Uroczystości pogrzebowe śp. ks. Józefa rozpoczną się 16 kwietnia 2020 r. (czwartek) w kościele pw. św. Jana Chrzciciela w Stargardzie. Zgodnie z wytycznymi służb sanitarnych uroczystości będą miały charakter rodzinny i nie przewiduje się koncelebry. Twórzmy duchową wspólnotę modlitwy w intencji śp. ks. Józefa. O godz. 11.30 modlitwa różańcowa. Msza Święta sprawowana o godz. 12.00 będzie transmitowana online. Bezpośrednio po Eucharystii ciało śp. ks. Józefa zostanie przewiezione na miejsce pochówku na Cmentarzu w Kołakach Kościelnych, gdzie zostanie złożone w rodzinnym grobowcu w piątek 17 kwietnia 2020 r. o godz. 10.00 podczas nabożeństwa żałobnego, któremu przewodniczył będzie Ks. Bp Janusz Stepnowski – Biskup Łomżyński.
Ks. Józef Milewski urodził się 26 stycznia 1929 r. w miejscowości Sanie-Dąb. Do Towarzystwa Chrystusowego wstąpił 10 września 1948 r. Dnia 28 września 1948 r. rozpoczął kanoniczny nowicjat w Puszczykowie. Pierwszą profesję zakonną złożył 29 września 1949 r. w Ziębicach, zaś dozgonną 29 września 1952 r. w Poznaniu. Święcenia kapłańskie otrzymał 15 kwietnia 1956 r. z rąk ks. abpa Walentego Dymka. Po święceniach został mianowany prefektem Domu Studiów w Ziębicach, a następnie prefektem Domu Studiów w Bydgoszczy. W latach 1957-1959 był wikariuszem w Parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Szczecinie, następnie proboszczem Parafii pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Sarbii (1959-1969). W 1969 r. został mianowany Ekonomem Domu Głównego w Poznaniu, a w 1972 r. referentem przy Kurii Generalnej do spraw duszpasterstwa emigracyjnego i wyjazdów członków Towarzystwa na pracę apostolską za granicą. W latach 1978-1983 pełnił obowiązki przełożonego Domu Głównego w Poznaniu. Był proboszczem Parafii pw. Wniebowzięcia NMP we Władysławowie (1983-1986), a następnie Parafii pw. św. Piotra i Pawła w Ziębicach (1986-1990 i 1995-2001). W latach 1990-1995 był ekonomem generalnym Towarzystwa Chrystusowego. Od 2001 r. rezydował w Domu Zakonnym w Stargardzie wspierając duszpasterstwo w Parafii pw. św. Józefa z charakterystycznymi dla niego gorliwością i serdecznością.
Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie!