W dniach od 13-19 sierpnia 2022 roku pielgrzymowaliśmy a celem naszej drogi było Szensztat koło Koblencji a raczej duchowe poznanie miejsc związanych z życiem i działalnością Założyciela ojca J. Kentenicha.
Po przebyciu z Raciborza około 700 km dotarliśmy do Friedrihroda, do Centrum Szensztackiego oraz Sanktuarium Tryumf Maryi, przez wiele lat jednego z najdalej wysuniętego na wschód szensztackiego Sanktuarium.
Kolejne miejsce na naszej mapie pielgrzyma to katedra w Kolonii oraz spotkanie z małym Józiem Kentenich i jego matką Katarzyną w domu dziadków w Gymnich, gdzie mogliśmy pomodlić się, odnowić przyrzeczenia chrztu świętego przy chrzcielnicy w kościele św. Kuniberta, gdzie 19 listopada 1885 r. wody chrztu świętego obmyły serce małego Józefa.
W uroczystość Wniebowzięcia N.M.P. uklękliśmy w Prasankturium, gdzie uczestniczyliśmy we Mszy świętej a wieczorem w czasie Adoracji modliliśmy się korzystając z tekstów zawartych w modlitewniku „W stronę Nieba” – modlitw ułożonych przez naszego Założyciela w obozie koncentracyjnym w Dachau.
W kolejnym dniu naszego pielgrzymowania dotarliśmy na Górę Szensztat do kościoła Trójcy Świętej, do sarkofagu ojca J. Kentenicha oraz wielu miejsc związanych z Jego osobą i działalnością.
Szczególnym miejscem, które odwiedziliśmy to Koblencja-Metternich, gdzie żyła, działała i zmarła Sługa Boża s. M. Emilia Engel.
Oto kilka wypowiedzi, świadectw uczestników pielgrzymki:
– Doświadczyliśmy mocy wiary i miłości ludzi, którzy tworzyli i nadal tworzą Ruch Szensztacki…
– Cieszę się, że mogłam poznać miejsca życia i cierpienia Ojca J. Kentenicha i s.M.Emilii Engel, urzekła mnie cisza i pokój, jaki emanuje z tych miejsc…
– Ujęła mnie wiarogodność, świadectwo uśmiechu spotkanych ludzi, szczególnie sióstr, to pomogło mi przełamać bariery, jakie mnie dzieliły w stosunku do Niemców…
– Szensztat, to wyjątkowe miejsce przeniknięte miłością Boga i ludzi, którą można się napełnić. Tu odkryłam znaczenie Bożej Opatrzności, zdobyłam doświadczenie, że nie tylko Chrystus mnie prowadzi ale Bóg Ojciec…
– Siostra M. Emilia i ojciec J. Kentenich, to osoby, które pomagały innym w dążeniu do świętości i niejako wprowadzały je do Nieba. Ufam, że ich życie otrzyma potwierdzenie świętości ze strony Kościoła. Za przyczyną s.M.Emilii chcę się modlić i powierzać chorą córkę, aby dać Bogu możliwość potwierdzenia świętości Jej życia.
– Chcę zawierzyć Bożej Opatrzności i Matce Bożej, jak s.M.Emilia i ojciec J. Kentenich. Przymierze miłości, to jest coś wielkiego w Szensztacie…
– Po wielu latach mogłam znów wrócić do „Źródła”, to był czas odnowy, modlitwy i refleksji. Mogę powiedzieć, że pielgrzymkę przeżyłam jako błogosławiony czas. Dziękuję za rodzinną atmosferę, za codzienną Eucharystię, czas na modlitwę, na różaniec i że mogłam lepiej poznać życie ojca J. Kentenicha.
Jesteśmy wdzięczni Bogu i ludziom, że wszystko się udało, ubogaceni przeżyciami wracamy do codzienności.
Grupa pielgrzymów z Apostolatu Pielgrzymującej Matki Bożej z Szensztatu z Polski
Zebrała S.M.Damiana Czogała
Za: www.szensztat.pl