Ks. Marian Papiernik przyszedł na świat 2 stycznia 1940 roku w Słotowej koło Pilzna. Wychowywał się, wraz z czworgiem rodzeństwa, w rodzinie Jana i Eleonory zd. Kuczek. Rodzice zajmowali się gospodarstwem rolnym. Sakrament chrztu świętego otrzymał dnia 6 stycznia 1940 roku w rodzinnej parafii. Tamże, dnia 30 maja 1953 roku przyjął sakrament bierzmowania. Religijna atmosfera domu rodzinnego nie pozostała bez wpływu na młodego Mariana, który od pierwszej klasy szkoły podstawowej był ministrantem w rodzinnej parafii. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Słotowej kontynuował edukację w liceum ogólnokształcącym w Pilźnie. W tym okresie odkrył w sobie powołanie do kapłaństwa. Dlatego po egzaminie dojrzałości, który zdał w Pilźnie w 1958 roku, postanowił wstąpić do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. W związku z dużą liczbą kandydatów do seminarium został skierowany do WSD w Gdańsku-Oliwie. Tam studiował filozofię i teologię w latach 1958-63. W tym czasie poważnie myślał o wyjeździe do pracy duszpasterskiej w Brazylii, o czym świadczy korespondencja z tego okresu.
Podczas studiów na piątym roku opuścił Biskupie Seminarium Duchowne w Gdańsku-Oliwie i dnia 15 sierpnia 1963 roku złożył podanie z prośbą o przyjęcie do Zgromadzenia Salwatorianów. Dnia 28 września 1963 roku rozpoczął nowicjat w Bagnie i przyjął imię zakonne Feliks. W opinii magistra nowicjatu nowicjusz Feliks był człowiekiem pogodnym, pobożnym i lubianym przez współbraci. Już w okresie nowicjatu zauważono u niego duże zainteresowanie kaznodziejstwem oraz predyspozycje i talent do apostolatu misji i rekolekcji parafialnych. Pierwszą profesję zakonną złożył 29 września 1964 roku i kontynuował studium filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie. W 1966 roku, w czasie reform po Soborze Watykańskim II, powrócił do swojego imienia chrzestnego. Od września 1966 roku do września 1967 roku przebywał w domu zakonnym w Krakowie przy ul. Łobzowskiej 22, gdzie w ramach tzw. Tirocinium ukończył studium pastoralne u oo. Franciszkanów. Opinie wychowawców z tego okresu potwierdzają duże zainteresowanie misjami parafialnymi ks. Mariana.
Na mocy dyspensy (Nr. Prot. 2730/66) z dnia 4 maja 1966 roku, kl. Marian został dopuszczony do profesji wieczystej po 3 latach formacji w Bagnie. Dnia 29 września 1967 roku związał się na zawsze z salwatorianami poprzez śluby wieczyste. Sakrament prezbiteratu otrzymał, przez posługę bpa Andrzeja Wronki, dnia 27 października 1967 roku we Wrocławiu. Pierwszą placówką duszpasterską neoprezbitera ze Słotowej był dom zakonny w Trzebini, gdzie został skierowany w listopadzie 1967 roku. W latach 1967-69 pełnił obowiązki wikariusza w tamtejszej parafii. Już wtedy dał się poznać jako utalentowany kaznodzieja, uczestnicząc aktywnie w nabożeństwach fatimskich, które od 13 maja 1950 roku prowadzą salwatorianie w Trzebini. Po dwóch latach został skierowany do Dobroszyc, gdzie w latach 1969-72 pełnił obowiązki wikariusza w parafii pw. św. Jadwigi Śląskiej. W latach 1970-72 pełnił również funkcję wicesuperiora miejscowej wspólnoty. Na mocy dekretu przełożonych z dnia 30 maja 1972 roku, ks. Marian został przeniesiony do domu zakonnego w Trzebnicy. W latach 1972-78 był wikariuszem w miejscowej parafii oraz sprawował urząd wicesuperiora i ekonoma miejscowej wspólnoty. W 1978 roku przełożeni, widząc talent kaznodziejski ks. Mariana oraz predyspozycje do