Urodził się 14 kwietnia 1930 r. we wsi Przetycz Folwark, w powiecie Ostrów Mazowiecka, w rodzinie rolnika Franciszka i Heleny z domu Piórkowskich. Sakrament chrztu otrzymał w parafii Długosiodło (ówczesna diecezja płocka). Do Publicznej Szkoły Powszechnej uczęszczał we wsi Dalekie. W 1947 r. rozpoczął naukę w Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego w Wyszkowie.
Do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego wstąpił w Ołtarzewie 3 września 1949 i tam odbył nowicjat. Razem z nim do nowicjatu pallotyńskiego wstąpił Henryk Kietliński (+2017), z którym obydwaj chodzili do tej samej szkoły w Wyszkowie. Pallotyńską sutannę otrzymał 8 września 1949 z rąk ks. prowincjała Stanisława Czapli. Na jego też ręce złożył pierwszą profesję – 15 sierpnia 1951 w Wadowicach na Kopcu, a także wieczną – trzy lata później w Ołtarzewie. Tu też, w latach 1950-52, uzupełniał liceum ogólnokształcące, uzyskując maturę w Liceum Korespondencyjnym nr 1 w Warszawie, a następnie w latach 1952-58, w Wyższym Seminarium Duchownym odbył studia filozofii i teologii. 22 czerwca 1957 r. przyjął w Ołtarzewie Sakrament Święceń Kapłańskich, udzielony mu przez posługę pasterską Stefana kard. Wyszyńskiego, Prymasa Polski.
Po święceniach odbywał jeszcze przez rok przygotowanie duszpasterskie, tzw. tirocinium (1958-59), w Gdańsku, w naszym domu przy ul. Elżbietańskiej. 31 sierpnia 1959 r. został przeniesiony do Radomia do pracy duszpasterskiej. Wypełniał tu ponadto funkcję pierwszego radcy domu (od grudnia 1960 r.) i ojca duchownego wspólnoty (od 1961 r.), a 20 sierpnia 1966 r. Rada Prowincjalna wybrała go na urząd proboszcza i rektora domu.
29 sierpnia 1969 r. został przeniesiony na stanowisko wikariusza przy pallotyńskiej parafii św. Józefa w Chełmnie. Tu też został wybrany pierwszym radcą domu. Od września 1970 r. rozpoczął zaoczne studia w Prymasowskim Studium Życia Wewnętrznego w Warszawie, jako student Sekcji Teologii Życia Wewnętrznego. W 1972 r. ks. prowincjał Józef Dąbrowski przeniósł ks. Mariana na wikariusza do Ożarowa Mazowieckiego, aby tu miał lepsze warunki do ukończenia podjętych studiów. Zakończył je dwa lata później uzyskując stopień licencjata teologii ze specjalizacją w zakresie teologii życia wewnętrznego, na podstawie pracy dyplomowej: „Apostolstwo świeckich a konsekracja świata w świetle dokumentów Soboru Watykańskiego II”.
Po zakończeniu studiów na Prymasowskim Studium Życia Wewnętrznego został w końcu października 1974 r. skierowany do duszpasterstwa w nowej placówce Ostrołęce-Wojciechowicach (przejęta przez Stowarzyszenie 31 marca 1974 r.) i mianowany wikariuszem parafii. W następnym roku przybył do Otwocka, gdzie podjął pracę duszpasterza-rekolekcjonisty. Kiedy w maju 1976 r. bp Mikołaj Sasinowski, ordynariusz łomżyński, zlecił pallotynom opiekę nad sanktuarium maryjnym w Hodyszewie, ks. Dziczek został mianowany pierwszym pallotyńskim proboszczem tego miejsca. Rozpoczął tam bezpośrednie przygotowania do koronacji cudownego obrazu Matki Bożej Hodyszewskiej, która została dokonana 30 sierpnia 1980 r. Wydarzenie to odbyło się już po odejściu ks. Dziczka z Hodyszewa, bowiem rok wcześniej złożył rezygnację z obowiązków proboszcza i rektora.
Został wtedy przeniesiony do Ząbek, do pracy w Sekretariacie ds. Misji (30 czerwca 1979). Spełniał tu ponadto obowiązki drugiego radcy domu i stałego spowiednika braci nowicjuszy drugiego roku (od 15 września 1984 r.). Ostatnią placówką był Otwock, dom przy ul. Ks. Kard. Wyszyńskiego, gdzie od 25 sierpnia 2004 r. podjął pracę przy tamtejszej parafii, a równocześnie podlegał Sekretariatowi ds. Ewangelizacji Wschodu. 4 listopada 2014 przeniesiono go do Pallotyńskiego Domu Opieki im. św. Wincentego we Wrzosowie k. Radomia, gdzie przebywał, aż do śmierci, która nastąpiła tam 27 czerwca 2017 o godz. 18.20. Ks. Marian Dziczek przeżył 87 lat, w tym 66 lat w Stowarzyszeniu i 60 lat w kapłaństwie.
+Ad infinitam Dei gloriam+
Oprac. ks. Stanisław Tylus SAC
Za: InfoSAC 28/06/2017 [22]