Pallotyni – Prowincja Chrystusa Króla: List Przełożonego Prowincjalnego z okazji święta patronalnego Prowincji

Drodzy Współbracia,
Kochani Bracia i Siostry oraz Współpracownicy
Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego! 

W niedzielę 20 listopada 2011 roku, po raz kolejny świętować będziemy Chrystusa Króla Wszechświata, patrona naszej warszawskiej Prowincji Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego.

Uroczystość ta zbiega się w tym roku z apostolską wizytą Papieża Benedykta XVI w Beninie, podczas której zostanie podpisana kolejna, zaadresowana do mieszkańców kontynentu afrykańskiego, posynodalna adhortacja apostolska, zatytułowana Africae munus („Zaangażowanie Afryki”).

W kontekście zbliżającego się jubileuszu 50-lecia kanonizacji naszego Założyciela, św. Wincentego Pallottiego, wymiar misyjny i ewangelizacyjny pallotyńskiego charyzmatu jawi się więc jako szczególne wyzwanie dla naszej Prowincji, która ciągle posiada siły i możliwości odpowiedzieć na apel Papieża Benedykta XVI o wykazanie się wrażliwością i gotowością opuszczenia rodzinnego kraju, by nieść Ewangelię tam, gdzie ludzie na nią czekają. Takimi obszarami w naszej Prowincji, czekającymi na pomoc są: Wybrzeże Kości Słoniowej, Barbados na Antylach i Kanada w Ameryce Północnej, Wenezuela i Kolumbia w Ameryce Łacińskiej, skąd – z sercem przepełnionym radością i wdzięcznością za powołania – adresuję do Was ten list w dniu szczególnego wydarzenia, jakim są święcenia kapłańskie Diego Andresa Herrery Gutierreza, pierwszego pallotyna Kolumbijczyka.

Na dalsze wsparcie oczekują ponadto nasze wspólnoty w Europie: w Czechach i Słowacji, na Ukrainie, Szwajcarii i Austrii, a także wszędzie tam, gdzie żyją i podejmują duszpasterskie i apostolskie zadania współbracia Pallotyni. Dlatego w ten uroczysty dzień patronalnego święta, jednoczmy się również ze Współbraćmi Prowincji Zwiastowania Pańskiego oraz głosem-apelem jej przełożonego, ks. prowincjała Adriana Galbasa SAC, przypominając sobie jego prośbę o wsparcie duchowe i personalne dla Papui Nowej Gwinei.

Istotne w tym wszystkim jest, by zaproszenie do podejmowania misyjnego i ewangelizacyjnego trudu i wyzwania zostało usłyszane nie tylko przez Współbraci młodszego pokolenia, ale także przez wszystkich, którzy w zawołaniu „Króluj nam Chryste zawsze i wszędzie!” odnajdują siłę i wewnętrzny głos, by w imię Chrystusa nieść Ewangelię po krańce świata!

Drugim wydarzeniem, z którym zbiega się tegoroczne świętowanie patronalne naszej Prowincji, jest zapowiedziany miesiąc temu Rok Wiary. Dobrze wiemy, że św. Wincenty Pallotti marzył o Kościele żywym, czyli „ożywiającym wiarę i rozpalającym miłość”. To rzecz bardzo ważna dla nas i dla całego Kościoła, bo jest się czym niepokoić, kiedy patrzymy na gasnące ogniska wiary we współczesnym świecie, a także w naszym bezpośrednim otoczeniu. Dlatego nie powinno nas dziwić, że Papież Benedykt XVI zapowiedział rok odnowy tego dary łaski, jakim jest wiara żywa i zaangażowana. Ten szczególny dla Kościoła i dla nas rok rozpocznie się 11 października 2012 r., a zakończy 24 listopada 2013 r., w Uroczystość Chrystusa Króla. Jest czas, by dobrze przygotować się do jego przeżycia odkrywając na nowo duchowość pallotyńską, która zawsze była wrażliwa na „znaki czasu”.

Myślę więc, że wypada spojrzeć na nasze tegoroczne świętowanie w kontekście tych dwóch wspomnianych wyżej wydarzeń, które również dla Prowincji Chrystusa Króla są prawdziwymi „wyzwaniami czasu”. A odczytywania „znaków czasu” w szkole Pallottiego zasadza się na trzech filarach. Pierwszy filar to wydarzenia, poprzez które Bóg nie przestaje mówić do nas, i które stają się w pewnym sensie naszymi „mistrzami” uczącymi nas uważnego życia. Drugi filar, to wiara, która jest dla Pallottiego nie tylko uprzywilejowanym sposobem odczytywania wydarzeń, ale też uprzywilejowanym sposobem patrzenia z nadzieją w przyszłość. I w końcu, zaangażowanie się w bieg wydarzeń, które zapobiega uśpieniu w Kościele, w Prowincji, Zjednoczeniu i całym pallotyńskim świecie. Duchowi spadkobiercy św. Wincentego Pallottiego nie powinni stać z boku, przyglądać się biernie, lecz podejmować nowe wyzwania z zapałem apostolskim i odpowiedzialnością za Królestwo Boże na ziemi.

Drodzy, adresując do Was w przeddzień święta patronalnego Prowincji Chrystusa Króla tych kilka słów życzeń i refleksji, pragnę wyrazić głębokie przekonanie, że jednym z lekarstw na nasze dzisiejsze bolączki jest powrót do entuzjastycznego „ożywiania wiary i rozpalania miłości”, czyli do misji ewangelizacyjnej. To nie przypadek, że na frontonie ołtarzewskiego Seminarium Duchownego nasi Współbracia minionego stulecia pallotyńskiej obecności na ziemiach polskich kazali wyryć dużymi literami: Euntes docete omnes gentes. Jest to zaproszenie i ewangeliczny nakaz Chrystusa, naszego Pana i Króla, by dzielić się wiarą żywą. Inaczej mówiąc, nic bardziej nie ożywia wiary, jak dzielenie się nią. Dlatego św. Wincenty Pallotti pisał do swego przyjaciela Giuseppe Alberti z Ariccia: „Wiara, święta Wiara, to najlepsze lekarstwo na wszystko! […] Dlatego żyj Wiarą – zachęcał Albertiego –, ale Wiarą żywą, i nie lękaj się niczego. Bo kto z Bogiem, zawsze ma się dobrze!” (OCL VI, s. 306-307).

Niech te słowa zachęty do życia wiarą i dzielenia się nią w duchu odpowiedzialności za cały Kościół, za naszą warszawską Prowincję Stowarzyszenia i za całe Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego, zostaną przez Was, drodzy Bracia i Siostry, przyjęte, jako życzenia na czas świętowania i przeżywania tegorocznej patronalnej uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata! I niech Bóg nam wszystkim błogosławi w realizacji dzieł apostolstwa powszechnego!

Z wyrazami braterskiej jedności i zapewnieniem o modlitwie, pozdrawiam serdecznie oraz życzę radosnego i głębokiego przeżycia uroczystości patronalnej Prowincji Chrystusa Króla w Polsce oraz poza jej granicami –

Ks. Józef Lasak SAC
Przełożony Prowincjalny

Medellín, 19 listopada 2011 r.

Za: www.pallotyni.org

Wpisy powiązane

Dominikanie komentują przeszukanie lubelskiego klasztoru

Generał Paulinów na Pasterce: narodzony Bóg-Człowiek przypomina o pięknie i godności naszego człowieczeństwa

REKOLEKCJE: ODCINEK 5 „Jak zadbać o dziś”I ks. Piotr Pawlukiewicz & ks. Jerzy Jastrzębski