Pożegnania: o. Czesław Tepper SVD

Rankiem, 4 lipca 2020 roku, w wyniku ran odniesionych w wypadku samochodowym poprzedniego dnia, zmarł w szpitalu we Wrocławiu o. Czesław Tepper, werbista. Zmarł w 43. roku życia zakonnego i 36. roku kapłaństwa. Miał 70 lat.

Czesław Tepper, syn Henryka i Eleonory z domu Sochacka, urodził się 21 sierpnia 1950 roku w Szarcu, w parafii św. Marii Magdaleny w Pszczewie w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Tam też został ochrzczony 28 sierpnia tegoż roku. Był pierworodnym spośród czwórki dzieci państwa Tepperów.

Szkołę podstawową ukończył w Templewie w 1964 roku, dokąd 10 lat wcześniej przeprowadzili się Tepperowie. Następnie w szkole zawodowej zdobył zawód na piekarza. Potem pracując zawodowo uczył się dalej zaocznie w technikum spożywczym w Szczecinie, które ukończył w 1977 roku i otrzymał dyplom mistrza piekarza.

Od zawsze marzył o tym, żeby zostać kapłanem-misjonarzem. „Na ostateczny wybór Zgromadzenia Słowa Bożego [SVD], werbistów, wpłynęła postawa mojego proboszcza, o. Władysława Kaźmierczaka, werbisty, [który w tym czasie duszpasterzował w parafii Chrystusa Króla w Templewie]. Przez swoje postępowanie ukazał on mi styl życia zakonnika, dla którego nie są ważne dobra materialne, lecz całkowite poświęcenie się Bogu i ludziom”.

Zaraz po maturze Czesław zgłosił się do nowicjatu w Domu Misyjnym św. Wojciecha w Pieniężnie, który rozpoczął 8 września 1977 roku. W Misyjnym Seminarium Duchownym w Pieniężnie odbył studia filozoficzno-teologiczne i 28 kwietnia 1984 roku otrzymał święcenia kapłańskie.

Przed ślubami wieczystymi prosił przełożonych o przeznaczenie na misje do Ekwadoru lub Boliwii. Został skierowany do Polski. „Nigdy nie stawiałem barier powołaniu, nie zakładałem, że muszę wyjechać na misje. Mam przede wszystkim być świadkiem Chrystusa i głosicielem Słowa Bożego. Moja praca polega na trosce o to, żeby zdobyć powołania i utrzymać zgromadzenie, by wydało nowych misjonarzy”.

Pierwszym miejscem pracy kapłańskiej po święceniach była parafia Matki Bożej w Raciborzu, gdzie pracował jako wikariusz (1984-1987). W latach 1987-1998 sprawował posługę ekonoma w Domu Misyjnym św. Krzyża w Nysie. Następnie był rektorem Domu Misyjnego św. Małgorzaty w Bytomiu (1998-2004), a od roku 2000 również proboszczem Parafii św. Małgorzaty. Z tego okresu zachowało się, przytoczone wyżej, piękne świadectwo, które zacytowała Mira Fiutan, redaktor Gościa Niedzielnego z Gliwic.

Następnie, w latach 2004-2010 był ekonomem domowym w Domu Misyjnym św. Stanisława Kostki w Chludowie k/Poznania. W latach 2010-2016 był rektorem Domu Misyjnego św. Józefa w Górnej Grupie, gdzie znajdują odpoczynek strudzeni misjonarze i gdzie mieści się Oddział Opiekuńczy św. Łukasza dla starszych i chorych współbraci. Od 2016 roku przebywał w Domu Misyjnym św. Krzyża w Nysie.

O. Czesław był człowiekiem pogodnym i pobożnym. Utrzymywał dobre relacje z ludźmi. Na ile starczyło mu czasu lub kiedy tego wymagała konieczność, chętnie włączał się do pracy, którą znał i którą do końca życia kochał – pomoc w piekarni lub w kuchni. Wiedział też, że gościnność oraz służba chorym i potrzebującym są cnotami Bożymi i nigdy innym ich nie skąpił. Wierzymy, że znalazł również gościnę u Pana Boga. R.i.p.

Alfons Labudda SVD 

Za: www.werbisci.pl

Wpisy powiązane

Kapituła warszawskich redemptorystów m.in. o statutach prowincjalnych i atakach na Radio Maryja

Dążenia Sługi Bożego o. Anzelma Gądka OCD do wyniesienia na ołtarze św. Rafała Kalinowskiego

Kokotek: prawie 100 uczestników Zakonnego Forum Duszpasterstwa Młodzieży