Idąc za głosem powołania wstąpił do nowicjatu karmelitów bosych w Czernej, gdzie 23 października 1949 r. otrzymał habit i zakonne imię brat Sebastian od Dzieciątka Jezus. W prośbie o przyjęcie do zakonu pisał: „Chcę być kapłanem-zakonnikiem, dlatego że podoba mi się ta cicha modlitwa, ukryta praca zakonników oraz dlatego, że wierzę w skuteczność ofiary i modlitwy ukrytej, kapłaństwa poświęconego Bogu”. Pierwszą profesję złożył 24 października 1950 r. W latach 1950-1951 przebywał w Wadowicach na rocznym profesacie. Studia filozoficzne odbył w Krakowie (1951-1952) i Poznaniu (1952-1953), a teologiczne ponownie w Krakowie (1953-1957). Profesję uroczystą złożył 24 października 1953 r. Święcenia kapłańskie przyjął 21 grudnia 1957 r.
Po przyjęciu prezbiteratu pozostał w klasztorze krakowskim. Był on miejscem jego posługi kapłańskiej i zakonnej aż do śmierci w 2019 r. Dostrzegając zdolności humanistyczne i lingwistyczne ojca Sebastiana (z biegiem czasu poznał dobrze łacinę, francuski, hiszpański i niemiecki) przełożeni powierzyli mu w kwietniu 1958 r. obowiązki redaktora technicznego i merytorycznego w Wydawnictwie, gdzie przez wiele lat adiustował, przygotowywał do druku i przeprowadzał korekty wszystkich książek. W 1969 r. powierzono mu także funkcję prowincjalnego kalendarzysty z zadaniem opracowywania i redagowania karmelitańskiego „Ordo” i „Kalendarza liturgicznego” na każdy rok. W latach 1966-1969 pełnił posługę III radnego Prowincji. Był ponadto spowiednikiem sióstr, cenzorem i referentem ds. liturgii.
W ostatnich latach życia wyjeżdżał często do różnych ośrodków sanatoryjnych dla podratowania zdrowia. Zmarł w szpitalu w Nowym Targu 13 kwietnia 2019 r. w 92 roku życia i 70 roku profesji zakonnej.
Źródła: Akta personalne ojca Sebastiana z Archiwum Prowincji i Kurii Prowincjalnej, Katalogi Prowincji.
o. Jerzy Zieliński OCD