Pożegnania: ks. Piotr Pietrzyk MSF

Śp. Ks. Piotr Pietrzyk MSF urodził się 11 lutego 1956r. w Żarnowie (parafia Żarnów, diecezja Sandomierska, województwo Piotrkowskie). Był synem Stanisława i Kazimiery, z domu Bomba. Miał 4 braci i 2 siostry (Stefana, Antoniego, Andrzeja, Agnieszkę, Adama i Annę). Po ukończeniu szkoły podstawowej w Maleńcu kontynuował naukę w liceum w Kielcach.

W 1975r. napisał podanie o przyjęcie do Nowicjatu Zgromadzenia Misjonarzy Świętej Rodziny, w którym byli już dwaj jego starsi bracia: Antoni i Andrzej. Chciał dokładniej poznać cel Zgromadzenia i własnego powołania, gdyż jak napisał, pragnął stać się kapłanem służącym i miłującym, niosącym Chrystusa innym ludziom. 15 sierpnia tegoż roku rozpoczął postulat, a następnie nowicjat w Bąblinie. Pierwsze śluby złożył rok później w domu nowicjackim, a śluby wieczyste 8 września 1979r. w Kazimierzu Biskupim, w trakcie studiów w Wyższym Seminarium Duchownym MSF. 24 maja 1981r. otrzymał święcenia diakonatu; rok później święcenia kapłańskie (12.06.1982r., Kazimierz Biskupi).

Po święceniach, decyzją władz zakonnych, skierowany został do pracy w duszpasterstwie parafialnym w Tarnówce. Po dwóch latach został przyjęty w poczet studentów KUL, na studia teologii życia wewnętrznego i zamieszkał w konwikcie w Lublinie; przynależał na ten czas do domu zakonnego w Poznaniu. Z dniem 1 lipca 1987r. mianowany został Ojcem Duchownym w naszym Seminarium i przeniesiony do Kazimierza Biskupiego.

W 1991r. skierował pismo do Zarządu Prowincjalnego z prośbą o posłanie do pracy duszpasterskiej na tereny Białorusi, aby wspomóc pracującego już tam Ks. Stanisława Sałatę MSF. Przełożeni uznali jednak jego obecność i pracę w Wyższym Seminarium Duchownym MSF za nieodzowną, do prośby ustosunkowali się negatywnie. W 1992r., w związku z pełnieniem funkcji II. Asystenta Prowincjalnego, zwolniony został z funkcji Ojca Duchownego i przeniesiony do domu prowincjalnego w Poznaniu. W maju 1994r. złożył rezygnację z funkcji Asystenta Prowincjalnego, która została przyjęta. Od 1 lipca tegoż roku został mianowany Mistrzem Nowicjatu MSF w Kruszewie, najpierw na 1., a po trzech latach na 2. kadencję.

Po latach poświęconych formacji młodych Misjonarzy Świętej Rodziny, nastał w życiu śp. Ks. Piotra czas pracy duszpasterskiej. Najpierw jako proboszcz i rektor w Górce Klasztornej, w naszym Sanktuarium Maryjnym (1999-2008). W tym czasie był również spowiednikiem nowicjuszy, socjuszem Moderatora Postulatu Braci, spowiednikiem licznych sióstr zakonnych. Przez duchowieństwo diecezjalne został wybrany na 5-letnią kadencję do Rady Kapłańskiej Diecezji Bydgoskiej (2004-2009), a przez Zarząd Powiatu w Pile uznany w 2008r. za lidera sukcesu, z racji wybitnego wkładu w rozwój kulturalny i społeczny oraz promocję Powiatu Pilskiego w 2007 roku. Po 9-letniej posłudze w Górce Klasztornej, przeniesiony został do Poznania, z przeznaczeniem do pracy w Ekipie Rekolekcyjno-Misyjnej. W roku 2010 wybrany został III. Asystentem Prowincjalnym. 1 lipca 2013 roku mianowany został rektorem domu zakonnego w Wielkim Klinczu i proboszczem tamtejszej parafii Św. Rodziny. Dwa lata później Biskup Pelpliński powierzył mu także funkcję Ojca Duchownego Prezbiterów Dekanatu Kościerskiego.

W roku 2017 został laureatem Plebiscytu Dziennika Bałtyckiego w kategorii “Proboszcz Roku”. Urząd Rektora i Proboszcza, również w trakcie swej choroby nowotworowej, pełnił aż do swojej śmierci, która nastąpiła rankiem, w Wielką Sobotę, 11 kwietnia 2020r., w wieku 64 lat, w 38. roku kapłaństwa i 44. życia zakonnego.

Wpisy powiązane

Kokotek: prawie 100 uczestników Zakonnego Forum Duszpasterstwa Młodzieży

Na Jasnej Górze odbywają się rekolekcje dla biskupów

125 lat obecności naśladowców św. Franciszka w Jaśle