„Życie konsekrowane w Kościele i dla Kościoła” – takie będzie hasło obchodów – powiedział bp Jacek Kiciński, przewodniczący Komisji KEP ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.
„Istotą życia konsekrowanego jest przede wszystkim objawiać Bożą miłość, dlatego osoby konsekrowane w dzisiejszym świecie są promotorami miłości, przywrócić prawdziwe oblicze Boga, Który jest miłością, to jest bardzo ważne; następnie osoby konsekrowane pokazują czym naprawdę jest wierność, wierność wobec Boga i wierność wobec drugiego człowieka; i realizując posłannictwo miłości i wierności budują kulturę jedności, której dzisiaj nam potrzeba” – powiedział bp Kiciński.
W sumie w Polsce żyje ok. 32 tys. osób konsekrowanych.
R. Łączny/ KAI
Udział zgromadzeń zakonnych żeńskich w pracy z młodzieżą
Praca wychowawcza i nauczycielska, różne formy opieki nad młodzieżą, szczególnie w trudnych sytuacjach rodzinnych, wieloraki udział w duszpasterskiej pracy Kościoła, pomoc o charakterze duchowym i materialnym, należy „od zawsze” do zasadniczych dziedzin pracy zgromadzeń zakonnych żeńskich i pozostaje w centrum zainteresowania i troski wszystkich rodzin zakonnych, łącznie z klauzurowymi, oczywiście zgodnie z ich charyzmatami (przez modlitwę i różne formy pracy).
W chwili obecnej około 18 tysięcy sióstr zakonnych należących do 105 tzw. zgromadzeń czynnych żyje i pracuje w 2188 domach zakonnych we wszystkich diecezjach. Około 5500 sióstr jest zaangażowanych wprost w prace z młodzieżą w różnych formach:
- Wychowanie i nauczanie: siostry prowadzą 75 szkoły ponadpodstawowe własne, w których uczy się ok.7400 młodzieży; 66 internaty, bursy, stancje i akademiki dla ok. 2100 osób; domy dziecka i inne formy pracy opiekuńczo-wychowawczej, w sumie – ok. 509 różnych domów dla ok. 3100 młodzieży; 173 świetlice środowiskowe, oratoria i ogniska wychowawcze ( dla ponad 3500 młodzieży).
W nauczaniu katechezy dla młodzieży pracuje 606 sióstr obejmując nauczaniem ponad 90 tysięcy osób. Katechizacja łączy się zwykle ze współpracą z parafiami w przygotowaniu do Sakramentów, szczególnie, w przypadku młodzieży, do bierzmowania. Ponadto siostry podejmują katechezę i nauczanie poza szkolne dla potrzebującej tego młodzieży (pomoc w lekcjach, nauka języków i tp).
Siostry organizują też różne grupy i wspólnoty nastawione na pomoc młodzieży w przygotowaniu do życia i kształtowaniu kultury ogólnej (np. poprzez organizowanie forum dyskusyjnych na różne tematy, pielgrzymek, wyjazdów, warsztatów teatralnych i artystycznych).
- Różne formy duszpasterstwa ukierunkowane na rozwój i umocnienie wiary odbywa się przede wszystkim poprzez rekolekcje szkolne i wakacyjne, dni skupienia, spotkania mające na celu pogłębienie duchowe. Mowa tu o organizowanych przez siostry i wspólnoty zakonne licznych i różnorodnych grupach formacji duchowej, czasem we współpracy z parafią lub jako uzupełnienie pracy katechetycznej [jak: grupy biblijne i inne, koła misyjne, oazy, KSM, krucjata eucharystyczna, zespoły muzyczne, schole i inne, których nie sposób wymienić,].
- Grupy związane z charyzmatem Zgromadzenia obejmujące ponad 41 tysięcy młodzieży; duszpasterstwo powołaniowe (ok.13.500 osób).
- Konkretna pomoc materialna potrzebującej młodzieży i organizowaniu grup Caritas (obejmuje ok. 1700 osób). Organizowanie przez siostry wolontariatu, do którego należy ponad 1500 młodych.
