowym. Jak czytamy w opinii Jerzego, napisanej przed wstąpieniem do seminarium w Bagnie, przez ówczesnego księdza proboszcza parafii p.w. NSPJ w Krzyżu Wielkopolskim ks. Jana Blokesza, był on przez wiele lat sumiennym ministrantem i wychowywał się w religijnej rodzinie. W 1963 roku ukończył naukę w szkole podstawowej w Krzyżu Wielkopolskim i w tymże samym mieście kontynuował edukację w liceum ogólnokształcącym. W tym okresie był przez pewien czas zaangażowany w rodzinnej parafii jako kościelny i organista.

Po zdaniu egzaminu maturalnego w 1967 roku złożył podanie o przyjęcie do nowicjatu Prowincji Polskiej Towarzystwa Boskiego Zbawiciela. Decyzją konsulty prowincjalnej, która obradowała w dniu 6 lipca 1967 roku, jego podanie zostało rozpatrzone pozytywnie. Do nowicjatu w Bagnie wstąpił i przyjął habit zakonny w dniu 5 sierpnia 1967 roku. W trakcie formacji nowicjackiej ks. Walerian Gruszka, pełniący funkcję magistra, zauważył między innymi jego szczególny talent muzyczny. Pierwszą profesję zakonną złożył w Bagnie w dniu 15 sierpnia 1968 roku. W tymże samym roku rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w WSD Salwatorianów w Bagnie. Podczas lektury opinii jego wychowawców seminaryjnych możemy dostrzec jego rozwijający się talent muzyczny, którym służył wspólnocie bagieńskiej jako organista i animator życia muzycznego i liturgicznego. W dniu 15 sierpnia 1973 roku złożył wieczystą profesję zakonną na ręce prowincjała ks. Seweryna Kłaputa w Bagnie. Decyzją konsulty prowincjalnej z dnia 6 października 1973 roku został on dopuszczony do święceń diakonatu. Święcenia te przyjął w dniu 11 października 1973 roku w kaplicy seminaryjnej w Bagnie z rąk bpa Wincentego Urbana. Święcenia prezbiteratu przyjął w dniu 23 maja 1974 roku w Trzebini z rąk bpa Stanisława Smoleńskiego.

Po święceniach kapłańskich został skierowany na swoją pierwszą placówkę duszpasterską do parafii p.w. NSPJ w Obornikach Śląskich. Pełnił tam obowiązki wikariusza a także prowadził zajęcia z muzyki i śpiewu kościelnego w WSD Salwatorianów w Bagnie. Nie opuszczała go myśl o kontynuacji nauki w zakresie muzyki kościelnej. Dlatego w dniu 28 stycznia 1975 roku złożył podanie o pozwolenie na rozpoczęcie studiów z tej dziedziny na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Jednym z argumentów, które zawarł w swoim podaniu do władz zakonnych, były słowa: „Wykorzystując swoje zainteresowania w zakresie muzyki, pragnąłbym poszerzyć swoją wiedzę, by przez tę formę apostolstwa realizować swoje powołanie w Towarzystwie Boskiego Zbawiciela.”

Ks. Seweryn Kłaput, ówczesny prowincjał, w dniu 6 lutego 1975 roku wyraził zgodę na rozpoczęcie studiów w roku akademickim 1975/1976. W związku z tą decyzją ks. Jerzy Sienkiewicz został przeniesiony do domu zakonnego w Krakowie przy ul. Łobzowskiej 22 gdzie podejmował obowiązki duszpasterskie i prace w referacie powołań do czasu rozpoczęcia roku akademickiego w Lublinie. W latach 1975-1980 mieszkał i studiował w Lublinie. W czasie studiów angażował się czynnie w uroczystości zakonne rodzimej prowincji. Jak chociażby w 1975 roku, kiedy to podczas „Dni Refleksji”, organizowanych w WSD w Bagnie z okazji 75-lecia działalności Salwatorianów na ziemiach polskich, był odpowiedzialny za oprawę muzyczną.

