„Nagroda jest rodzajem podziękowania dla wszystkich tych, którzy śląskie trwanie wzbogacili o nowe dokonania dostrzegalne dla innych, cenione przez współmieszkańców, wzorowe dla kontynuatorów. Nagroda Miarkowska jest unikatowa. Jej unikalność nie zasadza się na trzydziestoletnim trwaniu, ale na bogactwie dokonań ludzi współtworzących wielką, złotą księgę ludzkiej pamięci” – napisał w Raptularzu Silesianki prof. zw. dr hab. Jan Malicki.
O. dr hab. Eustachy Rakoczy odebrał wyróżnienie z rąk marszałków województwa śląskiego Adama Matusiewicza oraz opolskiego Józefa Sebesty.
„Pobyt na Jasnej Górze, pełnej narodowych pamiątek i świadectw historii, kształtował jego zainteresowania dziejami narodu – przypomniała przed wręczeniem Nagrody Anna Operacz, dyrektorka Regionalnego Ośrodka Kultury w Częstochowie – Również działalność niepodległościowa i rodzinne tradycje powstańcze wpływały na jego życiowe wybory. W życiu i dziełach o. Eustachego polskość jest wartością determinującą ocalanie od zapomnienia tego, co historię i kulturę naszą stanowi – od spuścizny utrwalonej tradycją, po sztukę tworzoną przez pokolenia na fundamencie wiary. Różnorodne wymiary pamięci narodowej i przywiązania do tradycji są obecne w jego patriotyczno religijnym nauczaniu oraz wyrazistym świadectwie życia. Jego zaangażowany patriotyzm służy formowaniu postaw pokoleń, które będą odpowiedzialne za duchowe dziedzictwo narodowej przeszłości. (…) Zasługi Bolesława Kazimierza Rakoczego dla Ojczyzny, wiary i kultury narodowej, przemawiają za uhonorowaniem go tą zaszczytną nagroda”.
Miarkowskie nagrody otrzymali również: Róża Bednorz, działaczka społeczna, łączniczka AK o pseudonimie ‘Iza’, dziennikarka i wieloletni pracownik Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach; prof. dr hab. inż. Jerzy Skubis, przez wiele lat był rektorem Politechniki Opolskiej, przyczynił się do jej rozwoju, m.in. dzięki niemu powstał Wydział Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii; Henryk Buszko, założyciel Pracowni Projektów Budownictwa Ogólnego w Katowicach, odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Polonia Restituta oraz Złotym Krzyżem Zasługi; Aleksander Spyra, artysta plastyk i muzyk, założyciel zespołu regionalnego Pszczyna.
Nagroda nosząca imię Karola Miarki – wybitnego górnośląskiego działacza narodowego, społecznego i oświatowego, a także publicysty, pisarza, księgarza i wydawcy, trybuna polskiego ludu na Śląsku, który jako jeden z pierwszych zbudował zaczątki świadomej polskości górnośląskiej – została ustanowiona w 1983 roku. Fundatorami byli wojewodowie czterech województw: katowickiego, bielskiego, częstochowskiego i opolskiego. Od roku 2006 nagrody przyznają marszałek województwa śląskiego i opolskiego.
oprac. o. Stanisław Tomoń
o. dr hab. Eustachy Rakoczy
Paulin związany z Jasną Górą. Teolog, historyk sztuki, doktor honoris causa Instytutu Gospodarki Regionalnej i Ekonomiki w Kirowogradzie na Ukrainie. Przez sześć lat był prorektorem Akademii Polonijnej w Częstochowie, a następnie jej rektorem.
Kapelan Żołnierzy Niepodległości. Duszpasterz weteranów Wojska Polskiego, legionistów Józefa Piłsudskiego, powstańców wielkopolskich, żołnierzy Armii Krajowej oraz żołnierzy Batalionów Chłopskich. Kapelan Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego. Współpracował z ostatnim Prezydentem II RP na Uchodźstwie – Ryszardem Kaczorowskim.
Urodził się 23 lutego 1943 roku w Budzyniu w powiecie chodzieskim w Wielkopolsce. Stąd wywodzi się jego szacunek do powstania wielkopolskiego i zaangażowanie w różnorodne formy upamiętniania zwycię¬skiego zrywu.
Budzyń i Jasna Góra to istotne punkty odniesienia w osobistej biografii o. Eustachego Rakoczego. Po byt na Jasnej Górze, pełnej narodowych pamiątek i świadectw historii, kształtował jego zainteresowania dziejami narodu. Również działalność niepodległościowa i rodzinne tradycje powstańcze formowały jego życiowe wybory.
Był pomysłodawcą złożenia na Jasnej Górze krzyży Virtuti Militari. Aktu ofiarowania w 1976 roku dokonali najstarsi rangą generałowie i oficerowie. Rok później zainicjował wykonanie płaszcza hetmańskiego dla Jasnogórskiej Bogarodzicy, który ozdobiony został 272 odznakami żołnierskiej służby z lat 1914-1945.
Autor albumu „Znak Ojczyzny. Jasnogórski ryngraf w polskiej tradycji rycersko-żołnierskiej”. Książka w opinii recenzentów napisana została z niezwykłą erudycją. Praca badawcza na temat tego narodowego symbolu wiary i wysiłek włożony w napisanie książki jest niezbędny dla rozwoju nauki o historii Polski, tym bardziej, że ryngraf był niedoceniany ze względów ideologicznych i historycznych.
Uhonorowany wieloma orderami oraz odznaczeniami, m.in.: Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Civili, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Honorową Odznaką i Medalem Pamiątkowym Kustosza Tradycji, Chwały i Sławy Oręża Polskiego. W 2009 roku mianowany majorem przez Ministra Obrony Narodowej.
W 2010 roku obchodził 40. rocznicę święceń kapłańskich, a w 2012 roku 50. rocznicę białego habitu.