ŚP. Ojciec Paweł Aleksander Maria Domański, profes wieczysty i kapłan Prowincji Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych, jubilat w Zakonie, zmarł dnia 14 czerwca 2012 r. w szpitalu w Sochaczewie, w wieku 81 lat, przeżywszy 62 lata w Zakonie i 55 lat w kapłaństwie.
Urodził się 12 marca 1931 roku jako szóste dziecko w rodzinie Antoniego i Marianny Domańskich we wsi Ostrów w powiecie otwockim. Został ochrzczony w kościele parafialnym w Gliniance i otrzymał imię greckie Aleksander. Po szkole podstawowej w rodzinnych stronach uczęszczał do gimnazjum i liceum częściowo w Celestynowie, częściowo w Niepokalanowie. Niepokalanów był mu bliski, gdyż tam przebywał jego stryj, o. Jerzy Domański, redaktor „Rycerza Niepokalanej”. Zdecydował się i on pójść w ślady krewnego i dlatego w latach 1949/50 odbył nowicjat w Łagiewnikach już pod imieniem zakonnym Paweł. Już jako zakonnik po ślubach odbył wymagane do święceń studia: w Niepokalanowie – humaniora, w Gnieźnie – filozofię chrześcijańską, w Krakowie i Warszawie – teologię. Święcenia kapłańskie przyjął w Warszawie 14 lipca 1957 roku.
W latach swego kapłaństwa pracował duszpastersko w licznych placówkach franciszkańskich pełniąc różne funkcje: w Niepokalanowie jako wikariusz i proboszcz w latach 1958-1964, 1965-1971, 1983-1988; w Kołobrzegu – 1964-1965 w charakterze wikariusza; w Sławnie – 1971-1974 jako gwardian i ostatni proboszcz w tym mieście, ponieważ duszpasterstwo parafii przejęła diecezja; w Koszalinie – 1974-1983 jako gwardian, proboszcz i dziekan przy kościele Św. Krzyża, który poddał gruntownej przebudowie. Przy kościele zbudował klasztor.
Następnie jego placówkami była Warszawa (1988-1989) i powtórnie 1991-1992, gdzie studiował teologię, pełnił urząd gwardiana i rektora kościoła. W tym czasie przeprowadził kilka potrzebnych inwestycji i rozpoczął starania o budowę kościoła w dzielnicy Ursynów. Sprawa jednak upadła. Ostatnie dwie placówki o. Pawła, to Kalisz (1989 – 1991), gdzie jako gwardian i proboszcz odzyskał utracone przed stu laty obiekty klasztorne, oraz Suwałki (1992 – 2004), gdzie przeprowadził od fundamentów budowę kościoła pod wezwaniem Bożego Ciała, a przy kościele – obszernego klasztoru.
Od roku 2004 przebywał na stałe w Niepokalanowie, gdzie mimo pewnych dolegliwości, włączył się wydatnie w duszpasterstwo przy bazylice. W 2007 roku, 9 września świętował Złoty Jubileusz Kapłaństwa razem ze swymi kolegami z kursu seminaryjnego, z wielką wdzięcznością Panu Bogu za łaskę powołania zakonnego i kapłańskiego.
Mimo podeszłego wieku uczestniczył w życiu klasztornym, świecił dobrym przykładem zakonnika, wzbogacał wspólnotę dobrymi radami i działaniem.
Decyzją Rady Miasta Koszalina na sesji w dniu 31 maja 2012 r. o. Paweł Domański został odznaczony Medalem Zasługi w uznaniu zasług dla rozwoju miasta Koszalina. Odznaczenie w imieniu o. Pawła odebrał gwardian klasztoru w Koszalinie o. Janusz Jędryszek.
Ufamy, że o. Paweł, który poświęcił na zawsze swoje życie Panu Bogu, zostanie przez Niego przyjęty do krainy życia wiecznego.
Opracowanie: O. dr Roman Aleksander Soczewka
Dyrektor Archiwum Prowincjalnego
