Ks. Zygmunt Ryżko FDP urodził się 5 grudnia 1926 r. w Janowie jako siódme dziecko w rodzinie. Ojciec Władysław był solidnym, bardzo pracowitym człowiekiem, oddanym rodzinie, spełniającym obowiązki religijne, również Matka Anna z domu Czerwińska była uczciwa i pracowita, życzliwa dla ludzi. Nowicjat rozpoczął w Zduńskiej Woli 8 września 1947 r. Wśród 6 kleryków i 5 braci znajdował się wieloletni przyjaciel ks. Zygmunta – brat Edmunt Kunce, który towarzyszył księdzu Zygmuntowi w ostatnich latach posługi kapłańskiej w parafii św. Alojzego Orione w Warszawie, przy ul. Lindleya 12. Mistrzem nowicjatu był ks. Antoni Miś. Obłuczyn dokonał ks. Angelo de Paoli. 8 września 1948 złożył pierwszą profesję czasową. Od października 1950 roku przebywał w Seminarium Duchownym we Włocławku. 30 czerwca 1955 roku w obecności ks. bpa Franciszka Korszyńskiego oraz ks. prowincjała W. Michalskiego FDP, otrzymał święcenia kapłańskie. Pierwszą Mszę Św. odprawił 1 lipca w kaplicy kleryckiej w Zduńskiej Woli, po czym udał się z ks. prowincjalem do Częstochowy by odprawić Mszę św. przed cudownym Obrazem Matki Bożej.
Po święceniach przebywał w Zagrodnicy (obecnie Izbica Kujawska) będąc socjuszem ks. Antoniego Misia FDP. 21 września 1961 roku otrzymał jurysdykcję i objał obowiązki w kościele w Malborku. 27 sierpnia 1963 zmienił ks. Pawła Misę zostając kapelanem sióstr orionistek w Otwocku, gdzie współpracował z arcybiskupem Bronisławem Dąbrowskim FDP. 15 grudnia 1964 roku objał obowiązki dyrektora w Łaźniewie. 31 sierpnia 1965 był już w Zduńskiej Woli gdzie poza obowiązkami w parafii pełnił funkcję Ojca Duchownego Seminarium Orionistów. Pracę z chorymi ze szpitala Dzieciątka Jezus, przy ul. Lindleya 12 w Warszawie, rozpoczął w roku 1967 (Szpital ten będzie miejscem ostatniej posługi kapłańskiej oraz miejscem przejścia do Ojca). Od 1 sierpnia 1968 roku rozpoczął pracę w parafii św. Jakuba w Warszawie. Rok 1969 to powrót do parafii w Zduńskiej Woli w roli wikariusza. W roku 1971 w trakcie wizyty na Białorusi gościł u ks. Kazimierza Świątka (późniejszego kardynała archidiecezji Mińsko – Mohylewskiego). Powrót do Malborka nastąpił w roku 1974 gdzie pełnił funkcję dyrektora u boku bliskiego przyjaciela ks. Bolesława Majdaka FDP oraz proboszcza ks. Wołowczyka. 29 czzerwca 1980 roku we Włocławku obchodził 25 lecie święceń Kapłańskich. 1 grudnia 1984 roku umiera w Pińsku brat ks. Stanisław Ryżko, któremu towarzyszył w ostatnich dniach ks. Zygmunt. 15 sierpnia 1986 roku powrócił do Izbicy Kujawskiej, gdzie objął obowiązki dyrektora. W 1991 roku przebywał z ówczesnym prowincjałem ks. Stanisławem Pawliną FDP w Moskwie (ponowny powrót do Moskwy nastąpił w 1992 roku). W 1993 roku obejmuje prace kapelana w szpitalu na Wawelskiej (szpital Radowy) w Warszawie, w 1996 kolejny szpital na Barskiej staje się jego miejscem pracy z chorymi. Funkcje w obu szpitalach łączył jednocześnie. W 2001 roku przenosi się do Kalisza na Kościuszki 24 do Młodzieżowego Ośrodka Wychowaczego, gdzie pomaga dyrektorowi ks. Januszowi Nowakowi FDP.
Dużym przeżyciem w jego życiu była Msza Święta odprawiana w Pińsku przez proboszcza katedry ks. Stanisława Pawlinę FDP 1 maja 2005 roku oraz w Łahiszynie, gdzie został uroczyście przyjęty przez miejscowego proboszcza ks. Mirosława Żłobińskiego FDP oraz parafian. 30 czerwca 2005 roku obchodził 50 rocznicę święceń kapłańskich. 29 sierpnia 2005 roku w Sanktuarium Maryjnym w Tortonie spotkali się orioniści z całego świata, którzy obchodzili swoje jubileuszowe 50-lecie i 25 – lecie święceń kapłańskich lub ślubów zakonnych. Ks. Zygmunt był jedynym przedstawicielem z Polski. Kontakty z bratem Stanisławem Ryżko oraz z innymi księżmi pracującymi na Białorusi zaowocowały z czasem pracą duszpasterską innych oriońskich współbraci (ks. Stanisława Pawliny FDP, ks. Tadeusza Szeszko FDP, ks. Mirosława Żłobińskiego FDP, ks. Teofila Górnego FDP, ks. Tadeusza Steczkowskiego FDP, ks. Krzysztofa Gołembiewskiego FDP, ks. Czesława Jojko FDP oraz ks. Marka Majdana FDP. Ostatnie lata swojego życia spędził na służbie potrzebującym w Warszawie w parafii św. Alojzego Orione przy ul. Williama Lindleya 12.
Opracowanie na podstawie autobiografii Zygmunt Ryżko, Dzień za Dniem. Wspomnienia, AWS, 2004.