1958-1960 – Kraków NMP z Lourdes, katecheta, ekonom
1960-1962 – Żagań, katecheta
1962-1964 – Iłowa, katecheta
1964-1970 – Warszawa św. Krzyż, katecheta, duszpasterz akademicki, student
1970-1976 – Kraków NMP z Lourdes, proboszcz, Radca Prowincji
1976-1978 – Warszawa św. Krzyż, duszpasterz, student
1978-2019 – Kraków Stradom, wicerektor, wykładowca, superior i rektor, Radca Prowincji, asystent wizytatora, członek zespołu opracowania problemów z zakresu Katolickiej Nauki Społecznej dla ruchu związkowego przy Sekretariacie Episkopatu Polski (1981), członek Rady Duszpasterskiej Archidiecezji Krakowskiej (1982-1986), członek Komisji Episkopatu ds. Seminariów Duchownych (1984-1994), cenzor kościelny Archidiecezji Krakowskiej (1981-2007).
od lipca 2019 – Kraków Kleparz, rekonwalescent
POGRZEB ODBĘDZIE SIĘ DNIA 6 LISTOPADA 2019 r. (środa)
11.00 – Msza św. pogrzebowa w kościele Księży Misjonarzy w Krakowie na Stradomiu
13.15 – odprowadzenie od Bramy Cmentarza Rakowickiego do grobowca Księży Misjonarzy
Wieczny odpoczynek racz Mu dać, Panie!
Ks. Formicki urodził się 20 lutego 1934 roku w miejscowości Kozierów (powiat Kraków). Ukończył Małe Seminarium, a potem studia filozoficzno‐teologiczne w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 22 maja 1958 roku z rak ks. bpa Eugeniusza Baziaka, biskupa krakowskiego. Pierwszą jego placówką duszpasterską była właśnie parafia nowowiejska. Przybył tutaj 30 czerwca 1958 roku i pomagał w kancelarii parafialnej, prowadził chór, a od sierpnia tegoż roku przejął obowiązki prokuratora (ekonoma) domu. Równocześnie prowadził katechizację dzieci. W latach 1961‐1962 był wikariuszem w Żaganiu, a w latach 1963‐1964 wikariuszem w Iłowej koło Żagania. Od 1964 r. Pracował w parafii Św. Krzyża w Warszawie jako katecheta, tam też zorganizował duszpasterstwo akademickie, którym kierował. Równocześnie studiował na Wydziale Teologicznym ATK (1966‐1969), specjalizując się w socjologii religii. W wyniku tych studiów uzyskał stopień magistra teologii.
W dniu 8 czerwca 1970 roku został powołany na superiora domu misjonarskiego na Nowej Wsi i na proboszcza parafii NMP z Lourdes. Nowy proboszcz twórczo kontynuował działania podjęte przez ks. Małysiaka: stałą troską otaczał duszpasterstwo akademickie, inteligencji, zespoły synodalne, charytatywne, dzieło katechizacji dzieci i młodzieży. Bardzo wiele dokonano też w dziedzinie zabezpieczenia potrzeb materialnych rozwijającej się parafii: przeprowadzono kapitalny remont organów, dach kościoła został pokryty blachą miedzianą powstały kaplica pod zakrystią i nowe pomieszczenia duszpasterskie, zabezpieczono kościół przed groźnymi pęknięciami sklepienia, do domu i kościoła zostało doprowadzone ogrzewanie z sieci miejskiej (osobne opowiadanie należałoby napisać na temat niezliczonych wybiegów i forteli, stosowanych wobec władzy komunistycznej, wrogo nastawionej względem prężnie działającej parafii). Ks. Formicki podjął również wykłady w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy na Stradomiu.
Po opuszczeniu parafii NMP z Lourdes (na własną prośbę), w latach 1976‐1978 ks. Formicki pracował ponownie w parafii św. Krzyża w Warszawie, kontynuując studia i zyskując doktorat z teologii na podstawie pracy pt. Struktura pojęć wartości pracy a religijność. Po powrocie do Krakowa ‐ w domu centralnym przy ul. Stradomskiej podjął obowiązki asystenta domu, prefekta studiów i wykładowcy etyki społecznej. W dniu 31 maja 1979 roku został mianowany superiorem domu i rektorem Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy (który przeżył okres nadzwyczajnego rozkwitu: liczba studentów przekroczyła 300 alumnów, podjęto też budowę gmachu tzw. nowej biblioteki). W roku 1987 został zwolniony z obowiązków superiora i rektora (na własną prośbę), pozostając w domu Zgromadzenia przy ul. Stradomskiej. Tam mieszkał i prowadził wykłady z etyki społecznej i katolickiej nauki społecznej. W dniu 20 maja 2018 r. obchodził swoje 60-lecie święceń kapłańskich w kościele Seminaryjnym w Krakowie na Stradomiu.
Opracował Ks. Bogdan Markowski CM min. na podstawie: ks. Antoni Baciński: Zarys historii Parafii Nowowiejskiej, METEOR nr 3/1974; materiały z Archiwum Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Krakowie.