- Ewangelizacja przez media społecznościowe. Siostry są obecne na 3600 stronach internetowych, na facebooku, w twitterze i innych mediach).
***
PRACA Z MŁODZIEŻĄ ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE
Konferencja prasowa przed Dniem Życia Konsekrowanego 2018 r.
Zakony Męskie w Polsce to wspólnota składająca się 56 instytutów, skupiających 11.942 zakonników: 9302 kapłanów, 1313 braci, 873 kleryków, 264 nowicjuszy, 190 postulantów. Na terenie Polski pracuje 8689 zakonników natomiast za granicą 3258.
PRACA DUSZPASTERSKA Z MŁODZIEŻĄ
Jednym z głównych zadań duszpasterskich zakonów męskich w Polsce jest praca z młodzieżą. Szczególnie w zakresie duszpasterstwa akademickiego, prowadzenia szkół różnego szczebla oraz wakacyjnym wysiłku formacyjnym zakonnicy mają znaczący udział w duszpasterskich wysiłkach Kościoła w Polsce na rzecz młodzieży.
DUSZPASTERSTWO AKADEMICKIE
Aktualnie wśród zakonników jest 105 duszpasterzy akademickich, którzy poświęcają swój czas na pracę formacyjną wśród polskich studentów w 92 ośrodkach duszpasterstwa akademickiego w całym kraju. Grupy formacyjne prowadzone przez zakonnych duszpasterzy akademickich skupiają ok. 16 tys. studentów, którzy uczestniczą w regularnych cotygodniowych spotkaniach. Znacznie więcej studentów uczestniczy w niedzielnych Mszach Świętych, organizowanych przez duszpasterzy specjalnie dla środowiska akademickiego. W ostatnich latach rozwija się sieć tzw. ośrodków post-akademickich, które skupiają duszpastersko absolwentów wyższych uczelni. Obecnie takich ośrodków jest niemal 60.
Bardzo ważną formą pracy wśród studentów oraz innych osób w ich wieku jest prowadzenie tzw. kursów przedmałżeńskich, przygotowujących do zawarcia sakramentu małżeństwa. Corocznie wspólnoty zakonne organizują ok. 800 takich kursów.
Zakony męskie posiadają także 11 własnych szkół wyższych (nie licząc seminariów duchownych) oraz 21 instytutów naukowych i studiów duchowości. W tych ośrodkach oprócz działalności naukowej jest prowadzona także formacja ludzka duchowa studentów, zmierzająca do ukształtowania nowych pokoleń inteligencji katolickiej, świadomie zaangażowanej w życie i duszpasterstwo Kościoła.
Warto podkreślić, że zakony posiadają 139 domów rekolekcyjnych, prowadzących rekolekcje zamknięte. Zakonnicy wygłosili w ciągu roku ponad 3000 serii rekolekcji specjalistycznych. Znaczna ich część skierowana jest właśnie do środowiska akademickiego.
Wśród zakonów, które w sposób szczególny angażują się w duszpasterstwo akademickie należy wymienić dominikanów, jezuitów, franciszkanów, salezjanów, redemptorystów i misjonarzy.
DZIAŁALNOŚĆ WŚRÓD DZIECI I MŁODZIEŻY SZKOLNEJ
Ponad 1100 zakonników koncentruje się na pracy katechetycznej na wszystkich poziomach polskiego szkolnictwa. Bezpośrednio katechizują oni ok. 132 tys. dzieci oraz ok 165 tys. młodzieży. Szczególną formą wysiłku formacyjnego jest duszpasterstwo ministrantów, które w ośrodkach zakonnych skupia ok. 16 tys. młodych ludzi.
Oprócz działalności katechetycznej istotną formą pracy zakonników są duszpasterstwa młodzieży szkół średnich z 210 ośrodkami przy klasztorach męskich. Zakonnicy prowadzą także ok. 90 ośrodków duszpasterstwa harcerzy oraz prawie 330 grup Ruchu Światło-Zycie (oazy) i ok. 40 Szkół Nowej Ewangelizacji.
