O. Kazimierz Janicki przyszedł na świat w roku 1934, we wsi Polesie ok. 40 km na południe od Poznania. Gdy miał dziesięć lat, jego rodzice zmarli, wychowaniem zaś jego oraz jego rodzeństwa zajęła się najstarsza siostra Franciszka. W wieku nastoletnim wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego w Wolsztynie, zaś po jego ukończeniu rozpoczął studia w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu. Po krótkim czasie jednak zdecydował się na wybór drogi życia monastycznego: 7 grudnia 1956 r. wstąpił do nowicjatu klasztoru benedyktynów w Lubiniu.
Następne etapy formacji miały miejsce w opactwie tynieckim, dokąd o. Kazimierz przyjechał po ukończeniu nowicjatu kanonicznego. W naszym opactwie złożył śluby (pierwsza profesja: 6 października 1958 r.), a 16 czerwca 1962 r. otrzymał święcenia prezbiteratu. Podejmował różne obowiązki we wspólnocie, posługując m.in. jako szafarz (ekonom) domu. W wyborach opackich 1977 r. o. Janicki został wybrany przełożonym opactwa tynieckiego.
Po ośmiu latach pełnienia urzędu opackiego o. Kazimierz na nowo objął opiekę nad sprawami gospodarczymi klasztoru, koordynując prace nad odbudową naszego klasztoru. Jednocześnie w tym okresie na terenie osiedla Podgórki Tynieckie wzniesiono pod patronatem św. Kazimierza kościół, w 1990 r. konsekrowany przez kard. Franciszka Macharskiego. Obok świątyni stanął dom opieki nad osobami starszymi, który, prowadzony przez siostry służebniczki starowiejskie, funkcjonuje do dziś jako Dom Pomocy Społecznej. W tym domu o. Kazimierz pełnił funkcję kapelana przez dziesięć lat.
Od ponad dziesięciu lat o. Kazimierz Janicki przebywał w opactwie Benedyktynek w Krzeszowie na Dolnym Śląsku. Wcześniej przez 26 lat pełnił funkcję wizytatora klasztorów mniszek benedyktynek w Polsce.
Wkrótce podamy informację o dacie pogrzebu.
Requiescat in pace.