Po święceniach został skierowany do pracy w biurze dobroczyńców w Krakowie-Płaszowie oraz w sekretariacie prowincjalnym Zgromadzenia Księży Sercanów. Następnie podjął wykłady z teologii pastoralnej i liturgiki w nowo powstałym seminarium Księży Sercanów w Stadnikach. Tam również przez kolejne lata pełnił funkcję wychowawcy i rektora seminarium (1969-1971).
W latach 1960-1971 prowadził ożywioną działalność fotograficzną i filmową tworząc m.in. Sercańską Kronikę Filmową. Na taśmie filmowej utrwalił uroczystości związane z jubileuszem obchodów Millenium Chrztu Polski w Gnieźnie, Częstochowie i Krakowie, koronacje obrazów Matki Bożej, uroczystości parafialne, prymicje, wizytacje pasterskie. Uczestniczył jako fotograf w zorganizowanej przez zespoły międzyzakonne Ogólnopolskiej Wystawie Zakonnej z okazji Millenium Chrztu Polski w Krakowie (1966). Wśród zgromadzonych eksponatów znalazło się wiele jego prac.
W 1975 r. został skierowany do Międzynarodowego Kolegium Zgromadzenia w Rzymie. W tym czasie nawiązał współpracę z Sekcją Polską Radia Watykańskiego. W latach 1977-1989 pracował tam jako tłumacz i spiker radiowy, przygotowując teksty audycji, gromadząc i katalogując informacje. Był również redaktorem polskojęzycznej wersji czasopisma “Dehoniana” wydawanego przez Centrum Studiów Zgromadzenia Księży Sercanów.
Ze względów zdrowotnych w 1989 r. powrócił do Polski i zamieszkał w domu zakonnym w Krakowie-Bieżanowie. Ostatnie lata życia poświęcił pracy w archiwum prowincjalnym, gdzie porządkował i katalogował dokumenty opisujące historię wydarzeń sercańskich. Był również tłumaczem bieżących dokumentów i tekstów korespondencji w Kurii Prowincjalnej.
W pamięci współbraci i Zgromadzenia pozostanie jako serdeczny i uśmiechnięty sercanin, którego wielkim pragnieniem było zachowanie dziedzictwa i utrwalenie historii Księży Sercanów w Polsce. W Kościele polskim zapisał się jako jeden w redaktorów Radia Watykańskiego, będącego głosem nadziei i wolności w trudnych latach 70-tych i 80-tych ubiegłego wieku.
Za: www.scj.pl