Oprócz tego zakonnicy prowadzą 26 własnych szkół podstawowych, 54 gimnazja oraz 42 licea i 12 techników i szkół zawodowych. Posiadają także 18 przedszkoli i 31 burs i internatów dla młodzieży szkolnej. Ciekawą forma działalności są oratoria dla dzieci i młodzieży, których istnieje w Polsce aż 91. Prowadza je głównie salezjanie oraz michalici.
Warto tez pamiętać, że 276 polskich zakonników wykłada na wyższych uczelniach, zarówno świeckich jak i katolickich (nie licząc wyższych seminariów duchownych). Bezpośredni kontakt ze studentami owocuje wieloma formami pracy duszpasterskiej zakonnych profesorów.
WAKACJE Z MŁODZIEŻĄ
Szczególnym okresem pracy zakonników z młodzieżą jest okres wakacyjny. W jego trakcie zakonnicy organizują ok. 1500 różnego typu grupowych wyjazdów, turnusów oraz spotkań dla młodych ludzi. Angażuje to w sumie ok. 1450 zakonników, będąc najczęściej dodatkowym wysiłkiem, podejmowanym mimo konieczności wypełniania zwyczajnych obowiązków duszpasterskich. Jest to możliwe dzięki wspólnotowej solidarności między zakonnikami, którzy wzajemnie się zastępują i sobie pomagają.
Znakiem czasu są bez wątpienia wakacyjne Spotkania Młodych. Najbardziej znanym z tych wydarzeń jest organizowane przez dominikanów Spotkanie Lednica 2000. Pomysłodawcą tego ogólnopolskiego wydarzenia, które corocznie skupia ok. 70 tys. młodych ludzi, był Ś.P. O. Jan Góra OP. Po jego niespodziewanej śmierci dzieło to kontynuują zakonni współbracia. Spotkanie w Lednicy nie jest jednak najstarszym tego typu wydarzeniem. W tym roku minie 27 lat od inaugurujących te formę pracy z młodzieżą: Spotkania Młodych w Kalwarii Pacławskiej organizowanego przez franciszkanów oraz Spotkania Młodych w Dębowcu, którego gospodarzami są saletyni. Obecnie corocznie różne wspólnoty zakonne organizują ok. 60 takich spotkań, skupiających od kilkuset do kilku tysięcy młodych ludzi.
Oczywiście istnieje cały szereg innych form wakacyjnego duszpasterstwa młodzieży: turnusy oazowe, których zakonnicy organizują prawie 200; pielgrzymki piesze, których jest niemal 190; kolonie i półkolonie w imponującej ilości 340; obozy dla niepełnosprawnych i obozy integracyjne, których jest ponad 100, czy wreszcie spotkania powołaniowe i formacyjne w liczbie ok. 370.
POSŁUGA CHARYTATYWNA DLA MŁODZIEŻY
Ważną częścią posługi zakonów męskich jest opieka nad osobami uzależnionymi lub wykluczonymi społecznie, wśród których jest wielu młodych ludzi. Dla tego celu zakony męskie prowadzą: 13 ośrodków terapii dla osób uzależnionych; 29 ośrodków rehabilitacyjno-wychowawczych i szkół specjalnych; 10 domów dziecka; 14 młodzieżowych ośrodków wychowawczych; 4 hostele dla osób uzależnionych; 9 schronisk i noclegowni dla bezdomnych; 48 kuchni dla bezdomnych i ubogich oraz 12 hospicjów.
Pomoc rodzinie, szczególnie rodzinom ubogim i wielodzietnym to kolejny rys posługi charytatywnej zakonów męskich. Prowadzą one: 146 świetlic dla dzieci ubogich i z rodzin zagrożonych; 75 ośrodków pomocy rodzinie oraz 22 warsztaty terapii zajęciowej dla niepełnosprawnych. Przy domach zakonnych działa 365 zespołów charytatywnych, skupiających osoby świeckie, służące pomocą rodzinom ubogim i potrzebującym.
