Jan Pawłowski przyszedł na świat 25 czerwca 1953 roku w Brzezinach Śląskich [Piekary Śląskie] z rodziców Tadeusza i Łucji z domu Pytlik jako pierwsze z trojga dzieci. Miał dwie siostry. Ochrzczony został w kościele parafialnym pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Brzezinach Śląskich (Diecezja Katowicka). Ojciec pracował w kopalni „Andaluzja”, a matka w urzędzie gminy. Do szkoły podstawowej nr 3 uczęszczał w Brzezinach Śląskich w latach 1960-1968. Następnie w latach 1968-1972 kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Władysława Broniewskiego w Piekarach Śląskich. W tym czasie był ministrantem.
Ojciec Jan o werbistach dowiedział się bardzo wcześnie. Werbiści z pobliskiego Domu Misyjnego św. Małgorzaty w Bytomiu często byli zapraszani przez jego księdza proboszcza Antoniego Owczarka do pomocy duszpasterskiej i na zastępstwa wakacyjne. Szczególnie miło wspominał o. Adolfa Dworaczka SVD (1934-1978), który wtajemniczał go w misyjną duchowość werbistów i posłał go na rekolekcje powołaniowe do Pieniężna – do Misyjnego Seminarium Duchownego. I tu zapadła jego decyzja, by poświęcić się sprawie misyjnej i zostać misjonarzem. We wrześniu 1972 roku przekroczył progi Domu Misyjnego św. Wojciecha Księży Werbistów w Pieniężnie i rozpoczął nowicjat. Następnie także w Pieniężnie kontynuował studia filozoficzno-teologiczne i 22 kwietnia 1979 roku, z rąk bp. Ignacego Tokarczuka z Przemyśla, przyjął święcenia kapłańskie.
Zgodnie ze swą petycją i wolą przełożonych otrzymał skierowanie do pracy misyjnej w Argentynie Wschodniej, w prowincji Misiones. Do Argentyny wyjechał już jesienią 1979 roku. Jednakże nie zapuścił tam korzeni i w następnym roku został przeniesiony do macierzystej, Polskiej Prowincji Księży Werbistów. Po powrocie do Polski pracował zasadniczo w duszpasterstwie zwyczajnym jako wikariusz w parafiach werbistowskich (Nysa, Górna Grupa, Bytom), jako proboszcz w parafii Wszystkich Świętych w Chludowie (1996-2004). Rok był w Zakopanem w Domu Misyjnym św. Józefa Freinademetza SVD. Od 2005 roku już nieprzerwanie należał do Domu Misyjnego św. Krzyża w Nysie w charakterze: kapelana Sióstr św. Elżbiety, misjonarza ludowego – rekolekcjonisty i wicerektora. Ostatnie miesiące swego życia spędził zasadniczo na łożu boleści cierpiąc na chorobę nowotworową. R.i.p.
Alfons Labudda SVD