Msza św. pogrzebowa odbędzie się w piątek, 20 września 2019 r. o godz. 12. 00 w kościele parafialnym św. Klemensa Hofbauera w Głogowie. Pół godziny wcześniej wprowadzenie ciała do kościoła i różaniec.
—
O. Marian Nalepa urodził się 27 lutego 1936 r. w Tarnowie. Pierwszą profesją zakonną w Zgromadzeniu Redemptorystów złożył 31 sierpnia 1953 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 26 czerwca 1960 r. Jako młody kapłan podjął studia specjalistyczne z zakresu teologii fundamentalnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które zakończył obroną pracy doktorskiej w 1967 roku. Przez kolejne 6 lat był prefektem w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie, gdzie zarazem wykładał teologię fundamentalną, a także filozofię religii, historię religii, a także teologię ekumenizmu. W tym czasie przez jeden rok był także wykładowcą teologii fundamentalnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
Następnie przez 17 lat (1975-1992) pracował jako wykładowca w Wyższym Instytucie Teologii Moralnej czyli na Akademii Alfonsjańskiej w Rzymie. W 1982 r. przez Kongregację Wychowania Katolickiego został mianowany profesorem stałym – stowarzyszonym, a następnie profesorem nadzwyczajnym. W centrum zainteresowań naukowych O. Mariana była problematyka chrześcijańskiej wiary osobowej, a także współczesnej obojętności religijnej czyli tzw. ateizmu praktycznego. W czasie swojej działalności naukowej w Rzymie O. Marian był promotorem kilkunastu doktoratów oraz kilkudziesięciu licencjatów. Był również autorem wielu różnych publikacji naukowych.
Działalność o. Mariana w tamtym okresie nie ograniczała się tylko i wyłącznie do pracy ściśle naukowej. W wolnych chwilach, a zwłaszcza w czasie wakacyjno – urlopowym udzielał się również duszpastersko na wielu różnych polach. Pomagał w naszym Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Rzymie, a także w Sanktuarium Matki Bożej w Oropa, położonym w Alpach włoskich. Poza tym prowadził także liczne kursy i ćwiczenia duchowe dla kapłanów, zakonników i sióstr zakonnych.
W 1992 roku O. Marian po latach pracy w Rzymie powrócił do Ojczyzny. Po powrocie przez 2 lata (1992-1994) przebywał w klasztorze w Zamościu, gdzie pomagał w pracy duszpasterskiej. Tam w czasie odwiedzin kolędowych – gdy wracał wieczorem do klasztoru – został potrącony przez samochód. Po tym wypadku i po licznych operacjach i rehabilitacjach zmagał się z brakiem pełnej sprawności aparatu ruchowego mając od tamtego czasu jedną krótszą nogę i poruszając się o lasce. W kolejnych dziesięciu latach (1994-2004) O. Marian przebywał w Bardzie, gdzie chętnie udzielał się w pracy duszpasterskiej i sanktuaryjnej. W 2004 r. przybył do Głogowa i tu przeżył ostatnie 15 lat swojego życia. Nadal udzielał się w duszpasterstwie, chętnie podejmując posługę głoszenia Słowa Bożego oraz posługę spowiednika. W tej ostatniej posłudze wykazywał się wielką gorliwością. Korzystali z niej liczni wierni, a także wielu kapłanów, którzy chętnie przyjeżdżali do o. Mariana do spowiedzi.
W ostatnich miesiącach stan zdrowia o. Mariana uległ znacznemu pogorszeniu. Przez ostatnie tygodnie dotykały go różne choroby i dolegliwości. Kilka razy był hospitalizowany i podejmowane były wysiłki, aby wzmocnić jego zdrowie, które słabło z dnia na dzień. Przez ostatnie 2 tygodnie po raz kolejny przebywał w szpitalu, gdzie zakończył swoje życie zaopatrzony sakramentami świętymi wczesnym popołudniem we wtorek 17 czerwca 2019 r. Przeżył 83 lata, w życiu zakonnym 66 lat i w kapłaństwie 59 lat. Niech Dobry Bóg z miłością przyjmie O. Mariana do swojego domu.
Za: www.redemptor.pl