EWANGELIZACJA NA POLU KULTURY I SPORTU
Zaangażowanie zakonów w rozwój kultury ma wielowiekową, bogata tradycję. Aktywność współczesnego pokolenia zakonników w tym obszarze wyraża się między innymi: w prowadzeniu ponad 800 chórów i scholi; funkcjonowaniu 65 festiwali muzyki poważnej i organowej oraz 69 festiwali piosenki religijnej. Działalność prowadzi 24 centra kultury chrześcijańskiej oraz 68 konkursów i nagród kulturalnych. Istnieje niemal 80 grup teatralnych i recytatorskich Ogromna większość tych inicjatyw jest skierowana do młodego pokolenia.
– Bardzo szeroka jest obecność zakonników w internecie. Obecnie istnieje ponad 820 oficjalnych zakonnych stron internetowych w j. polskim. Oprócz tego funkcjonują osobiste portale zakonników, blogi przez nich prowadzone, a także 5 telewizji internetowych. Zakonnicy prowadzą 20 kawiarenek internetowych dostępnych dla zainteresowanych osób. Z całą pewnością te wysiłki nie odpowiadają w pełni zapotrzebowaniu, szczególnie wśród młodego pokolenia, dla którego rzeczywistość wirtualna stała się jedna z głównych form egzystencji.
Mało znaną częścią działalności zakonników są kluby i organizacje sportowe dla młodzieży. Jest ich dzisiaj 62.
ZESTAWIENIE NIE OBEJMUJE DZIEŁ PROWADZONYCH PRZEZ POLSKICH ZAKONNIKÓW NA MISJACH
***
KLASZTORY KONTEMPLACYJNE DLA MŁODYCH
We wstępie do Konstytucji Apostolskiej Vultum Dei quaerere, skierowanej do mniszek i sióstr kontemplacyjnych, Papież Franciszek napisał: „Nie jest łatwo, aby ten świat, a przynajmniej szeroka jego część, która posłuszna jest logice władzy, ekonomice i konsumpcjonizmowi, zrozumiał wasze specjalne powołanie i waszą ukrytą misję, a jednak bardzo jej potrzebuje. Jak marynarz na otwartym morzu potrzebuje latarni morskiej, która wskazuje drogę dotarcia do portu, tak świat potrzebuje was. Przez wasze przemienione życie i przez proste słowa, rozpamiętywane w milczeniu, wskazujcie nam na Tego, który jest drogą, prawdą i życiem (por. J 14,)” [nr 6].
Ta misja powierzona klasztorom kontemplacyjnym obejmuje cały Kościół, a nawet cały świat. W szczególny sposób jednak odnosi się do ludzi młodych, którzy z zapałem właściwym ich wiekowi, z samej swej natury, poszukują tego co ważne, co piękne i dobre.
W roku poświęconym w Polsce św. Stanisławowi Kostce, a także w czasie przygotowań do Synodu Biskupów o młodzieży, Klasztory kontemplacyjne podjęły próbę całościowego spojrzenia na swoją posługę względem młodzieży. Informacje, które napłynęły z wielu Wspólnot są podobne:
1. Mamy świadomość tego, że jesteśmy znakiem, który ma być widoczny i czytelny dla młodych. Nawet jeśli jest to znak zapytania, sprzeciwu, czy buntu – niepokoi i zmusza do refleksji.
2. Głównym naszym zadaniem jest zatem dawanie świadectwa – samą obecnością, ale także poprzez różnego rodzaju kontakty z młodzieżą:
a) Wiele młodych osób przychodzi do furty, aby porozmawiać z siostrą, zwierzyć się, poprosić o radę i o duchowe wsparcie.
b) Klasztory przyjmują osoby chętne na indywidualne rekolekcje czy dni skupienia, zaś te, które mają domy rekolekcyjne, przyjmują całe grupy rekolektantów, a nierzadko same organizują rekolekcyjne spotkania dla młodzieży. Nawet jeśli prowadzą je obcy kapłani, zawsze odbywają się one w kadrze modlitwy mniszek i z możliwością rozmowy z nimi.
