„Głównym tematem była sprawa pomocy Ukrainie. Wojna w Ukrainie stale jest tematem numer jeden ze względu na dramatyczne wydarzenia i losy społeczeństwa ukraińskiego, ale również inspiruje i stawia wiele pytań, a nawet wymusza wypracowanie nowych systemów wychowawczych i edukacyjnych na potrzeby integracji dzieci , młodzieży i dorosłych w nowym środowisku nie zatracając własnej tożsamości” – podkreśliła siostra Anna Drozd z greckokatolickiego Zgromadzenia Sióstr Służebnic Niepokalanej Panny Maryi, dyrektorka Ekumenicznego Domu Pomocy Społecznej w Prałkowcach i kierująca Fundacją Wsparcie & Nadzieja. Od 25 września do 2 października w Przemyślu, w domu rekolekcyjnym „Effata” odbyło się spotkanie Rady Generalnej i Prowincjalnej Europy Wschodniej (ICCLS) Zgromadzenia. Wzięło w nim udział 17 sióstr z Włoch, Ukrainy, Polski, Słowacji i Serbii.
Podczas spotkania wskazano na potrzebę stworzenia w najbliższej przyszłości grupy koordynującej działalność zgromadzenia w aspekcie pomocy humanitarnej Ukrainie. W skład takiej grupy weszłyby siostry z każdej prowincji. „Ta wymiana doświadczeń pozwoli nam na prowadzenie lepiej przygotowanych akcji i dostosowanych do aktualnych potrzeb” – zaznaczyła.
Siostry zwróciły uwagę, że ważną rolę ogrywają międzynarodowe centra wolontariatu, które powstały w Przemyślu przy Centrum Effata i Prałkowacach przy Ekumenicznym Domu Pomocy Społecznej. „To pozwala nie tylko na podtrzymywanie konkretnej pomocy humanitarnej, ale również nawiązywanie nowych kontaktów i szukanie rozwiązań na bieżące problemy. Bez wolontariatu nie jesteśmy w stanie działać same. Potrzebujemy wsparcia osób z różnych krajów” – powiedziała s. Drozd. Zwróciła uwagę, że wolontariaty rozwinęły się poprzez kontakty nie tylko w Europie, ale również z USA i Kanadą. Siostry podkreśliły, że w ich domach realizuje się przede wszystkim pomoc osobom starszym i niepełnosprawnym.
Podczas spotkania podkreślono potrzebę współpracy z władzami lokalnymi w celu uzyskania wsparcia dla osób szukających zatrudnienia lub skorzystania z różnych programów socjalnych dla obywateli Ukrainy. „Takie programy się uzupełniają a nawet powstają nowe. Daje to możliwość odnalezienia się osobom z Ukrainy w nowym środowisku. Dzięki temu mogą się usamodzielnić, a nawet prowadzić działalność gospodarczą” – zaznaczyła s. Drozd.
Dla sióstr służebnic NPM priorytetem jest, zgodnie z charyzmatem zgromadzenia skoncentrowanie się na pomocy dzieciom, młodzieży i ich rodzinom. „Chodzi tu o wsparcie edukacyjne, psychologiczne, społeczno-kulturalne poprzez organizację zajęć pozalekcyjnych, nauki języka, spotkań na temat kultury krajów gdzie obecnie przebywają i poznanie także ukraińskiej kultury, tradycji dla zachowania własnej tożsamości. Dzieci potrzebują podtrzymywania swoich korzeni i narodowej tożsamości. Nie można ich tego pozbawić” – zaznaczyła.
Zaznaczyła, że spotkanie Zarządów Prowincjalnych Zgromadzenia Europy Środkowo-Wschodniej z Zarządem Generalnym było bardzo ważnym elementem budującym i podtrzymującym integralność zgromadzenia. „Jest to ważne nie tylko dla nas sióstr w Europie, ale również dla wspólnot prowincji. Zależało nam aby usprawnić i pogłębić tą współpracę, aby była bardziej efektywna. Dotykaliśmy oprócz spraw bieżących, organizacyjnych związanych z przygotowaniami do kapituły generalnej planowanej na lipiec 2023 roku” – poinformowała s. Drozd.
Historia Zgromadzenia Sióstr Służebnic Niepokalanej Panny Maryi swoimi korzeniami sięga końca XIX wieku. W tym czasie wśród ludności wiejskiej i ubogiej miejskiej szerzyła się nędza i analfabetyzm. Dzięki współpracy kapłanów: o. Jeremiasza Łomnickiego OSBM i Cyryla Sełeckiego oraz młodej lwowianki Michaliny Hordaszewskiej, powstało pierwsze aktywne żeńskie Zgromadzenie Sióstr Służebnic Niepokalanej Panny Maryi obrządku bizantyjsko – ukraińskiego.
Uroczyste poświęcenie pierwszego domu Sióstr Służebnic w małej miejscowości Żużel oraz przyjęcie pierwszych siedmiu kandydatek odbyło się 27 sierpnia 1892 r. Michalina Hordaszewska przyjęła imię zakonne s. Josafata i stanęła na czele nowo powstałej wspólnoty.
Głównym zadaniem Zgromadzenia było i jest niesienie pomocy tam, gdzie jest największa potrzeba, poprzez wychowanie dzieci i młodzieży, opiekę nad sierotami, chorymi czy troska o piękno Bożych świątyń.
W 1930 r. Siostry Służebnice otrzymały status Prawa Papieskiego. W 1938 r. Zgromadzenie posiadało 92 domy zakonne і 494 sióstr, które prowadziły ochronki, sierocińce, trzy szkoły podstawowe, prowadziły księgowość w czterech seminariach duchownych oraz różnorodną charytatywną pracę w parafiach, szczególnie wśród kobiet.
Dzisiaj zgromadzenie funkcjonuje w 15 krajach, skupiając ponad 550 sióstr w siedmiu prowincjach (m.in. w Ukrainie, Brazylii, Kanadzie, USA, Argentynie, Słowacji, Polsce, Serbii, Włoszech, Anglii, Francji i Niemczech).
Prowincja Matki Bożej Nieustającej Pomocy Sióstr Służebnic NPM w Polsce powstała w trudnym okresie powojennym. Przymusowe akcje przesiedleńcze objęły również siostry.
Pod koniec 1946 roku na terenie Polski zostały 44 siostry, które zapoczątkowały Prowincję Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Przełożona Generalna s. Weronika Gargil powierzyła opiekę nad siostrami w Polsce s. Amalii Czaban. Kongregacja dla Kościołów Wschodnich na prośbę Przełożonej Generalnej 4 lipca 1947 r. wydała zezwolenie na powołanie do życia Wiceprowincji Sióstr Służebnic NPM w Polsce.
tom (KAI) / Przemyśl