prowadzenia rekolekcji parafialnych, skierowali go do Krzyża Wielkopolskiego. Tam, w latach 1978-1981, sprawował urząd wicesuperiora miejscowej wspólnoty oraz podejmował prace w apostolacie misji i rekolekcji parafialnych. Kolejnym miejscem pobytu i posługi duszpasterskiej ks. Mariana był dom zakonny w Nałęczowie, gdzie w latach 1981-1987 pełnił funkcję superiora i ekonoma wspólnoty, cały czas udzielając się aktywnie w referacie misji i rekolekcji parafialnych. W 1987 roku został przeniesiony do Trzebini, gdzie przez trzy lata włączał się aktywnie w duszpasterstwo oraz kontynuował posługę misjonarza i rekolekcjonisty parafialnego. W 1990 roku, na mocy decyzji przełożonych, ks. Marian Papiernik został mianowany proboszczem parafii pw. NSPJ w Trzebini oraz konsultorem miejscowej wspólnoty. Oprócz zaangażowania w posługę duszpasterską w parafii, ks. Marian dbał o rozwój kultu Madonny z Fatimy. Na mocy dekretu z dnia 12 czerwca 1990 roku, został mianowany moderatorem nabożeństw fatimskich w Trzebini. Wyrazem zaufania duchowieństwa diecezjalnego była nominacja na notariusza dekanatu Trzebinia, którą to funkcję ks. Marian pełnił do sierpnia 1994 roku.
Po czterech latach, na mocy dekretu z dnia 1 sierpnia 1994 roku, ks. Marian Papiernik został przeniesiony do domu zakonnego w Mikuszowicach Śląskich oraz ponownie włączony w grupę misjonarzy i rekolekcjonistów parafialnych. W latach 1998-1999 pełnił urząd wicesuperiora miejscowej wspólnoty. Na mocy dekretu z dnia 2 czerwca 1998 roku, przełożeni mianowali ks. Mariana proboszczem parafii pw. NMP Królowej Świata oraz powierzono mu kontynuację budowy nowej świątyni w tej parafii. Duża aktywność w diecezji bielsko-żywieckiej oraz dobra opinia jaką zdobył w czasie głoszenia licznych misji i rekolekcji parafialnych, zaowocowała nominacją ks. Mariana Papiernika w 1999 roku na urząd wicedziekana dekanatu Bielsko-Biała 11. W tymże samym roku, na mocy dekretu z dnia 29 maja, przełożeni mianowali ks. Mariana Papiernika superiorem i ekonomem miejscowej wspólnoty. Oprócz zaangażowania w posługę duszpasterską oraz głoszenie rekolekcji był to okres wzmożonej pracy nad wykończeniem budowy miejscowej świątyni, cmentarza parafialnego oraz zaplecza duszpasterskiego wokół kościoła. W 2003 roku ks. Marian został zwolniony z urzędu superiora i ponownie powołany na urząd ekonoma miejscowej wspólnoty.
W 2004 roku, w związku z poważną chorobą, ks. Marian Papiernik został zwolniony z urzędu proboszcza w Mikuszowicach Śląskich i przeniesiony do domu zakonnego we Wrocławiu. W związku ze stale pogarszającym się stanem zdrowia i ograniczeniami z tym związanymi, na miarę swoich możliwości udzielał się jako rekolekcjonista. W pamięci współbraci oraz wielu ludzi, którym służył jako kaznodzieja i rekolekcjonista, pozostanie jako pogodny, radosny i gościnny człowiek. W naszej pamięci pozostaną jego pasja i talent kaznodziejski, którymi dzielił się z ludźmi podczas niezliczonych serii misji i rekolekcji parafialnych, gdzie w sposób niebanalny głosił Słowo Boże i szerzył kult Matki Bożej.
Ks. Marian Papiernik zmarł dnia 11 maja 2019 roku we Wrocławiu. Zakończył swoją ziemską pielgrzymkę w 79 roku życia, w 55 roku życia zakonnego oraz w 52 roku kapłaństwa. Uroczystości pogrzebowe odbędą się 16 maja 2019 roku w rodzinnej parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Pilźnie, gdzie spocznie w rodzinnym grobowcu.
Ks. Ireneusz Kiełbasa SDS
Za: www.sds.pl