c) Klerycy z seminariów, którzy przyjeżdżają na dni skupienia, są objęci szczególną modlitwą i opieką duchową sióstr klauzurowych. Także młodzi kapłani mają w naszych klasztorach swoje modlitewne zaplecze.
d) Do jednego klasztoru przyjeżdża co jakiś czas ksiądz kapelan z grupą młodych kobiet odbywających karę więzienia. Spotkania te mają szczególny wymiar, bo znak oddzielenia kratą jest dla tych osób szczególnie szokujący. Trudno im sobie wyobrazić, że można dobrowolnie wybrać życie w zamknięciu i że istnieją takie motywy wyboru tego rodzaju życia, które sprawiają, że można być w tym zamknięciu szczęśliwą.
e) Często i chętnie przyjmujemy klasy szkolne z ich katechetami na spotkania z siostrami, na rozmowy w ramach katechezy o rozeznawaniu swojego życiowego powołania. Rozmowy z mniszkami włączane są często do programów przygotowania do bierzmowania. Do kościołów klasztornych i rozmównic przychodzi młodzież na lekcje historii, sztuki sakralnej, wiedzy o kulturze i in.
f) W klasztornych kościołach odbywają się jasełka, wieczory kolędowe i koncerty, wykonywane przez młodzież i dzieci, bądź dla nich organizowane przez wychowawców czy kapłanów.
g) Strony internetowe klasztorów są przygotowywane szczególnie z myślą o młodych – nie tylko pod kontem rozeznawania powołania, ale także po prostu po to, by dać im możliwość przemyślenia kwestii związanych z wiarą, z wyborem wartości, etc.
Tym, co mamy najcenniejszego do zaoferowania młodym jest modlitwa.
a) Wspieramy modlitwą wszelkie znane nam inicjatywy podejmowane dla młodzieży przez Episkopat, Diecezje, Zakony męskie, Zgromadzenia czynne i in.
b) Wśród ogromnej ilości próśb o modlitwę, duży procent stanowią prośby ludzi młodych. Coraz więcej młodych małżeństw za naszym pośrednictwem prosi Boga o potomstwo,
o pomoc w przezwyciężaniu kryzysów małżeńskich; dziewczęta i młodzieńcy modlą się
o odpowiedniego kandydata na małżonka, czy o odczytanie właściwego powołania, znalezienie życiowej drogi. Wielu pragnie wyzwolić się z nałogów i zniewoleń duchowych. Osobną grupę stanowią prośby osób starszych niepokojących się o losy młodzieży
i powierzających je naszym modlitwom.
c) Duża część intencji modlitewnych jest nam przekazywana za pośrednictwem Internetu – bądź bezpośrednio do klasztorów, bądź za pośrednictwem takich portali jak internetowe telefony zaufania, czy też internetowy Biuletyn redagowany przez Konferencję Zakonów Męskich – napływające tam intencje (głównie od młodzieży) przekazywane są systematycznie do klasztorów kontemplacyjnych. Z portali tych korzystają głównie ludzie młodzi. Jest tych intencji bardzo dużo.
d) Podejmowane są różne inicjatywy modlitewne. Jeden z klasztorów np. roztacza duchową opiekę nad wspólnotą młodych małżeństw. Wspólnie z siostrami przeżywają oni co tydzień sobotnią Eucharystię. Siostry towarzyszą im modlitwą w ich codziennym zmaganiu o świętość.
