Życie i dzieło kardynała Adama Kozłowieckiego prezentuje wystawa „In nomine Domini. Misjonarze Afryki. Kardynał Adam Kozłowiecki SJ (1911-2007)”, którą można obejrzeć w Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu. Ten jezuita i misjonarz był w czasie II wojny światowej więźniem obozów w Auschwitz i Dachau. Afrykańska Zambia stała się jego drugą ojczyzną z wyboru.
Wystawa, którą do 16 sierpnia można oglądać w oświęcimskim CDiM, powstała z inicjatywy Fundacji im. Księdza Kardynała Adama Kozłowieckiego SJ, z dotacji Ministerstwa Spraw Zagranicznych w ramach projektu „Współpraca w dziedzinie dyplomacji publicznej 2017”. W ubiegłym roku ekspozycję zaprezentowano na Papieskim Uniwersytecie Urbanianum w Rzymie.
Po powrocie z Rzymu, ta sama wystawa prezentowana była już w Sejmie RP w styczniu 2018 r., a następnie w Wyższej Szkole Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim, Bibliotece Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, na Uniwersytecie Rzeszowskim oraz w Naczelnym Sądzie Administracyjnym przy współudziale Archiwum Akt Nowych w Warszawie. Od 26 maja 2018 r. wystawa gościła w Centrum Wystawienniczo-Kongresowym G2 Arena w Jasionce oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
Przetłumaczona na język angielski i polski ekspozycja jest swoistą podróżą przez kolejne etapy życia i działalności Adama Kozłowieckiego, pozwala zapoznać się także z historią, kulturą i tradycją Polski i Zambii. Wydarzeniem, które wywarło niezatarty wpływ na życie kardynała był ponad pięcioletni pobyt w niemieckich obozach koncentracyjnych – Auschwitz-Birkenau i Dachau.
Adam Kozłowiecki urodził się 1 kwietnia 1911 r. w Hucie Komorowskiej k. Kolbuszowej. W czasie II wojny światowej trafił 20 czerwca 1940 r. do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz. Otrzymał obozowy numer 1006. Był tam więziony do 11 grudnia 1940 r., a następnie został deportowany do KL Dachau, gdzie nadano mu numer 22187. Na prośbę swoich przełożonych napisał książkę pt. ,,Ucisk i Strapienie. Pamiętnik więźnia 1939-1945”. W 2016 roku została ona przetłumaczona na język niemiecki.
Po wojnie Zambia stała się dla o. Kozłowieckiego drugą ojczyzną z wyboru. Jako jezuita-misjonarz organizował tam szkolnictwo, był administratorem wikariatu apostolskiego Lusaki i pierwszym metropolitą tego miasta. Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II. Po rezygnacji ze stolicy arcybiskupiej powrócił do zwykłej pracy duszpasterskiej misji w Mpunde. W 1998 roku papież Jan Paweł II obdarzył go godnością kardynalską.
Odznaczony został wieloma orderami zambijskimi, stał się żywym symbolem przemian dokonanych na czarnym kontynencie. Przez wiele lat był również członkiem Kongregacji Ewangelizacji Narodów, a w samej Zambii kierował Papieskimi Dziełami Misyjnymi.
25 lipca 2007 kard. Kozłowiecki odebrał w Mpunde doktorat honoris causa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 28 września 2007 r. w wieku 96 lat i został pochowany w Lusace.
