Urodził się 17 września 1955 r. w Kakawie Nowej, w rodzinie rolników Stefana i Józefy z d. Bartczak. 2 października tr. został ochrzczony w parafii św. Bartłomieja w Godzieszach, w ówczesnej diecezji włocławskiej. Spośród rodzeństwa jego młodszy brat Andrzej został kapłanem diecezjalnym. Jan rozpoczął naukę w szkole podstawowej w miejscowości rodzinnej w 1962 r., a w latach 1970-75 kształcił się w pięcioletnim Technikum Samochodowym w Kaliszu. W tym okresie należał do sportowego klubu Calisia, gdzie uprawiał lekkoatletykę. Ostatnie dwa lata szkoły średniej były czasem dojrzewania w nim powołania kapłańskiego. Wówczas mieszkał w internacie i uczęszczał na lekcje religii dla młodzieży w parafii św. Gotarda w Kaliszu.
Idąc za sugestią swojego księdza katechety rozpoczął studia w nowo powstałym Zakładzie Teologii Praktycznej (późniejszy Instytut Studiów nad Rodziną przy Akademii Teologii Katolickiej) – założonym w 1975 r. przez ks. Kazimierza Majdańskiego (†2007). Do 1980 r. zdobywał tam wiedzę i zajmował się działalnością naukowo-społeczną, którą realizował m.in.: podejmując przez trzy lata funkcję prezesa Koła Naukowego Studiów nad Rodziną i przez jeden rok akademicki – członka Zarządu Rady Organizacji Młodzieży Akademickiej ATK oraz prowadząc działalność charytatywną w grupie tzw. „Gałganiarzy” przy kościele akademickim św. Anny w Warszawie. W parafii Matki Bożej Pokoju na Młocinach, do której przynależał w okresie studiów starał się wspomagać miejscowych duszpasterzy organizując m.in. konwersatoria o tematyce religijnej dla starszej młodzieży, a w dniach wolnych od zajęć na uczelni pracował w Studenckiej Spółdzielni Pracy „Universitas”, by zarobione w ten sposób pieniądze przeznaczać na swoje utrzymanie i studia. Wszystkie doświadczenia, przemyślenia oraz zdobyta wiedza wsparta modlitwą, a także spotkania z duszpasterzami Ruchu Apostolskiego „Rodzina Rodzin”, m.in. z ks. Feliksem Folejewskim SAC, przynagliły go do całkowitego poświęcenia się Bogu i ludziom w Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego.
Nowicjat w Ząbkowicach Śląskich rozpoczął 1 października 1981 r. Na ręce ks. prowincjała Henryka Kietlińskiego złożył 29 września 1982 r. w Ołtarzewie pierwszą konsekrację, a wieczną w Wadowicach – 22 września 1985 r., na ręce ks. prowincjała Czesława Parzyszka. Studia teologiczne odbył w Ołtarzewie w latach 1982-86. Tam też 10 V 1986 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk Józefa kard. Glempa.
Po święceniach pozostał w Ołtarzewie i kontynuował studia w Instytucie Teologii Rodziny na Wydziale Teologicznym ATK, a wszystkie niedziele poświęcał pracy duszpasterskiej w „Rodzinie Rodzin”. Rok później rozpoczął na ATK studia doktoranckie, a w Ołtarzewie dla Junioratu Braci – prowadzenie wykładów w zakresie teologii dogmatycznej. Od 25 sierpnia 1988 r. zamieszkał w Warszawie przy ul. Łazienkowskiej 14 i zaczął pracę duszpasterską w „Rodzinie Rodzin”.
12 września 1991 r. objął stanowisko rektora domu studenckiego w Lublinie przy ul. Bohaterów Monte Cassino 16, a następnie 22 sierpnia 1993 r. funkcję przełożonego wspólnoty i proboszcza parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kutnie-Dybowie, natomiast rok później, po kanonicznym erygowaniu pallotyńskiego domu w Kutnie, został ustanowiony pierwszym rektorem tego domu. Ks. Jan organizował tam pallotyński dom i kontynuował wystrój świątyni parafialnej. Z kolei od 24 sierpnia 1998 r. pełnił urząd proboszcza parafii Wieczerzy Pańskiej i rektora domu w Lublinie przy ul. Warszawskiej 31. Jego zasługą jest adaptacja wnętrza świątyni, przyozdobienie terenu wokół kościoła roślinnością i położenie kostki oraz przygotowanie uroczystości dedykacji świątyni (15 czerwca 2008 r.). Kolejnym miejscem pracy duszpasterskiej była parafia Miłosierdzia Bożego w Ożarowie Mazowieckim, gdzie był proboszczem parafii i kustoszem sanktuarium Miłosierdzia Bożego oraz rektorem wspólnoty w latach 2008-14.
Ze względu na pogarszający się stan zdrowia wystąpił z prośbą o przyznanie mu tzw. „roku sabatycznego”, aby mógł zregenerować swoje siły duchowo-cielesne. Czas ten wypełnił pobytem w Piaskach Królewskich na terenie Puszczy Kampinoskiej i posługą duszpasterską na rzecz Fundacji Ośrodka SOS Obrony Poczętego Życia. Przynależał wtedy do domu Zarządu Prowincjalnego w Warszawie. W 2015 r. wyjechał do Szwajcarii, do pracy duszpasterskiej na terenie Prowincji szwajcarskiej, podlegając w pracy apostolskiej i w organizacji życia wspólnotowego jurysdykcji prowincjała szwajcarskiego. Był wtedy duszpasterzem parafii w Arth i w innych okolicznych parafiach, kapelanem Sióstr od Świętego Krzyża (Ingenbohlerschwestern) i duszpasterzem niepełnosprawnych umysłowo i fizycznie w Bremgarten.W 2018 r. ks. Jan powrócił do kraju i z dniem 25 lipca tr. zamieszkał w Otwocku w domu przy ul. Żeromskiego. Pod koniec września tr. podjął obowiązki kapelana Europejskiego Centrum Zdrowia w Otwocku (przy ul. Borowej). Zmarł w nocy 7 maja 2020 w pallotyńskim domu, przeżywszy 65 lat, 38. w konsekracji w Stowarzyszeniu i 34 lata w kapłaństwie.
Ks. Jan Latoń w strukturach Stowarzyszenia należał do Komisji Ekonomicznej przy Zarządzie Prowincjalnym (1996), Zespołu Koordynacyjnego Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego (1999-2002), był współodpowiedzialnym za Region Lublin w Zjednoczeniu Apostolstwa Katolickiego (1998), i był członkiem rzeczywistym Komisji Pośrednictwa i Arbitrażu (2010). Swój czas wakacyjny, począwszy od 1987 r. wykorzystywał na wyjazd do Niemiec, gdzie podejmował zastępstwo duszpasterskie w diecezji Passau i pogłębiał znajomość języka niemieckiego. Uzyskane środki pieniężne przeznaczał na funkcjonowanie swoich wspólnot czy inwestycji wykończeniowo-budowlanych, które podejmował w poszczególnych parafiach. Był kapłanem oddanym bez reszty, do końca duszpasterskiej posłudze na rzecz drugiego człowieka, także w wymiarze charytatywnym.
Oprac. ks. Stanisław Tylus SAC