e) Podczas Roku Życia Konsekrowanego ciekawą i piękną inicjatywą zaowocowało spotkanie karmelitanek z toruńską wspólnotę biblijną „Słowo Życia”. Jako dar dla osób konsekrowa-nych, młodzi ludzie podjęli myśl o Duchowej Adopcji Osób Konsekrowanych. Zaczęło się od tego, że osoby, które były na spotkaniu wylosowały poszczególne siostry, żeby objąć je modlitwą w czasie Roku Życia Konsekrowanego. Potem powstała strona internetowa i sprawa rozszerzyła się na inne zgromadzenia, włączały się w nią kolejne osoby świeckie. Minęło już kilka lat i siostry ciągle otrzymują znaki pamięci od młodych, którzy je „adoptowali”. Młodzi ludzie dzielą się też z siostrami swoimi trudnościami, problemami i radościami – „adopcja” jest więc wzajemna. Adres strony jest następujący: http://daok.pl/
f) Modlitwą otaczamy nie tylko tych, którzy o nią proszą, lecz także takich, którzy jej potrzebują, nawet nie wiedząc o tym. Jeden z klasztorów napisał: „Nasz klasztor ma po sąsiedzku szkołę. Młodzież podczas przerw często wykrzykuje z okien jakieś zaczepne teksty. Nota bene jest tych wojowniczych okrzyków z latami coraz mniej. Traktujemy je jako szczególny sposób prośby o modlitwę J Szczególnie w czasie wakacji zdarzają się też pod naszą bramą „prośby o modlitwę” w postaci wykrzykiwania niecenzuralnych słów, różnych bijatyk i zaczepek. Ich uczestniczy nawet nie zdają sobie sprawy, że za murem, w budynku, który wygląda jakby był uśpiony, ktoś bierze poważnie ich nieuświadomione wołanie o pomoc i klęka do modlitwy
[…] Patrząc na osoby, które przyjeżdżają do naszej furty i na tych, którzy awanturują się pod naszą bramą – ciśnie się wniosek, że tyle robimy dla młodych ile modlimy się za rodziny, w których dorastają i żyją”.
Poza modlitwą jaką otaczamy młodych, poza wszystkimi inicjatywami, spotkaniami jest jeszcze takie bardzo ukryte oddziaływanie naszych klasztorów na osoby młode. Już samo istnienie klasztorów kontemplacyjnych jest często znakiem sprzeciwu, znakiem zapytania, zmusza do zastanowienia. Wybór życia za klauzurą dla młodych wychowanych w świecie konsumpcji i reklamy niepokoi – nawet jeśli wyrazem tego niepokoju jest bunt, czy wyśmianie naszego sposobu życia, kiedyś może on stać się wskazaniem drogi ratunku, powrotu do wiary i wartości.
***
KLASZTORY KONTEMPLACYJNE – DANE STATYSTYCZNE ZA ROK 2017
Konferencja Przełożonych Żeńskich Klasztorów Kontemplacyjnych w Polsce funkcjonuje od 1994 roku. Jej członkiniami są 83 przełożone klasztorów kontemplacyjnych, należących do 13 rodzin zakonnych: Benedyktynki (9 domów), Benedyktynki Sakramentki (3), Bernardynki (9), Dominikanki (3), Kamedułki (2), Karmelitanki (28), Klaryski Kapucynki (6), Klaryski (7), Klaryski od Wieczystej Adoracji (8), Norbertanki (2), Redemptorystki (1), Wizytki (4), Anuncjatki (1).
Liczebność mniszek żyjących w klasztorach, które należą do Konferencji klauzurowej w ciągu ostatnich kilku lat przedstawia tabela niżej:
| Rok | Domy | Wiecz. | Czas. | Nowic. | Postul. | Razem |
| 2012 | 84 | 1224 | 67 | 40 | 24 | 1355 |
| 2013 | 84 | 1220 | 63 | 38 | 28 | 1349 |
| 2014 | 83 | 1189 | 65 | 35 | 31 | 1320 |
| 2015 | 83 | 1180 | 55 | 41 | 34 | 1310 |
| 2016 | 83 | 1159 | 58 | 46 | 40 | 1303 |
| 2017 | 83 | 1149 | 56 | 47 | 29 | 1281 |
Oprócz uwzględnionych wyżej, jest w Polsce kilka Klasztorów, które formalnie nie należą do Konferencji – żyje w nich ponad 50 mniszek. Ogółem więc żyje i działa w naszym kraju ponad 1330 mniszek.
