Szczególną cechą jego charakteru była pasja w realizowaniu powierzonych mu zadań, a także dbałość o piękno liturgii oraz estetykę projektowanych przez niego wnętrz sakralnych.
Ks. Stanisław Piwowarczyk urodził się dnia 19 kwietnia 1939 roku w Czernichowie k. Krakowa. Religijna atmosfera domu rodzinnego sprawiła, że 8-letni Stanisław stał się ministrantem i aktywnie udzielał się w służbie liturgicznej. Dnia 1 lipca 1955 roku otrzymał sakrament bierzmowania w rodzinnej parafii w Czernichowie. Jak napisał w swoim życiorysie, już wówczas zrodziła się w nim myśl o pójściu za głosem powołania kapłańskiego. Podczas nauki w Krakowie jeszcze bardziej utwierdził się w wyborze powołania kapłańskiego i zakonnego. W „Historii mojego powołania” wspominał, że korzystał wówczas z kierownictwa duchowego salwatorianów.
Formację podstawową w Bagnie rozpoczął dnia 7 września 1957 roku i przyjął wówczas imię zakonne: Alfred. Następnie, dnia 5 października 1958 roku, złożył pierwszą profesję zakonną i rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie. Profesję wieczystą złożył dnia 5 października 1961 roku w Bagnie. Dnia 28 października 1964 roku, w kaplicy seminaryjnej w Bagnie, otrzymał święcenia subdiakonatu z rąk bpa Wincentego Urbana. Po ukończeniu formacji duchowo-intelektualnej w Bagnie, dnia 7 czerwca 1965 roku w Trzebnicy przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Andrzeja Wronki.
Zgodnie z ówcześnie panującą zasadą, neoprezbiter z Czernichowa został, dnia 1 lipca 1965 roku, przeniesiony do domu zakonnego przy ul. Łobzowskiej 22 w Krakowie. Tu kontynuował studia teologiczne w ramach Roku Pastoralnego tzw. Tirocinium. Pierwszą placówką duszpasterską ks. Stanisława był dom zakonny w Trzebini, gdzie od 1 lipca 1966 roku podejmował obowiązki związane z posługą duszpasterską przy miejscowej parafii. Po roku został przeniesiony do Krakowa-Zakrzówka. W latach 1967-68 kontynuował studia teologiczne na kursie licencjackim z zakresu liturgiki w Papieskim Instytucie Teologicznym w Krakowie.
W 1968 roku został skierowany do Podkowy Leśnej pod Warszawą, gdzie do 1970 roku podejmował obowiązki wikariusza w parafii diecezjalnej. Już wówczas ks. Stanisław angażował się w duszpasterstwo młodzieży, o czym świadczą pozwolenia na odprawianie tzw. Mszy świętych polowych, podczas obozów wędrownych dla młodzieży, w okresie wakacyjnym. Mając na uwadze jego zamiłowanie do liturgii, przełożeni wyrazili zgodę na rozpoczęcie przez niego studiów specjalistycznych z tej dyscypliny w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1970-1974 zamieszkał w konwikcie studentów w Lublinie i studiował na Wydziale Teologicznym KUL, w sekcji pastoralnej. W 1973 roku rozpoczął zajęcia z liturgiki w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie.
W styczniu 1974 roku ks. Stanisław Piwowarczyk został przeniesiony do domu zakonnego we Wrocławiu. Przełożeni powierzyli mu obowiązki wykładowcy w WSD Salwatorianów oraz udzielili zgody na kontynuację studiów z zakresu sztuki sakralnej. W tym okresie ks. Stanisław był również zaangażowany w katechizację młodzieży w Obornikach Śląskich. W latach 1975-1976 pełnił obowiązki wikariusza w parafii pw. św. Jadwigi Śląskiej w Dobroszycach. Po dwóch kolejnych latach spędzonych w domu zakonnym we Wrocławiu, przełożeni skierowali ks. Stanisława do domu zakonnego w Międzywodziu. Tam, w latach 1978-1981, podejmował obowiązki wikariusza w parafii diecezjalnej w Międzyzdrojach. W czerwcu 1981 roku został przeniesiony do domu zakonnego w Zakopanem. Przez dwa lata był katechetą i pomagał duszpastersko przy kościele Salwatorianów na Bulwarach Słowackiego. Kolejną jego placówką duszpasterską był dom zakonny w Krzyżu Wielkopolskim. W latach 1983-1984 posługiwał tam w charakterze wikariusza miejscowej parafii. Później przełożeni skierowali go do Bielska-Białej. Zamieszkał we wspólnocie w Mikuszowicach Śląskich i w latach 1984-86 był rekolekcjonistą i misjonarzem ludowym. Kolejną placówką był klasztor Bonifratrów w Zebrzydowicach, gdzie w latach 1986-1987 ks. Stanisław Piwowarczyk pełnił posługę kapelana.
Oprócz wyżej wymienionych obowiązków bardzo bliska była mu idea Ruchu Światło-Życie, z którą zapoznał się w okresie studiów w Lublinie, gdzie wśród grona profesorów miał zajęcia z ks. Franciszkiem Blachnickim. W czerwcu 1987 roku, ks. Stanisław został skierowany do Ruchu Odnowy Kościoła Światło-Życie, gdzie do 1998 roku podejmował posługę kapelana i formatora. W ramach tej posługi był zaangażowany w organizację kongresów Forum Nowej Ewangelizacji w latach 90-tych XX wieku. Oprócz tego uczestniczył również jako opiekun duchowy w spotkaniach Ruchu Odnowy w Duchu Świętym, które odbywały się u Salezjanów na krakowskich Dębnikach i u Cystersów w Mogile. Wraz ze wspólnotą ludzi świeckich wygłosił wiele serii rekolekcji ewangelizacyjnych dla świeckich, duchowieństwa i Domowego Kościoła.
W tym okresie pełnił też funkcję członka Zespołu do Spraw Budownictwa i Sztuki Kościelnej ustanowionej przez Prowincjała polskich Salwatorianów w Krakowie. Ks. Stanisław Piwowarczyk służył swoją radą i fachową wiedzą podczas urządzania wnętrz w kaplicy przy ul. Olimpijskiej w Warszawie, w projektowaniu wystroju wnętrza kościoła w Zakopanem, a także w Krakowie-Zakrzówku.
Po 11 latach posługi w ramach Ruchu Światło-Życie, został skierowany do domu zakonnego w Zakopanem. W tej wspólnocie posługiwał jako penitencjarz i pomoc duszpasterska przy miejscowym kościele w latach 1998-2004. Kolejnym miejscem posługi kapłańskiej ks. Piwowarczyka był dom zakonny w Więciórce, gdzie w latach 2004-2006 pełnił posługę duszpasterza w Ośrodku Duszpasterskim Matki Bożej Ostrobramskiej. Następnie został przeniesiony do pobliskich Rokicin Podhalańskich, gdzie w latach 2006-2008, podejmował posługę kapelana w klasztorze Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej.
W związku z pogarszającym się stanem zdrowia, w lipcu 2008 roku został przeniesiony do domu zakonnego w Krakowie–Łagiewnikach. Kolejne lata były naznaczone krzyżem szybko postępującej choroby i cierpienia. W związku z wieloma ograniczeniami, spowodowanymi pogarszającym się stanem zdrowia, w maju 2014 roku ks. Stanisław Piwowarczyk został przeniesiony do Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego Sióstr Boromeuszek w Trzebnicy. Kolejne lata były dla niego nieustannym zmaganiem się z chorobą, która powoli ograniczała jego egzystencję.
Po długiej chorobie ks. Stanisław Piwowarczyk zakończył swoją ziemską pielgrzymkę nad ranem dnia 2 maja 2020 roku w Trzebnicy. Zmarł w 81 roku życia, w 62 roku życia zakonnego i w 55 roku kapłaństwa. Jego pogrzeb odbędzie się dnia 6 maja br. w kościele pw. Boskiego Zbawiciela w Krakowie. Zostanie pochowany w grobowcu zakonnym na Cmentarzu Salwatorskim.
Na podstawie opracowania Ks. Ireneusza Kiełbasy SDS
Za: www.sds.pl