Po ukończeniu studiów w Lublinie został przeniesiony, na mocy dekretu z dnia 11 lipca 1980 roku, do WSD w Bagnie. Do jego obowiązków należało prowadzenie zajęć z muzyki i śpiewu kościelnego a także posługi duszpasterskie podejmowane przez wychowawców seminaryjnych. Chcąc stale podnosić swoje kompetencje ks. Jerzy Sienkiewicz zwrócił się w dniu 18 stycznia 1981 roku z prośbą do władz zakonnych o możliwość kontynuacji studiów doktoranckich na KUL. Pozytywna odpowiedź na to podanie nadeszła w dniu 27 lutego 1981 roku. Ks. Józef Kmieć, dając zgodę na kontynuację edukacji, podkreślił konieczność pogodzenia przez ks. Jerzego obowiązków w WSD w Bagnie z dalszą działalnością naukową. Władze zakonne obdarzyły dużym zaufaniem ks. Jerzego Sienkiewicza. Wyrazem tego zaufania była decyzja z dnia 23 sierpnia 1982 roku, na mocy której został on mianowany Dyrektorem Studiów w WSD w Bagnie.

W dwa lata później ks. Jerzy został przeniesiony do domu zakonnego w Obornikach Śląskich, gdzie podjął obowiązki superiora i wikariusza miejscowej parafii. W 1985 roku został zwolniony z obowiązków wikariusza parafii p.w. NSPJ w Obornikach Śląskich. W 1987 roku został on przeniesiony do wspólnoty salwatorianów w Trzebnicy i mianowany superiorem tamtejszej wspólnoty zakonnej. W czasie swojego pobytu w Trzebnicy dzielił się swoim talentem muzycznym jako organista oraz dyrygent chóru składającego się z parafian z Trzebnicy i Obornik Śląskich.

Swoje studia doktoranckie zwieńczył on napisaniem i obroną rozprawy doktorskiej pt. „Śpiewnikowe melodie Gorzkich Żali i ich ludowa recepcja w polskiej kulturze religijno-muzycznej” w dniu 4 grudnia 1987 roku na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Na mocy dekretu z dnia 29 maja 1990 roku został zwolniony z urzędu superiora i powierzono mu obowiązki konsultora oraz ekonoma wspólnoty w Trzebnicy. Rok później, w dniu 1 lipca 1991 roku zwolniono go z obowiązków konsultora i ekonoma domowego, powierzając mu funkcję pomocnika duszpasterskiego w parafii p.w. św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy. Świadectwem dużego zaangażowania ks. Jerzego Sienkiewicza w życie rodzimej prowincji zakonnej są słowa podziękowania, które skierował do niego w dniu 23 stycznia 2001 roku ks. Edward Wanat. W swoim piśmie podziękował on ks. Jerzemu za pomoc w organizacji oprawy muzycznej podczas uroczystości związanych z obchodami 100-lecia Prowincji Polskiej Towarzystwa Boskiego Zbawiciela. Zwieńczeniem jego działalności naukowej oraz dużego zaangażowania w propagowanie muzyki kościelnej w Trzebnicy był, wydany w 2003 roku, Śpiewnik Jadwiżański pt. „Święta Jadwiga Śląska w modlitwach i pieśniach” w wersji polskiej, niemieckiej i czeskiej.

W 2006 roku, na mocy decyzji Rady Prowincjalnej z dnia 18 września, ks. Jerzy Sienkiewicz został zwolniony z funkcji pomocnika duszpasterskiego i pozostawał w miejscowej wspólnocie w charakterze rezydenta. Wraz z dniem 1 kwietnia 2011 roku ks. Jerzy został przeniesiony do domu zakonnego w Zakopanem przy Bulwarach J. Słowackiego, gdzie powierzono mu funkcję penitencjarza.

Ks. Jerzy Sienkiewicz zmarł w dniu 26 września 2013 roku w godzinach porannych w domu zakonnym w Zakopanem. Odszedł do Pana w: 64 roku życia, 39 roku kapłaństwa i 45 roku życia zakonnego. Jego pogrzeb odbędzie się dnia 30 września br. o godz. 12.00 w bazylice w Trzebnicy. Zostanie pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym.

Opracował: ks. dr Ireneusz Kiełbasa SDS

Za: www.trzebnica.sds.pl

Wpisy powiązane

DO POBRANIA: Biuletyn Tygodniowy CIZ 51-52/2024

Paulini zapraszają do przeżywania świąt na Jasnej Górze

RPO: ks. Michał O. w areszcie był traktowany niehumanitarnie