Jak wynika z zestawienia ogólna liczba sióstr powoli, ale systematycznie maleje. Widać to, gdy porównamy zestawienia z kilku lat. Różnice nie są duże, niemniej jednak ilość zgonów nieznacznie przewyższa liczbę wstąpień. Rzuca się w oczy mniejsza niż w poprzednim roku liczba postulantek, które rozpoczęły formację w roku 2017, co wskazywałoby na faktyczny spadek powołań. Niewykluczone, że jest to zjawisko chwilowe, bo np. w 2012 roku było ich jeszcze mniej, wkrótce jednak liczba dość wydatnie wzrosła.
Z drugiej strony, do zbytniego optymizmu nie zachęcają procesy obserwowane w całym społeczeństwie, takie jak: mniejsza liczba urodzin, rozbicie rodzin, emigracja, kryzys religijny i – co najważniejsze – kryzys osobowy człowieka. Bóg wybiera niezmiennie, ale aby usłyszeć głos Boży trzeba otworzyć ucho serca, potrzeba modlitwy i odwagi w podejmowaniu decyzji. Doświadczenie wszystkich Klasztorów kontemplacyjnych uczy, iż do furty puka wiele młodych osób poszukujących głębszych wartości duchowych. Jednak tylko bardzo niewielki procent tych osób faktycznie wstępuje do klasztoru i w nim pozostaje. Duża część odchodzi w pierwszych etapach formacji, nie mogąc sprostać wymaganiom życia w klauzurze. Inne dochodzą do momentu, gdy trzeba podjąć zobowiązanie na całe życie i wycofują się ze strachu przed ostateczną decyzją. Wydaje się, że ta obawa przed stałym zaangażowaniem jest cechą charakterystyczną naszych czasów i dotyczy w równym stopniu zobowiązań zakonnych, jak też rodzinnych, czy zawodowych. My jednak ufamy, że Pan Bóg, jeśli uzna za stosowne, poradzi sobie ze wszystkimi ludzkimi ograniczeniami. Na razie więc z ufnością patrzymy w przyszłość, próbując jednocześnie czynić nasze kontemplacyjne powołanie i życie w klauzurze coraz bardziej wiarygodnym i zrozumiałym dla współczesnej młodzieży.
Statystyczna mniszka w Polsce w r. 2017 ma 55 lat.
W tym roku zbadaliśmy też wykształcenie sióstr. Wykształcenie podstawowe ma 129 sióstr; zawodowe – 167; średnie – 494; studium pomaturalne – 87; licencjat zawodowy – 35; magisterskie – 340; studium podyplomowe – 15; licencjat podyplomowy – 5; doktorat– 9.
s. Weronika Sowulewska – Przewodnicząca KPŻKK
***
Dane dotyczące Instytutów, Stowarzyszeń
i Wspólnot Świeckich Życia Konsekrowanego:
W Krajowej Konferencji IŚ (KKIŚ) jest zrzeszonych:
13 IŚ pochodzenia polskiego
16 IŚ zagranicznych
9 jako obserwatorzy
Łącznie – ponad 1000 osób
W ramach Światowej Konferencji IŚ (CMIS):
193 instytuty na 5 kontynentach
Łącznie – około 32352 osób
Strona internetowa: www.kkis.pl
***
Dane dotyczące Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego:
- Stan dziewic – 267
- Stan wdów – 305 wdów i 2 wdowców
- Pustelnice i pustelnicy – 2 pustelnice i 1 pustelnik
Strona Podkomisji: www.ifzk.episkopat.pl
***
Światowy Dzień Życia Konsekrowanego obchodzony jest w święto Ofiarowania Pańskiego, 2 lutego. To dzień, kiedy w sposób szczególny zwracamy uwagę na świadków obecności Boga w świecie, jakimi są osoby konsekrowane. Tradycyjnie w tym dniu odbywa się także zbiórka na rzecz zakonów kontemplacyjnych. W Polsce w 83 klasztorach kontemplacyjnych żyje ponad 1281 mniszek.