Dnia 23 lutego 2014 roku w krakowskim klasztorze Braci Mniejszych Kapucynów przy ulicy Loretańskiej, w wieku 77. lat, 60. roku życia zakonnego i 52. kapłaństwa odszedł do Pana o. GRACJAN FRANCISZEK MAJKA OFMCap
Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci.
Niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen.
Kiedy w niedzielę, 23 lutego 2014 roku, parę chwil po południowej modlitwie Anioł Pański, o. Gracjan Majka, kapucyn od lat związany z klasztorem krakowskim, odszedł do Pana, wieść o tym fakcie wydała się wręcz niewiarygodna. Przecież jeszcze tego samego dnia miał głosić konferencję dla czcicieli św. Ojca Pio z okazji 30. rocznicy powstania Grupy Modlitwy Ojca Pio przy klasztorze krakowskim. Do konferencji tej przygotowywał się od dłuższego czasu i bardzo przeżywał fakt, że ponownie stanie wobec braci i sióstr żyjących duchowością Stygmatyka z Gargano, aby mówić o ich wielkim Patronie, Nauczycielu i Mistrzu. Ze względu na chorobę, która od dłuższego czasu wyniszczała jego organizm, przez ostatnie lata o. Gracjan wycofał się z posługi duszpasterskiej, aczkolwiek ciągle pozostawał bardzo aktywny jako pisarz, przygotowując z wielkim zaangażowaniem, a zarazem znawstwem, kolejne publikacje na temat św. ojca Pio. Temu wyjątkowemu świętemu o. Gracjan Majka poświęcił kilkadziesiąt lat swojego życia. I chociaż przez niespełna 77 lat swojego życia dokonał wiele dobra dla Kościoła i dla Zakonu Kapucynów, to jednak do historii przejdzie głównie jako wyjątkowy popularyzator osoby św. ojca Pio oraz animator czcicieli Stygmatyka.
Ojciec Gracjan Majka urodził się 08.06.1937 roku w Wolicy Piaskowej niedaleko Sędziszowa Małopolskiego. Jego rodzice, Antoni i Maria z domu Daniel, nadali mu na chrzcie imię Franciszek. W roku 1953 rozpoczął nowicjat zakonny w klasztorze kapucynów w Sędziszowie Małopolskim otrzymując imię zakonne Gracjan. Rok później, 2.09.1954 roku, złożył pierwszą profesję zakonną. Zanim rozpoczął studia przygotowujące do przyjęcia święceń kapłańskich, musiał najpierw przygotować się do egzaminu maturalnego, który zdał w roku 1957. Rok później, już jako student Wyższego Seminarium Duchownego OO. Kapucynów w Krakowie, w dniu 9.06.1958 roku złożył śluby wieczyste. Święcenia diakonatu otrzymał 16.06.1962 roku. Trzy miesiące później, 22.09.1962 roku w kościele OO. Karmelitów Bosych w Krakowie przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. bp. Juliana Groblickiego.
Formację teologiczną ukończył w czerwcu 1963 roku w Studium Teologicznym OO. Kapucynów w Rozwadowie, po czym został skierowany do Krakowa. Tam podjął posługę pośród dzieci i młodzieży jako katecheta. W październiku 1964 roku przełożeni zakonni oddelegowali o. Gracjana na dalsze studia w Sekcji Liturgiki Pastoralnej na Wydziale Teologii na KUL, które udało mu się szczęśliwie ukończyć w czerwcu 1967 roku z tytułem magistra teologii na podstawie pracy: „Rozwój pojęcia i form koncelebracji Mszy św. do początku XIII wieku”. Z Lublina trafił do Rozwadowa, gdzie został mianowany wikarym klasztoru oraz wicemagistrem nowicjuszy. Wtedy rozpoczął też pracę dydaktyczną jako wykładowca liturgiki w kapucyńskim seminarium w Sędziszowie Małopolskim. Po roku został skierowano do posługi duszpasterskiej w dużej miejskiej parafii we Wrocławiu, gdzie został mianowany go wikarym domu i parafii, katechetą klas VIII-XII, opiekunem ministrantów, przy czym kontynuował także (dojazdowo) wykłady z liturgiki w seminarium w Sędziszowie Małopolskim. W sierpniu 1970 roku przeniesiono go do Krakowa, gdzie czekała na niego nominacja na dyrektora kleryków seminarium kapucyńskiego. Cały czas kontynuował pracę dydaktyczną jako wykładowca liturgiki.
Obradująca w sierpniu 1973 roku kapituła prowincji krakowskiej kapucynów wybrała o. Gracjana prowincjałem. Posługę tę pełnił przez dwie kolejne kadencje, aż do czerwca 1979 roku. Przez kolejne lata z wielką gorliwością oddawał się posłudze rekolekcyjnej i spowiedniczej. Angażował się w formację młodych pokoleń kapucynów, cały czas prowadząc wykłady oraz czynnie uczestnicząc w pracach Prowincjalnej Rady Formacji, której był też prefektem. Wielokrotnie był asystentem Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Jednakże jego wielką pasją był św. Ojciec Pio. Opracowane przez o. Gracjana pierwsze życiorysy Stygmatyka, wydawane pod koniec lat 70. na powielaczu, były wręcz rozchwytywane. W roku 1981 ukazała się drukiem pierwsza publikacja o. Gracjana zatytułowana „Na drodze do Boga”. Był to życiorys oraz wybrane wypowiedzi Ojca Pio z Pietrelciny. Po tej publikacji nastąpiły kolejne. Przede wszystkim obszerne opracowanie „Z Chrystusem przybity do krzyża” (Kraków 1992), które rozeszło się w tysiącach egzemplarzy i doczekało wznowienia. Ponadto o. Gracjan był autorem wielu modlitewników, zbiorów nabożeństw, adoracji. Nieustannie coś pisał, tłumaczył z języka włoskiego, kompilował. Do ostatniej chwili życia pozostał bardzo twórczy i aktywny. Nigdy się nie nudził. Dopóki zdrowie mu na to pozwalało, bardzo chętnie pielgrzymował z grupami wiernych czcicieli zarówno do sanktuariów tak polskich, jak i zagranicznych. Kochał ludzi i Kościół. Był cierpliwym spowiednikiem. Solidnym kapłanem. Gorliwym zakonnikiem.
Jego śmierć, która zastała go w klasztornej celi na modlitwie z braćmi, w niedzielę, w dniu zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, w dniu poświęconym też czci św. ojca Pio (23-ci dzień miesiąca), na parę chwil przed głoszeniem konferencji duchowej do czcicieli Stygmatyka, pozostaje dla nas – jego współbraci znakiem nadziei, a zarazem pięknym zwieńczeniem zakonnego i kapłańskiego życia śp. o. Gracjana Majki. Niech w jego drodze na spotkanie z Panem Życia towarzyszy mu nasza modlitwa i wdzięczna pamięć.
br. Jacek Waligóra OFMCap
Minister Prowincjalny
Więcej na: www.kapucyni.pl
