Ks. Marcin Martyna urodził się dnia 25 października 1931 roku w Czernichówku. Na chrzcie otrzymał imię Jan. W 1938 roku rozpoczął naukę w szkole podstawowej w Czernichowie. Rok później wybuchła II Wojna Światowa, co bardzo skomplikowało naukę Jana Martyny. W lutym 1945 roku rozpoczął naukę w gimnazjum im. Władysława Sikorskiego w Krakowie Zakrzówku prowadzonym przez Salwatorianów. W tym okresie rozpoznał on swoje powołanie i dlatego już w III klasie gimnazjum złożył podanie z prośbą o przyjęcie do nowicjatu Towarzystwa Boskiego Zbawiciela.
W dniu 31 sierpnia 1948 roku został on włączony do nowicjatu w Bagnie przyjmując imię zakonne: Marcin. W dniu 8 września 1949 roku złożył pierwszą profesję zakonną w Bagnie. Następnie w latach 1949-1951, jako uczeń X i XI klasy gimnazjum w Małym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Mikołowie, przygotowywał się do egzaminu dojrzałości. W latach 1951-1957 zdobywał wiedzę z zakresu filozofii i teologii w studium OO. Dominikanów w Krakowie. W trakcie studiów dojrzewało w nim powołanie misyjne.
Profesję wieczystą złożył w dniu 8 września 1953 roku w Trzebini. Święcenia diakonatu przyjął w dniu 5 kwietnia 1955 roku z rąk bpa Franciszka Jopa w Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał dnia 7 października 1956 roku z rąk bpa Stanisława Rosponda w Krakowie.
W dniu 6 sierpnia 1957 roku ks. Marcin został skierowany do parafii w Obornikach Śląskich. Posługiwał tam jako wikariusz w latach 1957-1959. Dnia 28 sierpnia 1959 roku został przeniesiony do domu zakonnego we Wrocławiu przy ul. Matejki 4 na tzw. Tirocinium czyli rok duszpasterski. Następnie, w dniu 5 października tegoż roku, został mianowany ekonomem domu zakonnego we Wrocławiu.
Dowodem ogromnego zaufania i wyróżnienia dla młodego księdza, jakim był wówczas ks. Marcin, był wybór do zarządu Prowincji Polskiej Towarzystwa Boskiego Zbawiciela. Począwszy od 29 marca 1960 roku pełnił on przez trzy kolejne kadencje funkcję sekretarza prowincjalnego, a oprócz tego w latach 1960-1963 oraz 1963-1966 funkcję trzeciego konsultora. W związku z tym został on przeniesiony do domu zakonnego w Krakowie przy ul. Łobzowskiej 22, gdzie powierzono mu funkcję superiora. Mimo wielu obowiązków związanych z powierzonymi mu funkcjami, ks. Marcin często angażował się w pomoc duszpasterską.
Nie opuszczała go myśl o realizacji powołania misyjnego. W 1962 roku zadeklarował gotowość wyjazdu do pracy wśród Polonii w USA. Otrzymał takie pozwolenie, ale władze komunistyczne definitywnie odmówiły wydania mu paszportu. W związku z tym pozostał w Krakowie. W dniu 25 lipca 1963 roku został on ponownie mianowany superiorem domu zakonnego w Krakowie przy ul. Łobzowskiej 22. W 1966 roku zgłosił gotowość wyjazdu do pracy misyjnej wśród Polonii w stanie Parana w Brazylii.
Pod koniec 1967 roku otwarła się dla ks. Marcina możliwość wyjazdu do Brazylii. Wraz z dwoma współbraćmi udali się do Rzymu, ale podczas pobytu w Domu Generalnym plany wyjazdowe uległy zmianie. Nagła potrzeba wysłania misjonarzy do Tanzanii w Afryce była powodem zmiany miejsca docelowego jego podróży. Po konsultacji z prowincjałem ks. Marcin Martyna zgodził się na wyjazd na Czarny Ląd. We wrześniu 1968 roku dotarł do Tanzanii. Jego pierwszą placówką misyjną było Lupaso, gdzie dotarł 14 lutego 1969 roku. Następną placówką była parafia w Nachingwea, gdzie przez rok pełnił funkcję wikariusza. Potem krótko był proboszczem w parafii w Lupaso. Miejscem, gdzie najdłużej apostołował była parafia w Makulani, gdzie przez 19 lat sprawował urząd proboszcza. Ważnym dziełem apostolskim ks. Marcina Martyny była szkoła katechetyczna w Lukuledi, gdzie przez 12 lat pełnił funkcję dyrektora. Szkoła ta wykształciła wielu pomocników misjonarzy, którzy nieśli Ewangelię mieszkańcom Tanzanii. Ostatnią placówką ks. Marcina w Afryce była parafia w Nakapanyi.
Z powodu pogarszającego się stanu zdrowia, po 38 latach niezwykle ofiarnej posługi misyjnej w Afryce, w 2006 roku, ks. Marcin Martyna powrócił do Polski i zamieszkał we wspólnocie w Warszawie. W 2007 roku prezydent RP Lech Kaczyński za wybitne zasługi w rozwijaniu współpracy polsko-tanzańskiej oraz działalność misyjną odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2012 roku wydana została książka autorstwa ks. Martyny pt. „Wspomnienie miejsc i ludzi, do których posłał mnie nasz Zbawiciel”.
W 2012 roku stan jego zdrowia pogorszył się tak bardzo, że wymagał już stałej opieki lekarskiej i pielęgniarskiej. Dlatego w dniu 19 maja 2012 roku został przeniesiony do ośrodka opieki Sióstr Boromeuszek w Trzebnicy, gdzie przebywał do śmierci.
Dla współbraci, którzy spotkali go na swojej drodze pozostanie wspaniałym wzorem zakonnika i kapłana, a przede wszystkim człowieka pełnego dobra i życzliwości dla każdej osoby, którą spotkał na drodze swojego kapłańskiego życia.
Ks. Marcin Martyna zmarł w niedzielny poranek, dnia 26 stycznia 2014 roku, w Trzebnicy. Odszedł do Pana w: 83 roku życia, 58 roku kapłaństwa i 65 roku życia zakonnego. Jego pogrzeb odbył się dnia 29 stycznia br. o godz. 11.00 w kościele p.w. Boskiego Zbawiciela w Krakowie-Zakrzówku. Został pochowany w grobowcu zakonnym na Cmentarzu Salwatorskim.
Za: www.sds.pl