3 lutego 2018 r. w godzinach popołudniowych w Krakowie odszedł do Pana w wieku 89 lat, 57. roku życia zakonnego, br. Witold Deka.
Br. Witold urodził się 2 sierpnia 1929 r. w Brodnie (woj. łódzkie) jako syn Jana i Heleny z domu Sobczak. W czasie II Wojny Światowej został wysiedlony z rodzicami do Kolonii Zezulin (woj. lubelskie). W 1947 r. powrócił w rodzinne strony. W 1948 r. złożył egzamin czeladniczy w zawodzie krawiectwa męskiego.
W wieku 28 lat poprosił o przyjęcie do Zakonu Franciszkanów na brata zakonnego w Niepokalanowie. W podaniu napisał: Pragnę poświęcić się na służbę Bożą, by łatwiej swoją duszę zbawić i innym pomóc do zbawienia. Ostatecznie został przyjęty do krakowskiej prowincji franciszkanów i został skierowany w roku 1960 do nowicjatu w Jaśle. Jako nowicjusz pomagał przy budowie nowego kościoła. W opinii gwardiana: był usłużny, grzeczny, obowiązkowy i posłuszny. Wspólne praktyki duchowne wiernie spełniał i chętnie znajdował czas na modlitwę prywatną.
W prośbie o dopuszczenie do pierwszych ślubów pisał: Gorącym moim pragnieniem jest na zawsze pozostać w Zakonie. Chcę być wzorowym zakonnikiem i służyć wiernie aż do śmierci Bogu i Matce Niepokalanej. Pierwsze śluby złożył 22 października 1961 r. Dalszą formację zakonną odbywał w Krakowie i po trzech latach związał się z Zakonem na całe życie, składając śluby wieczyste 1 listopada 1964 r.
Do roku 1978 przebywał w klasztorze w Krakowie, gdzie był krawcem i szył habity zakonnikom. Od 1978 r. do 1979 r. pracował jako zakrystian w Nowym Korczynie, a od 1979 r. do 1986 r. w Szklarskiej Porębie. W 1986 r. powrócił do Krakowa i pozostał do dnia dzisiejszego.
Ostatnie 5 lat był przykuty do łóżka chorobą i zdany na całkowitą pomoc młodszych współbraci. W sobotę 3 lutego 2018 r. odszedł do wieczności.
