Po ukończeniu szkoły zawodowej zgłosił się do przełożonego salwatorianów w Krakowie z prośbą o przyjęcie do zgromadzenia. Dnia 22 sierpnia 1960 roku rozpoczął nowicjat w Bagnie. Pierwszą profesję zakonną złożył dnia 22 sierpnia 1961 roku w Bagnie. Następnie kontynuował edukację z zakresu szkoły średniej w Krakowie i Zakopanem. Mimo wielu trudności związanych z działaniami władz komunistycznych wobec Kościoła, w czerwcu 1963 roku, złożył pomyślnie egzamin dojrzałości jako ekstern we Wrocławiu. W październiku 1963 roku rozpoczął studium filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie. Profesję wieczystą złożył dnia 22 sierpnia 1965 roku w Bagnie. Diakonat otrzymał, dnia 22 czerwca 1968 roku we Wrocławiu, z rąk bpa Pawła Latuska.
Po zakończeniu studiów seminaryjnych przyjął, dnia 14 czerwca 1969 roku, święcenia prezbiteratu z rąk bpa Herberta Bednorza w Mikołowie. Dwa dni później neoprezbitera i jego najbliższych dotknęła tragedia rodzinna. W szpitalu we Wrocławiu umarła Mama ks. Benona. W atmosferze żałoby, dnia 22 czerwca 1969 roku, odprawił on swoją Mszę Św. prymicyjną w rodzinnej parafii. W lipcu 1969 roku, za pozwoleniem władz zakonnych, ks. Benon przebywał w rodzinnej miejscowości, gdzie pomagał swemu schorowanemu Ojcu oraz duszpasterzował w parafii w Rychtalu. Następnie, w sierpniu tegoż roku, został skierowany do Trzebnicy, gdzie zastępował kapelana Sióstr Boromeuszek i miejscowego szpitala.
Pierwszą placówką duszpasterską ks. Benona był dom zakonny w Krakowie przy ul. Łobzowskiej, gdzie odbywał swój rok pastoralny, tzw. tirocinium. Pozostawał tam do dyspozycji prowincjała oraz był zaangażowany w duszpasterstwo w kaplicach zakonnych Sióstr Prezentek i Urszulanek w Krakowie. Oprócz tych obowiązków dojeżdżał regularnie z pomocą duszpasterską do Katowic-Piotrowic. Odpowiadając na prośbę ordynariusza archidiecezji krakowskiej kard. Karola Wojtyły, przełożeni skierowali go dnia 1 lipca 1970 roku, do pracy duszpasterskiej w parafii p.w. św. Mikołaja w Liszkach k. Krakowa. Podjął tam obowiązki wikariusza i katechety, nauczał również w Piekarach i Jeziorzanach. Kolejnym miejscem posługi ks. Benona był dom zakonny i parafia salwatoriańska w Trzebnicy. Tam, w latach 1972-1974, posługiwał w charakterze wikariusza oraz katechety. Po dwóch latach posługi na Dolnym Śląsku przełożeni skierowali go na Podbeskidzie. Od dnia 1 lipca 1974 roku podejmował on obowiązki wikariusza oraz katechety w parafii p.w. NMP Królowej Świata w Mikuszowicach Śląskich. Następną placówką, gdzie od dnia 1 lipca 1976 roku, posługiwał w charakterze wikariusza a także katechety, była parafia p.w. NMP Matki Zbawiciela w Mikołowie. Dnia 10 listopada 1978 roku przeniesiono go do domu zakonnego w Piastowie k. Warszawy. Podjął tam obowiązki duszpasterza i katechety przy kaplicy p.w. Michała Archanioła. Po utworzeniu parafii w Piastowie, w 1980 roku, został mianowany jej wikariuszem. Z dniem 1 lipca 1981 roku, został przeniesiony do Widuchowej. Tam objął urząd proboszcza, superiora i ekonoma miejscowej wspólnoty. Udzielał się również gorliwie jako katecheta. Po trzech latach posługi duszpasterskiej na ziemiach zachodnich został przeniesiony do domu zakonnego w Warszawie. Tam, od dnia 1 lipca 1984 roku, podjął urząd wicesuperiora wspólnoty oraz duszpasterza w kaplicy zakonnej. Po trzech latach, od dnia 1 lipca 1987 roku, ks. Benon został mianowany rektorem kaplicy zakonnej oraz superiorem i ekonomem wspólnoty warszawskiej. Dnia 1 lipca 1990 roku, po erygowaniu parafii p.w. NMP Matki Zbawiciela, sprawował urząd proboszcza i katechety a także superiora i ekonoma domu zakonnego w stolicy. Dnia 1 lipca 1993 roku skierowano go do Więciórki, gdzie powierzono mu urząd rektora tamtejszego ośrodka duszpasterskiego oraz superiora i ekonoma wspólnoty. Oprócz tego katechizował w szkole podstawowej. Następną placówką ks. Benona była parafia p.w. Wniebowzięcia NMP w Bagnie gdzie, od dnia 1 lipca 1998 roku, sprawował urząd proboszcza, superiora i ekonoma miejscowej wspólnoty oraz aktywnie włączał się w katechizację dzieci. W tym okresie nadzorował prace remontowo-budowlane w kościele filialnym w Godzięcinie. W 2005 roku obronił pracę magisterską z pedagogiki na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Po 13 latach intensywnej posługi duszpasterskiej w Bagnie i kościołach filialnych, ze względu na pogarszający się stan zdrowia, zwrócił się do prowincjała z prośbą o zwolnienie go z podejmowanych zadań. Z dniem 1 lipca 2011 roku został przeniesiony do Obornik Śląskich, gdzie powierzono mu urząd superiora miejscowej wspólnoty oraz posługę duszpasterską przy parafii p.w. św. Judy Tadeusza i św. Antoniego Padewskiego.
Ks. Benon był jednym z niewielu salwatorianów polskiej prowincji, który przez prawie cztery dekady katechizował dzieci i młodzież. Pełnił tę posługę z wielkim zaangażowaniem i pasją.
Ks. Benon Hojeński zmarł nagle, dnia 25 listopada 2016 roku, podczas podróży w miejscowości Małowice k. Ścinawy. Odszedł do Pana w 73 roku życia, w 47 roku kapłaństwa i w 55 roku życia zakonnego. Jego pogrzeb odbędzie się dnia 29 listopada br. w kościele p.w. św. Judy Tadeusza i św. Antoniego Padewskiego. Zostanie pochowany na cmentarzu w Obornikach Śląskich.
ks. Ireneusz Kiełbasa SDS
Za: www.sds.pl