Ksiądz Piotr Jarząbek, urodził się dnia 29 czerwca 1935 roku w Radlinie w diec. katowickiej. Na chrzcie św. w kościele parafialnym w Biertułtowach, dnia 7 lipca 1935 roku, otrzymał imiona Piotr Paweł. Jego ojciec Antoni, pracował jako górnik, matka Klara zd. Piątek zajmowała się domem. Rodzina Jarząbków była dość liczna. Ks. Piotr miał brata i cztery siostry. Z początkiem września 1949 roku rozpoczął naukę w Małym Seminarium Duchownym w Mikołowie. Po jego likwidacji w lipcu 1952 roku, postanowił wstąpić do nowicjatu salwatorianów w Bagnie. Rozpoczął go dnia 7 września 1952 roku i obrał imię zakonne Sergiusz. Okres pierwszej formacji pomógł mu lepiej poznać własne powołanie i powziąć decyzję złożenia po roku, dnia 8 września, pierwszych ślubów zakonnych. Pisał bowiem: W nowicjacie miałem możność przypatrzenia się bliżej życiu zakonnemu i doszedłem do przekonania, że stan zakonny najlepiej mi odpowiada. Pociąga mnie w nim życie wspólne, śluby, oraz większa swoboda w pracy apostolskiej, a zwłaszcza misje. Dla tych właśnie motywów chcę zostać księdzem, i to księdzem-zakonnikiem. Profesję wieczystą złożył w Bagnie dnia 8 września 1958 roku. Również tam, w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów, odbył studia filozoficzno-teologiczne, a w międzyczasie zdał państwową maturę w Trzebnicy. Dnia 29 czerwca 1960 roku w kościele parafialnym w Bagnie, wraz z 15. współbraćmi, otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bpa Andrzeja Wronki,.
Po odbyciu w seminarium duchownym w Bagnie tzw. studium pastoralnego, został w 1961 roku przeniesiony do Obornik Śl., gdzie przez trzy lata pracował przy tamtejszej parafii jako wikariusz. W czerwcu 1964 roku przełożeni zakonni powierzyli mu pracę w parafii św. Rodziny w Warszawie-Zaciszu. Wówczas też zgłosił swoją kandydaturę na wyjazd do Brazylii w charakterze misjonarza. Po roku pobytu w Stolicy został ponownie mianowany wikariuszem w Obornikach Śl. Tutaj pracował do 1972 roku. Prócz zajęć duszpasterskich pełnił jeszcze różne funkcje zakonne. Był ekonomem domowym, drugim i pierwszym konsultorem, następnie superiorem i ekonomem zarazem. W międzyczasie jego plany wyjazdu do Brazylii upadły z przyczyn od niego niezależnych.
W 1972 r. został przeniesiony do Mikołowa, gdzie objął urząd superiora wspólnoty i proboszcza przy kościele parafialnym salwatorianów. ks. Jarząbek był przełożonym domu przez sześć lat, potem powierzono mu urząd wicesuperiora i funkcję ekonoma domowego, które sprawował do 1987 roku. W tym samym roku przestał pełnić funkcję proboszcza i otrzymał nominację na wikariusza z przeznaczeniem prowadzenia ośrodka duszpasterskiego w Śmiłowicach. Na początku września 1988 roku został mianowany przez biskupa Damiana Zimonia spowiednikiem alumnów w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach. Od 1990 roku pełnił urząd wicesuperiora wspólnoty w Mikołowie i przeniósł się do Śmiłowic w celu ukończenia budowy kościoła i ożywienia działalności duszpasterskiej.
Dekretem z dnia 1 października 1992 roku, arcybiskup metropolita górnośląski, Damian Zimoń, mianował ks. Piotra Jarząbka proboszczem parafii pw. Matki Boskiej Częstochowskiej w Śmiłowicach a w 1999 roku zaczął ponadto pełnić urząd superiora i funkcję ekonoma nowo powstałej wspólnoty zakonnej. W roku 2002 został z powodu złego stanu zdrowia zwolniony ze wszystkich dotychczasowych funkcji, a po dwóch latach wrócił do wspólnoty w Mikołowie. Odtąd życie ks. Jarząbka naznaczone było narastającym cierpieniem, które towarzyszyło mu do końca życia. Znosił je pogodnie, jak potrafił, i był wdzięczny za każde odwiedziny. W swej chorobie wymagał przez kilka lat nieustannej opieki. Przez ostatnie dwa miesiące pozostawał w Zakładzie Opiekuńczym św. Józefa w Mikołowie.
Ks. Piotr Jarząbek odszedł do Pana 22 maja 2012 roku. Pogrzeb zmarłego kapłana odbędzie się 24 maja. Mszy św. żałobnej w kościele salwatorianów pw. NMP Matki Zbawiciela w Mikołowie przewodniczyć będzie ks. abp Damian Zimoń. Zmarły Kapłan zostanie pochowany w grobowcu zakonnym salwatorianów na cmentarzu parafialnym.
ks. Władysław Węglarz SDS
Za: www.sds.pl