Pożegnania: ks. Wiesław Kantor SAC

Misjonarz w Demokratycznej Republice Kongo, pracownik Sekretariatu ds. Misji.

Urodził się 6 lipca 1956 r. w Korzennej, w powiecie nowosądeckim, w rodzinie robotniczo-chłopskiej. Był najstarszym synem z pięciorga dzieci Stanisława i Stanisławy z d. Piotrowska. Szkołę podstawową ukończył w 1971 r. w Korzennej, a następnie rozpoczął naukę w Technikum Kolejowym Ministerstwa Komunikacji w Nowym Sączu, gdzie też w 1975 r. złożył egzamin maturalny. Wkrótce po skończeniu szkoły średniej pracował na stacji kolejowej w Kolbuszowej na stanowisku dyżurnego ruchu. Po paru miesiącach korzystając ze zmiany miejsca pracy zrezygnował z wykonywanego zawodu i zgłosił się do nowicjatu pallotynów. „Uczęszczając jeszcze do szkoły – pisał w swoim biogramie, kiedy wstępował do pallotynów – myślałem o poświęceniu się Bogu. Po zapoznaniu się z ideą św. Wincentego Pallottiego postanowiłem swój ideał życiowy zrealizować w Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego”. Nowicjat w Ząbkowicach Śląskich rozpoczął 6 listopada 1975 r. Na ręce ks. prowincjała Józefa Dąbrowskiego złożył 8 września 1977 r. w Ołtarzewie pierwszą konsekrację, a 27 września 1981 r. w Hodyszewie – wieczną, na ręce ks. prowincjała Henryka Kietlińskiego. W latach 1976-82 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Ołtarzewie. Święcenia kapłańskie przyjął 1 maja 1982 r. w Ołtarzewie z rąk Prymasa Polski Józefa Glempa.

Odpowiadając Bogu na powołanie misyjne, zgłosił 10 października 1978 r., jeszcze w czasie studiów seminaryjnych, chęć wyjazdu na misje do Brazylii. Ponowił ją 20 listopada 1981 r., tym razem wskazując na Rwandę, jako swoje przeznaczenie, choć zaznaczał, że całkowicie oddaje się do dyspozycji swoich Przełożonych. 4 stycznia 1982 r. otrzymał na to zgodę Rady Prowincjalnej. Zaraz po święceniach rozpoczął w Belgii bezpośrednie przygotowanie do wyjazdu na misje, uczęszczając tam na kurs języka francuskiego i 22 sierpnia 1983 r. wyjechał do Rwandy. Z dniem 12 września tr. rozpoczął pracę duszpasterską w Rutshuru, w diecezji Goma, w Zairze. Pracę misyjną poprzedził okres nauki języka swahili w CELA-Bukavu. Od 1987 pełnił w Rutshuru funkcję proboszcza i rektora wspólnoty. Był organizatorem Pallotyńskiej Adopcji Serca w Zairze oraz szkoły stolarskiej i elektryczno-mechanicznej w Rutshuru. Na terenie swojej parafii, 7 marca 2009 r., podczas walk rebeliantów z wojskami rządowymi został ciężko ranny, w wyniku ostrzelania jego samochodu przez kilku nieznanych napastników. W grudniu tr. przeszedł tam zawał serca.

1 sierpnia 2016 r. przeszedł do Prowincji Chrystusa Króla i został skierowany do Zakopanego, gdzie podjął posługę duszpasterza przy Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej, a rok później rozpoczął pracę w Sekretariacie Misyjnym w Ząbkach. Po powrocie do kraju dały znać o sobie różne problemy zdrowotne, które znosił cierpliwie. Zmarł rano 5 maja 2020 r. w naszym domu w Ząbkach. Przeżył 64 lata, 43. w konsekracji w Stowarzyszeniu i 38 lat w kapłaństwie.

Oprac. ks. Stanisław Tylus SAC

Wpisy powiązane

Dominikanie komentują przeszukanie lubelskiego klasztoru

Generał Paulinów na Pasterce: narodzony Bóg-Człowiek przypomina o pięknie i godności naszego człowieczeństwa

REKOLEKCJE: ODCINEK 5 „Jak zadbać o dziś”I ks. Piotr Pawlukiewicz & ks. Jerzy Jastrzębski